insanoğlunun hayattan aldığı tüm zevklerin bir sıkıntıdan kurtulmak olması

acıkıyoruz yemek yiyince zevk alıyoruz, susamak aynı, cinsel ihtiyaç aynı örnekler artırılabilir. peki tüm bu ihtiyaçların olmadığı düşünüldüğünde hayat zevksiz, berbat mı olur. yani hayattan zevk alabilmek için aslında sıkıntıya mı girmemiz lazım. bu yüzden mi kuzey avrupa ülkelerinde intihar oranları tüm dünya ortalamasından kat kat fazla?

başlığı görünce beni anlatıyor sanmıştım değilmiş. kanımca muzdarip olunan bir derdin gitmesiyle ortaya çıkan mutluluk hissi.

tüm dendiğine göre sıkıntı diye sayılanların bir ihtiyaç olması durumunda geçerli tez.
yoksa bazı insanlar doyduğu halde yemekten zevk aldıkları için yerler ve obeziteye ulaşır. bunun gibi zevklerin açgözlülüğü sonucunda kurtulduğun sıkıntılar yeni sıkıntılar doğurur. çok da genellememek lazım böyle tüm vb. gibi kelimelerle.

bence, insan doğası gereği zaten başarıya aç bir varlıktır. bu yüzden sıkıntı çekilmeyen bir hayat yaşamaya değmez. mücadele vermek, çabalamak, sıkıntıların içinden çıkabilmek için çözüm aramak; yaşamın tam da kendisidir. bunlar olmadığı zaman gerçekten de yaşamanın anlamı kalmıyor. çünkü insan doğası gereği her şeye alışır. zenginliğe, güzelliğe, paraya, her şeye alışır, doyarsınız. bu yüzden insanın daima ulaşamadığı bir şeyler olmalıdır. sıkıntılarımızı çözüme kavuşturduğumuzda mutlu olmamız aslında yaşadığımızın farkına vardığımız anlardandır. bize mutluluk veren asıl şey yaşamaktır, bunun farkına varmaktır.

intahar oranları için; kuzey avrupa ülkeleri az güneş ışığı alıyorlar, bunun da etkisi var. *