1.
mevcut sistemlerin insanları mutlu eden yanlarından faydalanarak kurulacak olandır.
komünizm ve kapitalizm...
her ikisi de yeterli çözümler üretemiyorlar.
komünizm insanlara yapay bir mutluluk veriyor. ayrıca tembelleştiriyor. elektriği doğalgazı ödemiyorsun , çocuğun okulunu dert etmiyorsun , ilk bakışta bu ''e daha ne istiyorsun ömrün uzar be dostum'' gibi görünse de hayatla ilgili hedeflerinin de olmadığını görüyorsun bir süre sonra. sadece belli bir elit tabaka mensubuysan örneğin partideysen veya akademik kariyer peşindeysen hedeflere veya bir şeyler başarma şansına sahip olabiliyorsun. komünist sistemlerin elitleri de kapitalizmin elitlerinden farklı değil, onlar da acımasızlar ve proletaryayı ezmek üzere bir sisteme dahil oluyorlar. komünist devlet halkına da güvenmez, paranoyak bir devlet yapısı kurulur. sürekli halkını fişler ve sağın solun muhbirlerle dolu bir yaşam sürersin. komşuna güvenemezsin bırak komşunu en yakınına bile gel de güven.
doğu almanya 'da stasi, sscb de kgb binlerce faili meçhul olaya imza atarlarken sistemi koruyorduk diyorlardı. bugün de cia, bnd, mi6 fark lı mı sanki? ya çin' de olup bitenler? bizi nasıl yönetirlerse yönetsinler devletler asıl acımasız olandır ve tamamı da sistemin arkasına saklanıyorlar.
her iki sistem de elitler üzerine kurulu. peki elit oranı nedir bir toplumda ? % 3 ? % 5 ? 100 milyonluk bir ülkede maksimum 3-5 milyonluk bit elit tabaka. 95 milyon insan dünya şeyime minare şurama umursamazlığında bir yaşam sürüyor. kitlesel morfin etkisi.
komünizm despot ve sert bir yönetim de kapitalizm şimdi masumlaştımı? hayır elbette , salt kapitalizm çürümedir, yozlaşmadır, kokuşmuşluktur. bu yüzden her iki sistemin de toplumu huzura erdiren yönlerini harmanlayıp ortaya karışık lezzetli bir tabak çıkarılabilir.
ideal çağdaş yönetim biçiminin yarı kapitalist yarı sosyalist bir sistem olduğuna inanıyorum. sorumluluk sahibi, çalışkan ve dürüst bireylerin , mümkün olan en adil biçimde işleyen bir devlet tarafından yönetilip , düzen ve refah içinde yaşaması. bu bir ütopya mı? bu kurulabilecek bir sistem. tam bir toplumsal sıfırlanma gereksinimi var. kuzey ülkeleri kısmen de olsa benzer bir anlayışla sorunlarını çözüyorlar ama elbette daha kusursuzu da mümkün.
örneğin, covid19 döneminde norveç hazinesinin petrol fonunda birikmiş olan $800 milyar usd' lik nakitle ilgili halkın '' bize dağıtın yandık bittik '' diye ağlaşması üzerine norveç başbakanı '' bu parayı dağıtabiliriz ama norveç halkını tembelliğe itecektir. biz tembel bir toplum değiliz, olmayacağız ve gelecek nesillerimize karşı sorumluluğumuza sadık kalarak bu fonu bozmayacağız'' demiş ve bu talebi reddetmişti. bugün o fonda güncel olarak $1.35 trilyon usd mevcut. norveç 'in kumbarasındaki bu para, bütün türkiye' nin $475 milyar usd' ye ulaşmış dış borcunu 3 kez ödeyebilecek kadar güce sahip.
komünizm ve kapitalizm...
her ikisi de yeterli çözümler üretemiyorlar.
komünizm insanlara yapay bir mutluluk veriyor. ayrıca tembelleştiriyor. elektriği doğalgazı ödemiyorsun , çocuğun okulunu dert etmiyorsun , ilk bakışta bu ''e daha ne istiyorsun ömrün uzar be dostum'' gibi görünse de hayatla ilgili hedeflerinin de olmadığını görüyorsun bir süre sonra. sadece belli bir elit tabaka mensubuysan örneğin partideysen veya akademik kariyer peşindeysen hedeflere veya bir şeyler başarma şansına sahip olabiliyorsun. komünist sistemlerin elitleri de kapitalizmin elitlerinden farklı değil, onlar da acımasızlar ve proletaryayı ezmek üzere bir sisteme dahil oluyorlar. komünist devlet halkına da güvenmez, paranoyak bir devlet yapısı kurulur. sürekli halkını fişler ve sağın solun muhbirlerle dolu bir yaşam sürersin. komşuna güvenemezsin bırak komşunu en yakınına bile gel de güven.
doğu almanya 'da stasi, sscb de kgb binlerce faili meçhul olaya imza atarlarken sistemi koruyorduk diyorlardı. bugün de cia, bnd, mi6 fark lı mı sanki? ya çin' de olup bitenler? bizi nasıl yönetirlerse yönetsinler devletler asıl acımasız olandır ve tamamı da sistemin arkasına saklanıyorlar.
her iki sistem de elitler üzerine kurulu. peki elit oranı nedir bir toplumda ? % 3 ? % 5 ? 100 milyonluk bir ülkede maksimum 3-5 milyonluk bit elit tabaka. 95 milyon insan dünya şeyime minare şurama umursamazlığında bir yaşam sürüyor. kitlesel morfin etkisi.
komünizm despot ve sert bir yönetim de kapitalizm şimdi masumlaştımı? hayır elbette , salt kapitalizm çürümedir, yozlaşmadır, kokuşmuşluktur. bu yüzden her iki sistemin de toplumu huzura erdiren yönlerini harmanlayıp ortaya karışık lezzetli bir tabak çıkarılabilir.
ideal çağdaş yönetim biçiminin yarı kapitalist yarı sosyalist bir sistem olduğuna inanıyorum. sorumluluk sahibi, çalışkan ve dürüst bireylerin , mümkün olan en adil biçimde işleyen bir devlet tarafından yönetilip , düzen ve refah içinde yaşaması. bu bir ütopya mı? bu kurulabilecek bir sistem. tam bir toplumsal sıfırlanma gereksinimi var. kuzey ülkeleri kısmen de olsa benzer bir anlayışla sorunlarını çözüyorlar ama elbette daha kusursuzu da mümkün.
örneğin, covid19 döneminde norveç hazinesinin petrol fonunda birikmiş olan $800 milyar usd' lik nakitle ilgili halkın '' bize dağıtın yandık bittik '' diye ağlaşması üzerine norveç başbakanı '' bu parayı dağıtabiliriz ama norveç halkını tembelliğe itecektir. biz tembel bir toplum değiliz, olmayacağız ve gelecek nesillerimize karşı sorumluluğumuza sadık kalarak bu fonu bozmayacağız'' demiş ve bu talebi reddetmişti. bugün o fonda güncel olarak $1.35 trilyon usd mevcut. norveç 'in kumbarasındaki bu para, bütün türkiye' nin $475 milyar usd' ye ulaşmış dış borcunu 3 kez ödeyebilecek kadar güce sahip.
devamını gör...
2.
ben parlamenter monarşi diyorum. çünkü dünyanın en gelişmiş, en medeni ülkelerine bakıldığında bu sistemle yönetildiğini görüyorum. tabi biraz da yönetenlere bağlı.
devamını gör...