işkolik

ofisi evi gibi gören, sandalyesini öz oğlu gibi seven, sadece banyo yapmak için eve giden insanlardır.
bu insanlar genelde kendi işlerini yaparlar.

(bkz: işkolik olmak)

düşmez kalkmaz bir borsa mottosu ile sosyal hayat adına ununu eleyip eleğini asmış bir mod benimseyip gece gündüz müşteri kasma hevesi ile yanıp tutuşan güruha yakıştırılan sıfattır.

görsen işi kendi kurmuş sandığın, kendi hayatını unutan sanki çok çalışınca değer görecekmiş yada daha çok kazanacakmış gibi kendini heba eden bu dünyadan olduğuna inanmadığım varlıklar.
kendimde nefret ettiğim husustur kendisi:))

ben çok fena bir işkoliğim, çok fena. fena yani en büyük fena. gece çırılçıplak yatakta yatıyorum. böyle yatıyorum dön dön dön dön dön... ne bir gız var ne bir arkadaş! eve geliyorum köpüklü banyo yapıyorum, içinde saatlerce dur dur dur! cırılım yani! ondan sonra küvvetten çıkmışım, mis gibi sabun kokuyorum, çırılçıplağım o anda. ben burhan altıntop çok fena bir işkoliğim.