ırmağın narsisistik bakışı

alberto manguel üstadımın merak (kitap) isimli eserinde kimden alıntıladığını hatırlamadığım bir paragrafta bahsettiği hikayede geçen bakıştır.

hikayeyi herkes bilir aslında. herkesin aşık olduğu echo’nun aşkına karşılık vermeyen, onu görmezden gelen narkissos echo’nun günden güne eriyip kaybolmasına ve sonuna sadece bir yankıya dönüşmesine neden olur. buna çok sinirlenen tanrılar onu cezalandırmaya karar verir. bir nehrin önüne gelen narkissos kendi yansımasını görür ve güzelliğinden o kadar etkilenir ki yemeden içmeden kesilir ve tıpkı echo gibi eritip gider ve bedeni ırmağa karışır. bunun sonunda da narkissos bir nilüfere dönüşür.

hikayenin farklı versiyonları da vardır. ama her seferinde narkissos’un bedeni kaybolup styx ırmağına karışır gider. işte bu noktada ırmakla ilgili bir durumla da karşı karşıya kalırız. göz kamaştırıcı bir güzelliğe sahip olan narkissos’un günlerce başından ayrılmadığı ırmak ne hissetmiştir bunca zaman boyunca. yukarıda alıntı olduğundan bahsettiğim paragrafta ırmağa bu soru sorulur ve bize kendine aşık olmanın nasıl bir şey olduğunu anlatan bir cevap verir ırmak:

- ben ona değil onun gözlerindeki kendi yansımama bakıyordum.