ilkokul esprileri

bazı esprileri küçümserken onların ilkokul esprileri olduğunu söyleyebiliriz. biri bir espri yapar ve onun çok iyi bir espri olduğunu düşünüyordur ki bunu bir şekilde anlarsınız, yani karşınızdakinin sizden gülmenizi ve süper bir espriydi falan demenizi beklediğini. esprisi kötüyse kendisine, "abi/abla, bu ilkokul esprisi..." falan diyebilirsiniz.

benim aklıma yalvaç ural geliyor ilkokul esprileri denince ki zaten ilkokuldayken kendisinin espri tarzına çok maruz kalmıştık aldığımız dergiler vesilesiyle.

örnek:

— en çok izlenen ona ne denir?

— televizyon

benim ilkokulda pek bir mizah anlayışım yoktu diye hatırlıyorum. yani ben espri yapmaya ergenken başlamıştım sanki; esprileri anlama kapasitemin gelişmesi de o zamanlarki l-manyak, lombak gibi dergilerle başlamıştı galiba ki bu ikisini birlikte de düşünebiliriz herhalde.

bahçelerde biber koca götlü dahlvier tarzı espriler olurdu genelde.

"sevgilim seni saat sekizde sinema salonunda sevişmeye bekliyorum"

yeşim'e öznur'a "7s1b ne demek biliyo musun?" derdik. ben arkadaştan öğrendim bunu, çağatay. ilk kez gerçek isimler verdim, çok özledim şu an kendilerini ve siyah önlük zamanını. kızlar "ihihiihi ay salak" derdi kaçardı. şu an yine kaçıyorlar sütyen yazınca. kaptan niobe'nin de dediği gibi, "bazı şeyler asla değişmez ama bazı şeyler değişir"

+seni cem sordu.
-hangi cem?
+sivilcem.

-yanın boş mu?
+yok arçelik

bir çoğu bok bok esprilerdir aslında

- erman'ın selamı var.
+ hangi erman?
- dobermann.
*****
- sanatlar lisesinde kaç kişi var?
+ bilmem 100 herhalde.
- sana atlayan 100 kişi mi var?
*****
- 3 maçık 3 maçık daha kaç maçık eder?
+ 6 maçık.
- aaa altın mı açıık?
*****
- tıpa sana mı girsin bana mı?
+ sanaa.
- pekii, boru sana mı girsin bana mı?
+ sanaaa.
- benim ki tıpalı amaa.

işte işte eniştenin götünü dişle.

fareden daha kötüsü olabilir mi lan derken...