insanın kendisine ait cehaleti fark etmemesi

bu başlığa örnek sözlükte o kadar çok başlık var ki örneklemeye kıyamadım. siz seçersiniz artık.

insanlar çok cahil hakikaten...

ben bilinçli bir cahilim. bunu da her yerde derim ki, kimse benden yana beklentiye girip yorulmasın.

dünyanın halinin sebeplerinden en önde bayrak sallayanıdır.

insan hiçbir vakit dönüp kendine bakmaz ve yorumlamaz. lakin bir başkası ona hatasın söylese o kişiyi yerden yere vurur. doğruyu sen göremiyorsan, başkasının uyarısına da kulak as be cahil.

bağnazlıktan kaynaklanan bir durum.

not: fark etmek ayrı yazılır çünkü birleşik kelime oluşurken herhangi bir ses olayı olmamıştır.

pazarda tüm beyinler satılığa çıkmış, herkes kendi beynini almış.

cahil: (1) öğrenim görmemiş, okumamış.
(2) belli bir konuda yeterli bilgisi olmayan.
(3) deneysiz, genç, toy
cehalet: bilgisizlik.*

cehaletine cahil olmaktır.

boyumdan büyük bir laf edeceğim şimdi.
bence cehaletinin farkında olan kişi cahil değildir,
kainattaki en önemli bilgiye erişmiş olduğundan.

kapalı fikirli çoğu insan bu kategoride olmakla birlikte bazıları da ısrarlı cahilliği seçer. kendi inancına ters düşeceği sebebiyle ''bilmesem de olur, okumasam da olur'' diyenini çok gördüm. bari yalandan da olsa okudum ama katılmıyorum de.

(bkz: dunning kruger etkisi)

aynı zamanda karşıdan bakılınca, komik duruma düşmesine de sebep olan olaydır. siz ondaki açığı fark edip ve bu açığı kapatmaya çalıştıkça, o; kendiyle birlikte sizi de aşağı çeker.
yapmayın.
kendi haline bırakılması elzemdir.

bu konuda kimsenin kendi söküğünü dikebileceğini sanmıyorum.

(bkz: en oida oti ouden oida) başlık, sokrates'in savunmasında geçen bu cümleden (bkz: bildiğim tek şey hiçbir şey bilmediğimdir) bihaber kişi eylemidir. bilmemek kişiyi küçültmez. ancak bilmediği halde biliyormuş gibi davranan insan küçüktür. söz kişinin bunun farkında bile olmamasından daha da kötü olan ise "bir yerde küçük insanların büyük gölgeleri oluyorsa orada güneşin batıyor olması" durumudur.

(bkz: ayakların baş başların ayak olması)

olgunlaşma burada gerçekleşiyor, kendine ait gerçekleri anlayarak, kabul etmeye başlıyorsun.
herkesin cahil olduğu konu/konular muhakkak var. bunun farkına varıp, beylik laflar etmemek kişinin erdemini gösteren bir unsurdur.

kendi düşüncelerine şüphe beslemeyen insanın yaptığı bir hatadır. bu yüzden ılımlı bir şüpheciliğe ihtiyacımız vardır. bunu da felsefe bilmeden sağlamak güç.

özelikle teknolojik konulardaki halim.
tüm olanlar bildiğim kadar sanıyorum.
birisi bana hoş pp yazdı, öyle kaldım.
profil picture imiş. allah'tan sormayla ilgili bir ezikliğim yok.
sonra kızıma anlatım güldü bana, bana sorsaydın ya dedi.

bu her zaman tartışılan bir konu olmuştur. insanlık zaten bu problemi çözse cahillik kalmayacaktır. şimdi düşün ki grip oldun. sen bilişsel olarak " ben hastayım" diye düşünürsün ve bunun sayesinde tedavi olursun. öksürürsün tıksırırsın sana bir belirti verir vücut. sende koşulsuz bu belirtiyi dikkate alırsın. lakin cehalette sana bu belirtiyi veren bir uyaran yok.

biri sana sen cahilsin dese bile bunu uyaran olarak sayamıyorsun. çünkü sen de karşıyı cahillikle suçlayabilirsin. örneğin düz dünyacı adama gidip dünyanın yuvarlak olduğunu anlattığında, adam " ne kadar cahil dünyanın yuvarlak olduğuna inanıyor " diyebiliyor. ispata bile bakmak istemiyor.

haliyle bir insanı koşulsuz şartsız cahil olduğuna inandıramıyorsunuz. bu çok kritik bir açmaz insan beynindeki. ayrıca insan denen varlık kendisini evrenin merkezine koyuyor. demiyor ki benden 8 milyar tane var. tüm evren onun için var gibi bir algıda yaşıyor. sorsan tabi ki bunu söylemez. ama içten içe o özel olma hissi var. bu da cahilliğini görmesinde bir perde oluşturuyor.

işin özeti şudur; insanı kendi cehaletiyle yüzleştirecek şey, yine insanın ötesinde bir bilinç olmalı. bu tanrı olabilir, yapay zeka olabilir. fark etmez. önemli olan, insanın " yanılıyor olabilirim." cümlesini kurmasını sağlayacak otoriteyi yaratmak.

bilinmeye değer çok fazla bilgi yok. bilgeliği övmenin ya da cehaleti gömmenin de gereği yok. dünyanın yuvarlak ya da düz olmasının ne önemi var mesela? önemi şu; bu dünya düz diyen cahil ama ben yuvarlak olduğunu biliyorum, o halde ondan üstünüm, bu yani. benim bilgeliğimi kabul etsin ve boyun eğsin. bilgi de otorite olma hevesime hizmet etsin. bilgelikle otorite olmanın da bir alakası yok üstelik, o daha çok zor kullanma tekeline sahip olmakla alakalı. avrupa'nın aydınlanma dediği şey; ruhban sınıfı yerine burjuvazinin gücü ele geçirmesinden başka bir şey değildir. tabii çok aydınlandı fark ettiysen, bütün avrupalıların iq seviyesi birden zıpladı falan. ama ortalama bir ingiliz bir türk'ten bile daha cahildir aslında. amerika'lıları hiç sorma, böyle paçadan akar.

ha işe yarar bir şey olsa senden önce öğrenirler, aklın şaşar. mesela tarımcılığın bilgisi senden çoktur köylüde, neden, işine yarıyor, karnını doyuruyor. sende ne var? beyaz yakalılara özgü silkimsonik dalgalar. öyle manifestle dur yani. köylü onu da bilmesin, ne işine yarayacak zaten?