inançsız olduğu halde kötü alışkanlıkları olmayan insan

ahlak sahibi olmak için bir dine mensup olmak gerekmiyor insan olmak yeterli

gayet olağan bir insandır.

kendimi örnek gösterebilirim, iyi biri olmam için dine inanmam gerekmiyor sonuçta. ahlak sadece dini olanlarda olan bir şey değil.

kötü alışkanlıklarla inancın ne alakası var acaba? iki alakasız şey arasında nasıl ilişki kurabiliyorsunuz? ben anlayamıyorum. böyle düşünen bir insan sırf inandığı için, daha doğrusu cehenneme giderim korkusuyla uyuşturucu vs kullanmıyorsa yarın öbür gün ne yapacağı belli olmaz.

bir insan inançlı diye kötü alışkanlığı olmayacak, bir insan inançsız diye kötü alışkanlığı olacak diye bir şey mevzu bahis olamaz, olmamalı. günümüzde de ne yazık ki görmekteyiz ne inançlı insanlar, neler yapıyor.

iyi ve kötü kavramları inanca bağlı değildir. bu insanlar samimi geliyor bana, zira karşılığında herhangi bir sevap kazanma ya da cennet beklentisi olmaksızın iyi olmaya devam eden insan iyidir. yani düz iyidir.

şuan itibariyle kıskanmış olduğum insandır.
kötü alışkanlığımda var kahretsin.
bir başlığa da dahil ol be gözüm bu nedir sürekli öbürsüleştiriliyorsun.
neyse en azından boş yere yanmayacak olduğumu öğrendim. hee tamam tamam.

bir yerde okumuştum şöyle diyordu;
"iyi bir insan olmak için dine ihtiyaç duyuyorsan, senin eksiğin din değil beyindir."
güzel laf, yaz bunu.

sadece inançlıların iyi olduğunu düşünen insanlara kapak niteliğinde olan insan. zira böyle düşünenlere bişey demeye gerek yok. desenizde anlamazlar zaten.

aralarında bağı olmayan iki farklı kavram. kendine ve bedenine saygısı olan,onu en güzel şeklide kullanmayı amaçlayan kimse veyahut yanlızca içkinin ya da otun tadını beğenmediği için kullanmamak, kötü alışkanlıkların ona zevk vermemesi durumu.

"allah'ın olmadığı yerde günah kavramı yoktur, günah kavramının olmadığı yerde her şey mübahtır"
iyi ve kötü soyut kavramlardır; inançsız olan kendince somutlaştırır, inançlı olan ise inancının gereğine göre davranır/yaşar.

alışkanlık; bir eylem ya da söylemin kişi tarafından tekrar edilmesi, toplumdan topluma, aileden aileye ve bireyden bireye değişen eylem ve söylemler "normal" görülüyorsa buna iyi ve kötü tanımını nasıl yakıştırabiliriz?

mevcut genelleme ve kıyaslama saçma olmakla birlikte; inançsız olan kadın/erkek, eşinin başka biriyle ilişkisine (alışkanlığına) ne tepki verir?
türkiye toplumundaki inançsızlar buna ahlaksızlık derken, norveçli inançsızlar doğal karşılar.
türkiyeli inançsız aile, çıplaklar kampında anasının bacısının yanında dal daşak gezemez.

alışkanlık derken belli bir sınır belirtmen gerekirdi.. şu an bazı avrupa ülkelerinde ensest bile normal (yasal) karşılanıyor.

inanç sahibinin anayasa kitabı bellidir "şu cemaat şöyle yaptı bu tarikat böyle yaptı"
banane!
onlar mı temsil ediyor inancı? onların yaptığı şey inanca aykırıysa uzak dururum ve onların meşru gördüğü yolu red/terk ederim.

her şey din iman değil değil mi dostlar? kendine saygı diye bir kavram var ve bu her şeyden bağımsız bir olgu.

dini bilinci ortadan kalktı diye akıl ,sırra kalem basmaz . adam öldürmek , gasp , hırsızlık ne zamandan beri iyi bir şey oldu . insan mantığı oluşan en muhteşem şeylerden biri her kafa asla aynı şeyi düşünmez ona iyi gelen başkasına garip gelir , yorumlanması , açısının değişik olması muhteşem eserler fikirler ideolojiler ama aynı zamanda katliamlar zıtlaşmaya kadar getirse de . ahlaka uymayan ne varsa benim dinim yok diyerek normalleştirmeye etmeye çalışmaz .

inançlı olup çalan çırpan din simsarlarına tercih ederim.

iyi alışkanlıklara sahip olmak için bir dini inanca gerek yok zaten. allah allah deyip kafa kesmektense, agnostik olup yüreğimde kötülüğün zerresini barındırmam. inanç bir anahtar olmamalı.

(bkz: straight edge)

saygı duyacağım insandır. dini olduğu için ahlâka ihtiyacı olmadığını düşünen yığınla insan var ne pislik varsa bunlarda vardır çünkü din sadece kamuflaj için kullanılır

olması mi gerekiyor normalde? ne saçmalık.

parasızlıktan içki ve kumara bulaşamıyor, çirkinlikten zina yapamıyordur.
(ben değil, bi arkadaş ya)

çirkin ve başarısız olanlar inançsızlığa daha yatkındır sosyal problemlerinin olması istikrar sıkıntısı yaşamaları da şaşırtıcı değil. insanın rasyonel canlı olması tamamen potansiyeliyle alakalı yani sen hayata aslında hayvan olarak geliyosun ama insan olma potansiyelin var inançların kararların hep güdü ama zannediyosun ki düşündün karar verdin yok öyle bi şey aynadaki çirkinlikle yüzleşemiyosun ki tanrı hakkında oturup düşünesin pipinin 7 cm olması sana rasyonel düşündürtmüyo.