iletişimsizlik

kulakları varken vurdumduymaz bir sağırlık sergilemektir. gözleri varken bile isteye körlüğün karanlık kuyusuna dalmaktır. aklı varken kolay gelen ahmaklığı tercih etmektir. kalbi varken onu şuurlu bir hissizlikle parçalamaktır. iletişimsizlik, bencillik girdâbına kapılıp yuvarlanan bir taşın, acıklı hâlinden habersiz bir şekilde sadece kendi sesini duymasıdır.

muhtevasından ve sıfatından bağımsız bütün ilişkilerin katili olan elim durum.

bir çok boyutu var. ilk boyutu kolay aşılabilir düzeyde. eski nesil ve yeni nesil aynı kelimelerle konuşmuyor. ben çoğu zaman sözlüğe bakıyorum.

bir örnek vereyim.

ikili ilişkilerde her şeyin başlangıcı iletişim. iyi bir dostluk, ticari ortaklık, sevgililik veya evlilik. say say bitmez. genellikle başlarda sıkıntı olmuyor ama ilişki boyut atladığı zaman iletişim, iletişimsizliğe evrilebiliyor. sebepleri görecelidir ama var böyle bir durum.

çevremden öğrendiğim kadarıyla sevgiliyken iletişim farklı, evliyken iletişim farklı oluyormuş. ilişki sevgililikten evliliğe geçince iletişimde boyut atlıyormuş. evlilikten anlamam sadece gözlemlerime dayanarak anladığım ilişki bir üst seviyeye geçtiği zaman, iletişimi güncellememek iletişimsizliğe sebebiyet veriyor.

başta büyük umutlarla kurulan bir ortaklık 3-5 yıl sonra niye biter? bence iletişimsizlikten. iletişim her alanda bizi etkiliyor. iletişimsizlikten en yakın dostlarımız ile küsüp kavga edebiliyoruz.

iletişimsizlik yanında mutsuzluğu getirir. ilişki boyutuna göre stres ve üzüntü pastanın üzerine çilek olur. her zaman iyi bir dinleyici ve sağ duyulu bir insan olmakta yarar vardır. iletişimsizlik ve anlayışsızlık insanoğlunun en büyük eksikliği.

bana felsefe hocamı hatırlatan başlıktır. kendisi algıda seçicilik yapıyordu aslında. adamı çok severdik de bazen bize cevap vermeyince birbirimize bakıp duruyorduk. artık aramızda bir espri haline gelmişti. yine de dinlenmek, söylediğinin ciddiye alınmasını bilmek insanı rahatlatır, kasılmayı önler, ortamda kendine güvenmeyi sağlar. reklam gibi oldu bu da iyice. neyse ne yahu.

uzlaşamamanın ve her kim olursa olsun ayrılığın nedenlerindendir. ayrılık derken sadece karşı cinsten ayrılmak düşünülmemelidir çünkü insanlar ve hayvanlar iletişim kuramadığı, derdini anlatamadığı yerden çekip giderler.

aynı bağlamda olmamak, göz temasının olmaması, empati eksikliği, anlamak istememek, iletişim kurmanın önündeki engellere örnek verilebilir.

ghosting veya dışlamak da iletişimsizlik olarak kabul edilebilir çünkü taraflardan biri iletişim kurmak isterken diğerinin onu yok sayması, iletişime geçmemesi, kanalı kontrol işlevini, alıcıyı harekete geçirme işlevini etkisiz kılar. bütün iletişim çabalarını etkisiz kıldığı gibi.

iletişim her şeydir, iletişimsizlik ise her şeyi yok eden sessizlik.

t/ iletişimsizlik konulu başlık.

bu konu hakkında benim de söylemek istediklerim var, size ne kadar geçer, ne kadar ileşebiliriz, orası bilinmez.

bu konudaki en büyük sorun, kesinlikle anlaşılmak istenmemek. konuşan iki kişinin birbiriyle anlaşmaya çalıştığını sanıyor olabilirsiniz ama yanılıyorsunuz arkadaşlar, evet.

şimdi şöyle bir durum var ki, bazı insanlar anlaşılmak değil, dinlenmek, ilgi istiyor. bu yüzden direkt düşüncesini değil de, daha provokatif, kışkırtıcı, halini söylüyor. tabii bu da ana düşünceden sapmaya ve söyleyen kişinin söylemek istediğinden başka bir şeyi savunmaya başlamasına neden oluyor ve en başta yaşanan bu sapma, tüm konuşmayı sarpa sapan bir hale getiriyor.

benim gözümde iletişimsizliğin sebebi, ilgisizlik ve insanların ilgi isteği. ne kadar oksimoron da görünse, öyle. evet.

iletişimsizlik kültür olma yolunda. pasif agresiflik de buna eşlik ediyor.

hazal kaya'nın gain'e katılıp yaptığı konuşmadan bir kesit çıktı karşıma:



bu cümlesinin üzerine biraz konuşmak, düşüncelerimi aktarmak istiyorum. insanların genel olarak yaşadığı iletişim problemi her kesim içinde sorun yaratabiliyor. anlaşılmak, anlamak, nedensizce bir insanın yaptığı kötü davranis, hiç bir sebebi olmadan tanımadığın bir insana duyduğun negatif duygular...
hepsi iletişimsizlikten kaynaklı, anlamamaktan anlamaya odaklı olmamaktan dolayı ortaya çıkıyor.
bunu kişisel algilamamiz gerekiyor. kimlerin neler yaşadığını, iç dünyasında nasıl bir savas verdiğini bilemeyiz. e haliyle durum böyle olunca da ortaya "ben bu insana hiç bir şey yapmadım, sana karşı bir yanlışım mi oldu ?, bana neden böyle davrandığını anlamadım, bu kötülüğü bana nasıl yapar..." gibi bu tarz cümleler, düşünceler çıkıyor.
düşünmemiz gereken sorular var.
ben bu insana ne yaptım ?
gerçekten farkında olmadan onu rahatsız edecek bir şey mi yaptım ?
bu davranışı neye borçluyum?
genelde bu tip sorularin hepsine "hayır, yok" cevapları verilir. çünkü karşılığı olmayan bu davranışların mantıklı açıklamasını yapamayız.
eğer ki sebebini bilmediğiniz ve tanımadığınız bir insandan size karşı olumsuz davranışları oluyorsa bu durumu kişisel algılayıp dikkate almamamiz gerekiyor. kendisiyle savaşı bitmemiş demek ki. içinde yaşadığı sıkıntıları başka bir insandan çıkartmak istiyor. bunu kiskanarak, aşağılayarak, dalga geçerek yaparlar genelde. kendisine bile sevkatli olmayan, iyileşmek için adım atmayan, kendi sağlığıni ve huzurunu düşünmeyen insanlar, sana da bana da istediği gibi davranabilir. iletişimi keserek, görmeyerek bu durumlardan ve kişilerden kurtulabiliriz. çünkü bu tip olaylarda yapılabilecek en doğru hareket bu.