içindeki şüphenin doğru çıkması

genelde başıma gelen durumdur. ben neyden şüphe ettiysem, neyden kuşkulandıysam sonunda her şey dediğim gibi çıkmıştır. ne yazık ki bu konuda bu kadar doğru tahminler yapmak beni üzüyor. bu tahminlerde kullandığım performansının aynısını iddia'da kullansaydım şu anda milyonerdim galiba.

-benim 7. hislerim kuvvetlidir necati.
+abi 6. his değil miydi o?
-ha 6 ha 7 ne fark eder?

necati olayı bulandırma. detaylara takılma ana temaya odaklan. hep haklı çıkar içimizdeki o şüphe... mesela apardumandaki 6. kat. gecesi yok sabahı yok, bekâr desen bekâr değil evli desen evli değil, neyin nesi kimin fesidir? gizli gizli hareketler bir tuhav, kesin bir iş var bunda, yarın ekipler basar binayı ben size diyeyim.

içim çıksaydı da şüphelerim doğru çıkmasaydı dedirten durum. insan çok ister yanılmayı ama elden ne gelir. olan oluyor.

insanın tek bir bilinci yoktur. şüphe duyduğunuz ve anlık bilincinizle cevap veremediğiniz şeyler arka planda işlemeye devam eder bilinç çeşitleri
bebar bilimin güzel özeti:

" hiss-i kabl-el vuku " arapçası buna benzer bir durum. genelde hep olur bana ama bile bile de lades derim. emniyet kemerini takmazsan ölürsün ama takarsan da ölebiliyorsun çoğu zaman.. şüphelerin doğru çıksa ne olur çıkmasa ne olur. final belli.

hislerin yanılmazlığına iman etmiş bireyleri şaşırtmayan fakat bu içsel güce uzak kişileri yamultan durum.

ben içimden gelen sese güvenirim. bir insanı değerlendirirken beden dilinde o an belki bilinçli olarak fark etmediğim ama beynimin algıladığı su yüzüne çıkmak isteyen tespitleri olduğunu içten içe biliyorum.

eğer mantıklı bir sebep gösteremiyor olsam bile içime sinmiyorsa ben o işe girmem.

genelde başlangıçta sevmediğim tiplerle sonradan başkaları üstünden daha fazla samimi olduğumuzda neden sevmediğimin adını koymak için daha çok done elde ediyorum.

ben zaten tipini sevemediğim kadın erkek kimseyle konuşmak istemem. konuşmaktan kastım günaydın derim iyi akşamlar derim ama yanına gidip baba naber ne yapıyorsun demem.

ateş olmayan yerden duman çıkmıyor gerçekten ya. gerçekten olmasa o şüphe içinde uzun süre yer edinip rahatsız edemiyor insanı.

şüphelendiysem genelde doğru oluyor. bize şüphesiz sevgiler, şüphesiz insanlar, şüphesiz insanlık lazım azizim.

benim yavşak bir patronum vardı. yavşaktı ama bazen doğru şeyler söylerdi. "eğer aldattığından kuşkulanıyorsan karınsa hemen ayrıl, işçinse işten at, iş yaptığın bir firmaysa iş yapmayı bırak. kafan rahat olur" derdi.
size kazık attığını düşündüğünüz birisiyle, karşı taraf suçsuz bile olsa birlikte yaşanmaz. bırakın. böylece kuşkunuzun doğruluğunu araştırıp kendinizi de yormazsınız.