ırkçılığa maruz kalan sözlük yazarları

ırkçılığa maruz kalan yazarların başına geldiği olayları anlattığı başlık

(bkz: senin sorunun ne dostum)

bi' tarafım kırım göçmeni, gözler de çekik malum. çocukken herkes "japon" derdi. daha ötesini tanımam. ırkçı faşist p**ler...*

bu sabah atlanta cleveland avenue walmart ‘da yaşadığımdır. marketteki tek türk olarak zenci abladan ‘yolumdan çekil beyaz çocuk’ lafı yedim, etraftaki tek beyaz olarak ne yapcağımı bilmez halde kaçtım dükkandan.. ırkçılık aşağılama kötüymüş be sözlük, ilk defa bu kadar açık laf yiyerek bir ‘beyaz’ olarak aşağılandım, ne yapacağımı bilemedim..

facebook'ta tartıştığım bir canlı, hataylı olduğum için "arap uşağı, fellah" diyerek hakaret etmişti. dava açsam kazanırdım. arap değilim, arap olsam açıkça söylerim, aşağılık kompleksine girmem. bunu yapan da sözüm ona aydın biri. edebiyat derneği üyesi miydi neydi. ismini hatırlamıyorum. facebook'ta kemalistlerle ilgili bir grubun yöneticisiydi. bu tür "aydın, ilerici" canlıların sinirlenince içindeki faşist nasıl da hortluyor.

trakyada kıt kafalılardan bolca bulunurdu eskiden, hala da vardır hoş. benim de şahit olduğum pek çok hadise oldu ama ben daha çocukken bizimkilerin ev değiştirmek için ev aramaları sırasında potansiyel ev sahibi tarafından memleketin sorulmasına verdikleri bartın cevabına "pardon biz kürde ev vermiyoruz" diye yanıt almaları en keko örneklerinden birisidir herhalde.

booommmboş bir kafa. anladık kürt nefretin var da az ülkeni tanı be hocam.

ay ben de çok güzelim diye yamyamlığa maruz kalıyorum, bunlar beni yiyecekler.

satanist olmam nedeniyle foşşik yobazlar tarafından çok aşağılandım.

türkiye cumhuriyeti devletinde türk soylu bir insan olduğum için, tıpkı büyük büyük dedelerim* gibi hakir görüldüm, ikinci sınıf vatandaş ilan edildim, turistler sokaklarda rahatça gezerken ben evlere kapatıldım, turistler sabahlara kadar müzik eşliğinde dans ederken bana müzik yasağı konuldu, benim yıllarımı heba edip çalışarak girdiğim üniversitlere bedevi soylu araplar sınavsız girdi, üstüne devletten benim vergilerimi aldılar. vatanlarını savunmaktan aciz yamyam sürüleri ülkelerinden kaçtı diye sınır boylarında öldürüldüm, bedenim eyp'ler ile parçalandı. türk olduğumu söyledim diye türk olmayanlarca ırkçılıkla suçlandım halbuki türk olmak benim suçum(!) değildi. türk olduğum için, atatürk'ün bana emanet ettiği topraklarda karım, kızım, kardeşim istediği kıyafetle gezemez oldu. kimi hindu kimi yamyam kimi bilmem ne bela tipler götünün fotoğrafını çekip binlerce kişiye meze edecek diye arkasına bakmadan gezemez oldu.

evet arkadaşlar ben türküm ve her gün ırkçılığa maruz kalıyorum. türküm özür dilerim.

sırf ismim yüzünden liseye yazmamışlardı. doğrudur. iyi bir diploma notum olduğu halde almadılar. anneme bahane buldular adıma bahane buldular almadılar.

bi kaç kere olmuştu ama hatırlamıyorum.
büyük şehirlerde yaşıyorsanız, marketten alacağınız ürünü eve getirmelerini söyleyin:))

buna kötü niyetli ırkçılık demeyeyim de yine de değişik bir cümle :d sakarya'ya ilk geldiğim zamanlar da bir teyze otobüste sohbet ederken nerelisin diye sormuştu, nereden geldiğimi söyleyince "olsun oğlum olsun, hepimiz aynı ülkenin evladıyız sonuçta" demişti :d belki de benim bunu ona söylerken çekindiğimi mi düşündü ne bilmiyorum.

bir de üniversite de bir şeyler oldu ama onu sonra zor gelmediği bir vakit yazarım velhasıl kelam varmış ya, insan doğudayken bilemiyor pek. işin ironik tarafı ben bu ayrımcılıkları yaşarken kürt bile değildim, doğudan gelmiştim sadece. :)

danimarka'da yan komşu durduk yere sokakta durdurup "sevdin mi ülkemizi? sen de 'birkaç yıl kalayım para kazanayım' diyor musun? sonra hep temelli kalıyorsunuz böyle böyle" diye sıkıştırmıştı.

gaza bastım gittim bu hala yan camda konuşurken.

doğu bölgesinde 4 tane eczacı ilaç vermemişti. birisi yok dedi arka dolapta görmüştüm ilacı da.
5. gittiğim yer verdi.