hissetmek varken niye bu kanıt istemek

izin verirseniz yazıma sweet november'daki bir diyalogla başlamak istiyorum.
"- seni seviyorum.
+ beni sevdiğine dair kanıt göster?
- kanıt inancı öldürür. eğer kanıt gösterirsem seni sevdiğimi bilirsin. ben "seni sevdiğimi bilmeni" değil, "seni sevdiğime inanmanı" istiyorum..
+ neden?
- çünkü bilmek beyinle, inanmak kalple yapılan iştir."

replikten de anlaşılacağı üzere insan beyniyle sevemez ki. insan beyniyle düşünebilir, hayal kurabilir, hesaplamalar yapabilir ancak sevemez.. sevmek kalbe aittir.

sevdiğiniz/seveceğiniz birisinin sizin hakkınızda nereden ve saat kaçta doğduğunuzdan tutun da eğitim aldığınız tüm okulların isimlerine kadar bilmesi mi daha önemlidir sizin için? yoksa sizi her duygunuzla hissebilecek yine size her duyguyusunu hissetirebilecek birisi mi daha önemlidir? hangi insanla hayatınızı paylaşmak istersiniz?


bazı insanlar tek yaratıcı'yı hissetmeden daha doğrusu onun sevgisini, gazabını ve merhametini hissetmeden bilimsel yöntemlerle (insan aklıyla) onu kanıtlamaya çalışıyor.
halk birgün evliyanın birinden keramet göstermesini istemiş, evliya "nefes alıp veriyor olmam, şuan sizin karşınızda olmamdan daha büyük mucize/keramet mi olur?" demiş. ne kadar güzel söylemiş evliya.
insan aklı sınırlıyken nasıl olur da ezeli ve ebedi olan'ı kanıtlamaya çalışır ?
terazi nasıl olur da dağı tartabilir?
terazi " getirin hele dağı bir tartalım" dese diğer nesneler ona "eh ahmak kendine bakmaz mısın hiç? sen dağı tartamazsın, buna melik değilsin" demez mi?
nerden geliyor bu kanıt sevdası?

sen kanıt bulmak veya kanıt getirmek için yaratılmadın zaten. senin görevin hissetmek. hissetmeyen nasıl sevebilir ki zaten? mümkün mü hissetmeyenin sevebilmesi?
ne zaman bırakacaksın kanıt aramayı?
yetmedi mi o güzel kalbinin hislere olan hasretle dolup taşmış olması?

hayatı ve insanları fazla sorgulama sanatının flash tv versiyonudur.

tanım : gerçek kesit.

hisler bazen yanıltır. çünkü bazen hislerinizin içine edip hayatınızdan çekip gidenler olur. bu bir kere olunca da insan artık bilmek ister. bir defa aldatıldığının farkına varan için geri dönüş yoktur artık. masayı yıkıp kalkarsın, bir daha da arkana bakmazsın artık.

çünkü aklıma yatması için inanmam için güvenilir bir kanıt gerek. doğru hissediyorum çünkü böyleymiş diyebilmeliyim. hislerin doğru olduğuna ikna olabilmeliyim. hissetmek kadar güven de önemlidir ve güvenme. içinde bir neden, kanıt gerekmektedir.

çünkü bazı şeyler artık sahici değil.insanlık çok kolay kandırabiliyor herkesi,kendini bile.kanıt şart,kanıt çok önemli. söylemek kolay,eğer söylemek kanıtsa bana göre istenen bu değil. kanıt olan zaten hissetmektir. hissi kanıtlamak için yine his gerekir.hissiz söyleşiler anlamsız ve niteliksizdir. özellikle birinin güvenini bir kez sarsmışsanız...

algının, hislerin sınırları var ve yanıltıcıdırlar. ben de beşinci boyuttan bir diyalogla başlamak isterdim ama saçma abi, saçma saçmadır. sevmek dediğiniz şey veya aşk hormonların hareketlenmesi ile gerçekleşir, bunun sebebi de cinsel istek veya dürtüler işte, her ne derseniz. hayatı soyut şeylerle karmaşık hale getirmek yerine, daha basit ve gerçekçi bakmak taraftarıyım.