hüzün süpüren

az önce bitirdiğim nilüfer açıkalın'ın on beş farklı hikayeden oluşan kitabı. ne diyeceğimi bilemiyorum. bazı kitapları sürekli göreceğim yerde tutarım. sanırım hüzün süpüren de bu kitaplara dahil olacak.

hikayelerin neredeyse hepsine kaptırdım kendimi. tek olumsuz yorum bu kapılma halinin kısa sürmesi yönünde olabilir.
aslında hikayelerin konusu fazlasıyla sıradan ve gündelik hayatın içindendi. cümleleri bu sıradanlığı ortadan kaldırıyor. hikayelerin sonunu, gidişatı nasıl takip ederseniz edin kestiremiyorsunuz. sürprizlerle dolu bir parça. aynı anda birçok duyguyu bir anda ölçülü hissetttirdi.