iron maiden

güray küçük müydü neydi fasikülleri vardı, dokuzuncu sınıfta bana onun üçgenler fasikülünü şarkılarıyla iki gecede bitirten gruptur. geometri sevgimin bir kısmını fear of the dark’a borçluyum.

bana göre dünyada gelmiş geçmiş en iyi heavy metal grubudur azizim. 1975 yılında kurulmuştur aynı zamanda. bu grup hakkında bence yazılacak çok şey var zira metal müzik kariyerleri boyunca birçok başarılı iş yapıp, her ülkeye gidip konser vermişlerdir. o kadar metal gruplarının başlığına yazdım buna da yazmazsam eksik olur çünkü iron maiden denildiği zaman hayranları tarafından akan sular durur. her ne kadar black metalci de olsam kendilerine ben de hayranım.

gelelim bu grubun güzel albümlerine; aslında çok güzel albümü var fakat ben favorim olanları söylemek istiyorum çünkü özgün olmak iyidir her zaman. fear of the dark, killers, dance of death, death on the road, the final frontier gibi gibi. bu albümlerinin yeri ben de başka her zaman çünkü heavy metal yapıyor oluşlarının hakkını bu albümlerde ziyadesiyle vermişlerdir.

kariyerleri boyunca çok başarılı işlere imza atan iron maiden adeta metalciler tarafından vazgeçilmez hale gelmişlerdir çünkü adeta heavy metalin babası gibiler. metallica hayranları bile metallica’ya kıyasla bu grubu tercih etmişlerdir. gruptan zaman zaman ayrılanlar katılanlar olmuştur geniş bir tarihi var. ama grubun vokali olan bruce dickinson’a hayranım ben ya. adamın sesi olsun şarkıyı söyleyiş tarzı olsun cidden eritiyor beni bitiriyor adeta. solo albüm yapmada da oldukça ustadır.

grubun kurucusu ve mimarı olan steve harris zaten harikulade bir insan. bass gitarı kendi kendine öğrenebilecek kadar da kabiliyetlidir. yıl oldu 2021 ama halen severek dinliyoruz kendilerini. canlı canlı dinlemek dileğiyle… var bi hayalimiz işte yine.

kendisi hakkında arada tanım girmeyince huzurum kaçıyor. klasik heavy metalin atası, influncer idir iron maiden. beste ve riff lerin üstadıdir. öyle bonkördür ki her parçasında melodi harikası rifflerle bize kulak orgazmı yaşatma fedekarligini gösterir. tutar alexander the great hakkında şarkı yazar bize tarih dersi verir tutar fear of the dark besteler bize karanlık fobisiyle karanlığın ardindakilerden bahseder. cengiz han hakkında parça yapar lyric koymaz bestem size yeter puştlar artisligi yapar.

hayde rinna!




metalli radyo yayını günü, başlığı hortlatılan ıngılız grup.

efkarlı parçaları da olan grup.

gelmiş geçmiş en billurlu metal grubudur. aksini iddia eden poserdır. (bkz: up the irons)

her ne kadar kronik baş ağrısı sebebim olsa da, ölmezsem sevgisini çocuklarıma ve onların da çocuklarına aşılayacağım heavy metal grup.

hayranlık olgusunu bu dedeler yüzünden
ezikleyemiyorum, benim de yumuşak karnım onlar.

son albüm senjutsu'nun sevdiğim bir parçasını bırakalım şuraya:

2022 - legacy of the beast dünya turuna gectigimiz hafta hirvatistan ile start vermis olan efsane dedeler toplulugu.

2 haziran yani bu persembe aksami letonya riga'da sahne alacaklar, biletimi aldim 450km yol tepecegim konseri izleyip geri donecegim. son turneleri olmaz diye dusunuyorum ama belki bu son gorusum olacak o sebeple kesinlikle deger.

up the irons!

basligini kimin upladigini merak ettigim efsane grup.

bak isimiz gucumuz var. hatirlatiyorsunuz, en az 3 sarkisini dinlemeden ise geri donemiyorum.
ayrica iko da riga konseri izlenimlerini yazsin. o yazarsa ben de arnhem konseri izlenimlerimi yazicam.
iron fucking maiden.

(bkz: demir bakire)
engizisyon dönemi cadıların idamının infazını işkence ile gerçekleştirmesi için kullanılan ve içinde çiviler bulunan bir tür demirden giyisi.

keşke ülkemizde de böyle gruplar çıksa.
ama bak lirik açısından biraz alakasız görseniz de ben biraz barış manço'ya benzetirim.

adını görünce şartlı refleks olarak fear of the dark dinleyesim gelen gruptur. ergenliğim ve ilk gençlik yıllarımdır hattı zatinda.

her insan kulağının 1 kez dinlemesi gereken şarkıdır.

maiden ı pek çok kere canlı dinledim ama benim içine en özeli inönü stadyumundaki konseridir,

hem senelerce bağırdığımız tribünler yıkılıyordu hem de iron maiden şu an yazarken bile tüylerim diken diken olmuştur.

her ne kadar çok sevdiğim bir grup olsa da benim için özel olan iki kişi vardır biri lemmy kilmister (born to lose, live to win!..) ve john "bonzo" bonham.

lemmy sayesinde asla pes etmemeyi, bonzo sayesinde ise bateri çalmayı öğrendim.

iron maiden ve diğerleri olarak ayrılan bir müzik dünyası mevcuttur. genel ve diskografi bilgisini, google amcadan öğrenir böyle bir talebi olan. 2013 inönü konserinde bruce dickinson'un; fear of the dark şarkısının ilk nakaratını; "fear of the park" olarak söylemesiyle de, gönüllerimizi yeniden fethetmişlerdir. gezi dönemi; slayer, cradle of filth ve birçok konser iptâli olmuştu, hatırlarsınız. bruce babanın konserde; "konser iptâlleri haberleri aldık. bizim de iptâl edip - etmeyeceğimiz soruldu. hayır! dedik." minvalinde bir konuşması olmuştu. canlı dinlediğim için, her zaman mutluluğunu yaşayacağım. iron maiden ulan!

fear of the dark mükemmeldir. o elektro gitar solosu halen bile telefonumun zil sesi.

basligi gorunce "acaba geliyo mu" dedim

azizligine ugradim sozluk kandirdin beni, puh

bruce'suz (paul'lu) ilk iki albümlerini beğenirim bu topluluğun ama bruce'lu albümlerinin yeri başka benim için. en sevdiğim albümleri fear of the dark, en sevdiğim şarkıları ise bu albümden judas be my guide'dır; sanırım bu seçimlerimle müthiş bir azınlığı temsil ediyorum.

benim için özel olan diğer albümleri ise bruce dickinson'lı ilk albümleri the number of the beast'tir.

aslında çoğu albümlerinden çok sevdiğim şarkıları var ama benim için özel olan albümlerinden bahsettim yukarıda.

iron maiden - judas be my guide

"iron maiden'ın en net tanımı nedir?" diye sorsalar bunun cevabına (bkz: rime of the ancient mariner)'dır derim. bakın cidden yaparım bunu beni zorlamayın. bıçak kemiğe dayandı!

open.spotify.com/track/6K8R...

ergenlik yıllarında dinlediğim, babamın "köpek havlaması" olarak nitelendirdiği şarkılara sahip grup. cok ayıp.