horoz şeker

memleket sathında, topi topların/lolipopların keşifden önce küçük bir çocuğun hiç bitmesin diye yavaş yavaş yaladığı (bkz: düdüklü şeker)in, elma şekerin kardeşi şeker.

vay arkadaş aldın beni nerelere götürdün be birader dediğim, tadına doyum olmayan şeker.

cahit sıtkı tarancı'nın çocukluk şiirinde geçer.

affan dede'ye para saydım,
sattı bana çocukluğumu.
artık ne yaşım var, ne adım;
bilmiyorum kim olduğumu.
hiçbir şey sorulmasın benden;
haberim yok olan bitenden.

bu bahar havası, bu bahçe;
havuzda su şırıl şırıldır.
uçurtmam bulutlardan yüce,
zıpzıplarım pırıl pırıldır.
ne güzel dönüyor çemberim;
hiç bitmese horoz şekerim!

anacığıma bak canım anacığım cafer erol’a gitmiş bizi de unutmamış..

çocukken yemek bir yana dursun raflarda bile görmediğim şekerdir. köyde bakala gelmezdi. anca filmlerde görüp özenirdim. hayatımda ilk horoz şekerini 24 yaşındayken yedim ve bir daha da yemedim çünkü bir manası yoktu artık. bazı şeyler zamanında güzel

civciv daha şeker bence.

denizli'den gelen özel şeker ksjsksksks

anadolu’da ilk üretildiği yer önce sivas sonra erzurum imiş. rivayet odur ki osmanlı - rus savaşı esnasında ruslara esir düşen sivaslılar ruslardan öğrenmiş horoz şekeri yapmasını.