illa

şarkıları birbirinden güzel 1998 tarihli leman sam albümü.

albüme adını veren şarkı da dile dolanır, kâh hüzünlendirir, '90lar başkaymış be' dedirtir:


'gölgelemedim bağını bahçesini
günü güneşi örtmedim
yapılanlar söylenmez ki her zaman
sömürmedim illa sömürmedim illa'

bir leman sam şarkısı. yalnız vedat sakman da çok güzel icra eder bu parçayı. hele bir canlı versiyonu vardı. muazzamdı. sanırım kaldırmışlar onu.

küçükken hiç sevmezdim bu şarkıyı. sanırım sadece iki kelimeden ibaret nakaratı yüzünden.
9 yaşındaki miko ne anlayabilirdi ki zaten bu şarkıdan? onun için sevdiği, şarkılarına eşlik etmekten keyif aldığı bir hayvansever kadının ne anlattığı çok anlaşılmayan, aynı sözcüğü tekrarlayıp durduğu, üstelik o güzel sesinin tiz tonlarını çok da kullanmadığı bir şarkısıydı altı üstü. ben hiç tanımadığı bir erkeğe merhaba diyen lemancığımla mutluydum. sevmiyordum bunu. dümdüz sevmiyordum.
sonra da öyle kalmış youtube dehlizlerinde. ben iyi bir müzik dinleyicisi değilim. dönüp dolaşıp aynı şarkıları dinler dururum. evvel ezel böyle bu. o yüzden illa da oralarda bir yerlerde kalmış... ne de yazık olmuş.
sonra, çok sonra, vedat sakman'a bu şarkıyı yazdıran yaşanmışlıklardan da çok sonra bu şarkıyı anlamanın, hissetmenin tek yolunu deneyimledikten sonra, illa'yı dinlemenin, söylemenin hazzını çok az şarkıyla yaşıyorum.

illa sevdim.

leman sam'ın söyleyip bizlerinde artık bir illa sı ile dinlediğimiz caanım akustik versiyonu ile farklı bir renk kazandı.
insan, hüznünün mutluluğunu keşfedebilir mi?
buyrunuz keşfedin.

derdi olmayanı dert sahibi yapan bir şarkı...