inşaatta çalışmak

ter,toz,pislik içinde çalışmaktır insana eziyet gelir. eğer okuma şansınız varsa size ne yapıp edip okuyayım da bir daha gelmeyeyim dedirtir. ama şansınız yoksa allah kolaylık versin.

insan vücudunu yormaktır.
arada mola verince sohbet ederek 2.5 litre kola içmektir.
küfürlerle sigara dumanıyla çalışmaktır.

emekçiliktir,alınteridir,her lokması helal kazançtır.

beton, vücudu, ten'i yavaş yavaş yakar. toz yapışır ve cildini zımparalar. bu yüzden fırsat yaratıp okumak kendine yapabileceğin en büyük yatırım olur. lise'den mezun olduktan inşaatlarda geçirdiğim dönem, tüm hayatıma etki eden bir dönüm noktasıydı benim için.

doğu bölgesindeki vatandaşların daha çok anlamış olduğu bir meslek dalıdır. masabaşında oturup yaylananların, elemanlara kalitesiz malzeme kullandırma gibi bir olasılığı söz konusu olsa da bilemiyor tabi insan. bir bakmışsınız deprem olmuş apartmanlar yıkılmış ama karşı yoldaki apartmanlar sapasağlam duruyor. hal böyleyken de depremzedeler apartmanı yaptıran ve ofiste malzemelerin kontrolünü sağlayan sallamasyonlara sövmeden de edemiyorlar haklı olarak.

erkek olsaydım deneyimlemeyi isterdim dediğim şey. duvar örmek çok zevkli iş gibi geliyor.

kuşkusuz ki yorucu, ağır, fizik, güç ve dayanıklılık gerektiren bir iş. üstelik riskli ve çok kötü çalışma koşullarında..üstelik güvencesiz, örgütsüz ve denetimsiz..
tüm emek ve emekyoğun çalışmalar gibi onurlu, saygı duyulması gereken bir iş.
özellikle ülkemizde iş cinayetleri mahalline dönüşmüş, sıradanlaşmış, kanıksatılmış ortamlarda.. onların omuzunda yükseliyor kentler, gökdelenler, plazalar, rezidanslar villalar.. otobanlar, köprüler... bitirdikten sonra adım atamayacaklarını bildikleri yerlerde çalışıyorlar.. ve hepimiz sanki yoklarmış gibi, sanki bilmiyor muşuz gibi davranıyoruz..
sizce de tuhaf değil mi..