inançsız olduğu halde kötü alışkanlıkları olmayan insan

efe aydal. sigara ve alkol kullanmiyor.

dinle ahlakın bağlantılı olmadığını anlayamadık buraya kadar geldik.

şimdiki çocuklar harika

kötü alışkanlığın dinle olan alakasını çözemedim. dinlerden önce de vardı iyi insan, kötü insan.

(bkz: allaha şirk koşarken dalağı şişen ateist)

kötü, kötüdür. bunu bir inanç mekanizması ile bağdaştırmak gerektirmez. dünya üzerinde hiçbir inanç mekanizması olmasa da insan kendi mantık ve düşünce yapısıyla iyi-kötü kavramlarını ayırt edebilir.

içkim var maalesef
düzenli çay içicisiyim

kötü alışkanlıkların sanki inançsızlığa bağlı olduğu ve olmamasının şaşırtıcı olduğunu sanan mı var.. ( türkiye'de yaşamıyor mu.?)

vicdanlı, akıllı ve her canlıya saygılı insandır. kendisine vaad edilen öbür taraftaki cennet için ya da cehennemden korktuğu için değil, sadece dümdüz vicdanlı olduğu için kendisi ve alışkanlıkları iyi olan insandır. karşılık beklemeden.

iyi insan olmak o dediğinizle olsaydı, neyse konuşturmayın şimdi beni.

tam olarak ben. ne eksik ne fazla.

#3765144

benim bu
içkin yok denecek kadar az
zina desen yapmam
kumarım yok
domuz eti yemem

işte tanrıya inanmıyorum
tanrı da bana inanmıyor bence

ahlaklı olmak vicdani ve insanı bir olgu olduğu için herhangi bir semavi din çatısı altına almak doğru olmaz .

herhangi bir semavi din benim vicdan anlayışımı yönlendiremeyeceği için....

tanrı aslında sana inanıyor ki tanrının varlığını bu sebeple kabullenmiş oluyorsun, ya da tanrı bana inanmıyor diyebiliyorsun. sözlerinde tanrıya inanmıyorum derken var olan bir varlığa inanmıyorum demiş gibi oluyorsun aslında. tezat oluyor kendinle çelişiyorsun.
aslında öğretilere inanmıyorsun sen ya da ben. ya da öbürü ( ben inanıyorum halbuki).
kurallara muhalifsin, onları kabullenmiyorsun.
dara düşünce, zora gelince, çaresiz kalınca inanıyorsun belki de. ya da ister inan, ister inanma zaten beni de ilgilendirmez aslında.
ama kötü alışkanlıkları olmayanı neden tasniflemek gerekiyor onu anlamadım, inanan iyi alışkanlık sahibi olacak ta, inanmayan mı kötü alışkanlık sahibi olacak. e o zaman da kaza ve kader kavramını sorgulatırsınız inanana.
iyilik iyidir.
iyilik inananın da babasının malı değildir hani.
ahlak, ilke kavramı alışkanlık kavramından önce gelmelidir kanaatimce.
inayet erdemdir, enaniyet değil.
diyeceklerim bu kadar,
ezcümle: herkesin hayatına kimse karışamaz, ha nasıl karısamaz? ben bu şekil geyinirim, bu bayan şo sekil giyinir, şo sekil giyinir. ha hiç kimse, hiç kimse karışmaya bir hakkı yok. özgürlüğü bidir. ha başörtü kurban olduğum yaresulallahtan gelebilir ama lakin ki öyle degildir.
e-yorlamam bu kadar diyen dillerini yerim senin.

a abim bu
ben abime kıyasla daha kötü alışkanlıkları olan biri olabilirim