ilk emri oku olan bir dine inanıp hiç okumamak

sözümona müslüman geçinen tayfanin itikadı.

oysa hani hiç bilenle bilmeyen bir olmuyordu?

varsa yoksa o içiyor bunun saçı gözüküyor öteki vurduruyor vs.

kendinize bakın.

(bkz: babam)

(bkz: paradoks)

(bkz: halkımız)

modern tarihyazımında o mağaradayken gökten bir meleğin gelip muhammed'i dürttüğü ve ilk ayetleri nazil ettiği kabul edilmez. ilk ayetlerin neler olduğu da kesin değildir. seneler sonra yazılmış efsaneden ibarettir. muhammed'in kendisi gibi.

islam'a inanıp, kur'an'ı hiç okumamaktır. fakat abilerim ablalarım, ne çok dert ettiniz yahu.. okuyan da, ya çok gizemli, çok karışık bir şeymiş gibi bir ayet sebebiyle dinden çıkıyor, ya da 10 yıl sonra "ben aslında yoğum" diyerek gene dinden çıkıyor.

sırf müslüman bir ailede doğduğu için müslüman olan, önünü arkasını hiç araştırmayan, dini henüz kendisi bilmiyorken insanlara o öyle olmaz, bu şöyle yapılmaz, o günah, bu ayıp diye ahkâm kesen insanların yaptığı şey.

o oku tam olarak ne anlama geliyor biraz da ona bakmak lazım. mesela yaşar nuri öztürk'ün kur'an-ı kerim mealinde "oku/çağır"diye geçer.

her şeyi günümüze uyarlamaya çalışıp öyle düşürürsek hiç bir şey anlayamayız.

şimdi normalde ikra denildiğinde burada kastedilenin oku değil de çağır olduğu iddiası vardı, etimolojik açıklamalarını vs bulabilirsiniz. ilk ayetin aslında insanları dine çağırmayı emrettiği fikri de ne yalan söyleyeyim bence daha makul bir durumdur.
ha tabii bu da dahil hiçbir şey insanların gerek inandıkları din her neyse onun kitabını gerek çeşitli konularda yazılan şeyleri okumamasını haklı çıkarmaz. din gibi hayatın her alanına etkide bulunan bir olgunun kaynağını kişinin ana dilinde okuması bence çok büyük bir öneme sahiptir. sonuçta insan neye inandığını bilmeli ve bunu da en tarafsız şekilde dinin asıl kaynağı olan kitaptan öğrenebilirsiniz.
gel gelelim ülkemiz gibi okuma alışkanlığı oldukça rezil düzeyde olan bir yerde benim bunları demem neye yarar ki diyip usulca çekiliyorum şimdi.

tarikat ve cemaat liderlerinin çılgın vaazlarını dinlemek varken okumak da neymiş?

okuyorlar ama bilmedikleri dilde. önemli olan anlamak.

modern dünyada paradoks nedir diye sorsalar ahan da cevabı bu olaydır.

oku diyen okumuş mu ki, sözden hikmetli kerametli anlamlar çıkarma peşine düşülüyor? kaldı ki pek çok tefsirde suredeki 'ikra' sözcüğünün anlamının bir kitaptan okumak olmadığı, "söyle, davet et" anlamına geldiği anlatılır. yoksa tanrı okuma yazmayı bilmeyen ümmi birine neden 'oku' desin ki?
kaldı ki öyle olsa bile bu 'oku' sözünü; "git bilim, edebiyat, sanat tahsil et. uygar bir insan ol" anlamında görmek yanlışın en büyüğüdür.

tarihse açıdan da türk için ise oku sözü arapça öğrenim kitabı olan "emsile bina maksut" ötesine geçememiştir. o kitap ki: "nasara, yansuru, nasran, nâsırun, mensûrun..." diye başlar ve tekerleme olarak devam eder. "benim oğlum bina okur döner döner bi daha okur" sözü buradan gelir.

harf ve dil devrimine düşmanlıklarını "bir gecede cahil kaldık. ecdadımızın müktesabatından koptuk" palavralarını sürekli tekrarlayanlar bilmezler; harf devriminden önce türkiye'de en çok basılan ve okunan iki kitap vardır. birincisi :' elfaz-ı küfür' yani insanı dinden çıkarıp kafir yapan sözleri sayıp döken bir broşür. içeriğinde örneğin: "peygamber kabak seviyormuş, ben sevmem diyen vallah ül azim kafir olur" gibi okumanın güzelliklerini sunan hükümler var.

diğeri ise : 'mızraklı ilmihal', tam şekilci bir sofu kitabıdır. ondan da küçük bir alıntı: "ezân-ı muhammedî okundukta israfil aleyhi's-selam sür'u üfüreyor deyü ve abdeste kalkarken kabrimden kalkıyorum deyü, camiye giderken mahşer yerine gidiyorum deyü, müezzin kamet edip cemaat saf saf olurken bu insanlar mahşer yerinde yüz yirmi saf olup seksen safı bizim peygamberimizin ve kırk safı sair peygamberlerin ümmetleri olsa gerektir deyü, imama uyduktan sonra imam fatiha-yı şerifeyi okurken sağımda cennet, solumda cehennem, ensemde azrail, karşımda beytullah, önümde kabir, ayağım altında sırat, acaba benim sualim asan olur mu, ettiğim ibadet ahirette başıma tac ve yanıma yoldaş ve kabrimde çerağ olur mu, yoksa kabul olmayıp eski bez gibi yüzüme vurulur mu deyü tefekkür etmek gerek."

yani müslümanların yere göğe sığdıramadıkları "oku" emri aşağı yukarı bu kitaplar içindir.

bir müslüman olarak benim de rahatsız olduğum bi durum, bu yolun mensuplarının bu kadar cahil ve dar kafalı olmasının yegane sebebi ilk ayete gereken önemi vermemeleridir.

saçmalıyorsunuz sevgili romalılar.
ilk emir sadece "oku" değildir.
"oku, yaratan rabinin adıyla..."
kur'an ayetleri tefsir edilirken, siyak ve sibak'ına (önceki ve sonraki) ayetlere bakılır. bunu bilmek için, ilahiyat fak. tefsir anabilim dalı amfisinde dirsek çürütmeye gerek yok.
öyle; "ilk emri oku olan bir dine iananıp hiç okumamak" re ra rö gibi yorumlar yapılamaz.
tefsir konusunda çok daha teknik ayrıntılara girerdim ama, biliyorum ki okunmayacak, ondan dolayı gerek yok. eyyorlamam bu kadar...