insanın kendisini özlemesi

aslında insan en çok kendini özler. ama bunu bir türlü kendine söyleyemez . geçmişi bahane eder, güzel günleri bahane eder.eski kendini özler , eski neşesini özler .ama insan zamanla değişen veya etrafının değiştiğini görünce hep bir eskiye özlem duyma ihtiyacı hisseder. bilmez ki insanın zamanla ilgili bir sorunu yoktur. tam aksine en çok kendiyle ilgili sorunu vardır.

mutluykenki halini özlemesi ya da çabucak mutlu olabilen halini.. şimdi istese de olamadığı hani.

insan geçmişini veya diğer insanları özledigini zannederken aslında çoğu zaman kendine özlem duyar. eski kendisi veya eski hisleri görüşleri kişiliği gibi kendine dair şeylerden doğar özlem.

- hey ufaklık seni özledim
- hadi leyn aylar oldu. bir işe yaradığımız yok.
- öyle deme kuzum. hadi biraz sarılayım, okşayayım seni.

gibi bir şey mi acaba? insan kendisini nasıl özler? bilemedim.

(bkz: pipisine isim takan yazarlar)
(bkz: ufaklık)