istanbul'da penceresi dahi olmayan 900 liralık oda
başlık "godard" tarafından 16.09.2021 11:05 tarihinde açılmıştır.
1.
istanbul'daki barınma sorununun ne denli büyüdüğünü ve çıkmaza girdiğini bize gösteren oda.
üniversitelerin yüz yüze eğitime geçmesiyle şehirler arası öğrenci göçü başladı. uzaktan eğitim döneminde ev ve yurtları boşaltan öğrenciler, döndüklerinde aynı rakamlara barınacak yer bulamadı. iki üç katı artan ücretlere razı olsalar dahi özellikle üniversitelere yakın semtlerde kiralık ev ya da yurt bulmak neredeyse imkânsız hale geldi. camı hatta havalandırması olmayan, bir yatak ve bir dolabın ancak sığabildiği odalar 900 lira civarında. 12 kişinin bir arada yaşadığı yurtlar dahi dolmuş durumda.
istanbul’da üniversite kazanmış bir öğrenci gibi ev arayan milliyet’ten kadüker’in deneyimlerine dayandırdığı haberi aynen şöyle:
"yaşadıklarıma inanamadım. bütçeme göre oturabilecek gibi ne bir ev bulabildim ne de yurt. resmen sokakta kaldım"
yaşadıklarıma inanamadım. bütçeme göre oturabilecek gibi ne bir ev bulabildim ne de yurt. resmen sokakta kaldım. emlakçılar, vitrine kiralık ilanı asmadan evlerin dolduğunu söylediler. bütçemi öncelikle 1000 tl olarak belirleyerek en başta emlakçılar ile yurtların sitelerini inceledim. ulaşımın kolaylığı ve birçok üniversiteye yakın olması nedeniyle şişli, kağıthane bölgesi’nde arayışa başladım. ancak 1000 tl’ye merkezi hiçbir yerde ev bulamadığım için bütçemi 1500 tl’ye yükselterek emlakçılara gittim. çoğunda kiralık daire yoktu, vitrinleri bomboştu. hepsine telefonumu verdim ama 3 gün geçmesine rağmen emlakçıların hiçbiri dönüş yapmadı. belirlediğim ücretin üstüne çıkmak zorunda kalarak ve uzun uğraşlar sonucunda birkaç emlakçıda kiralık daire bulabildim. ancak bulduklarım, 1+0, 1+1 gibi çok küçük daireler. üstelik girişin birkaç kat altında, kot 2-3 olarak adlandırılan ve güneş almayan yerler. emlakçılar biraz daha iyi bir evde oturmam için 2500 tl’yi gözden çıkarmam gerektiğini söylediler.
yurt ücretleri yıllık 50 bin tl’ye kadar çıkıyor
ev arayışım hüsranla sonuçlanınca rotayı yurtlara çevirdim. istanbul’da her isteğe göre bir yurt bulmak mümkün. 3 öğün yemek, servis, spor salonu, çamaşır hizmetleri gibi otel konforunda hizmet verenlerin ücretleri yıllık 50 bin tl’ye kadar çıkıyor. ortalama bir yurtta kalmak için ise en az 20-25 bin tl’yi gözden çıkarmak gerekiyor. bu da aylık 2000-2500 tl demek. üstelik bu parayı vermeyi kabul etsem de birçok yurt, yer olmadığını söyleyerek beni merkezden uzaktaki şubelerine yönlendirdiler. bazısı ise sadece tek kişilik odalarında yer olduğunu, bu odaların da daha pahalı olduğunu belirttiler.
"penceresi bile yok!"
bütçemi aştığı için daha ucuz yurt arayışına girdim. bunun sonucunda ‘apart, pansiyon, öğrenci ve bekar evi’ adıyla farklı yerler buldum. ilk aradıklarım tüm yataklarının dolu olduğunu bir ay sonra tekrar aramamı istediler. bir tanesinde ise tek kişilik odalarında yer olduğunu öğrendim ve yola koyuldum. çağlayan’da bulunan pansiyonun tek kişilik odasında pencere ve havalandırma yoktu. yatak ve bir dolap zor sığdırılmış. bu odanın fiyatı 850 tl.
görevli eğer cam ve tv istiyorsam da ücretin 1150 tl’ye çıkacağını belirtti. aynı pansiyonda 12 kişiliğe kadar odalar da var fakat hepsi dolu. kalan kişiler ise öğrenciler, çalışanlar, bir kısmı ise yabancı uyruklu. banyo ve tuvalet ortak kullanım fakat banyonun sıvaları dökülmüş ve çok pisti. bir elektrik panosunun üzerinde ‘öğrenciye, bekara kalacak yer’ ilanıyla bulduğum ikinci apart ise ulaşım açısından çok ters bir yerdeydi. apartmanın girişinde bir tekstil atölyesi ve çay ocağı bulunuyordu. giren, çıkanı kontrol etmek mümkün değildi ve hiç temiz gözükmüyordu.
mezar gibi oda 900 tl
çağlayan’da bir başka aparta gittim. tek kişilik odasında sadece bir yatak ve dolap bulunuyordu. havalandırması var denilen oda çok küçük bir pencereye sahip ve yan binanın duvarına sadece 10 santim uzaklıkta. bu nedenle hava akışı olmuyor. aynı apartta 2, 4, 6 kişilik seçenekler de var. ranzalı sistemde yapılan odalarda öğrencilerin yanı sıra çalışanlar da kalıyor. üçüncü yurttaki tek kişilik odaya ise koridora açılan bir menfezden hava akışı sağlanıyordu. bu apartlarda ücretli bir şekilde çamaşır, ütü, ortak mutfak gibi imkânlar da bulunuyor. tüm bu olumsuzluklara rağmen aylık 900 lira olan odaların çoğu dolu. yer bulmak istiyorsam acele etmem gerektiği konusunda uyarıldım.
buradan
üniversitelerin yüz yüze eğitime geçmesiyle şehirler arası öğrenci göçü başladı. uzaktan eğitim döneminde ev ve yurtları boşaltan öğrenciler, döndüklerinde aynı rakamlara barınacak yer bulamadı. iki üç katı artan ücretlere razı olsalar dahi özellikle üniversitelere yakın semtlerde kiralık ev ya da yurt bulmak neredeyse imkânsız hale geldi. camı hatta havalandırması olmayan, bir yatak ve bir dolabın ancak sığabildiği odalar 900 lira civarında. 12 kişinin bir arada yaşadığı yurtlar dahi dolmuş durumda.
istanbul’da üniversite kazanmış bir öğrenci gibi ev arayan milliyet’ten kadüker’in deneyimlerine dayandırdığı haberi aynen şöyle:
"yaşadıklarıma inanamadım. bütçeme göre oturabilecek gibi ne bir ev bulabildim ne de yurt. resmen sokakta kaldım"
yaşadıklarıma inanamadım. bütçeme göre oturabilecek gibi ne bir ev bulabildim ne de yurt. resmen sokakta kaldım. emlakçılar, vitrine kiralık ilanı asmadan evlerin dolduğunu söylediler. bütçemi öncelikle 1000 tl olarak belirleyerek en başta emlakçılar ile yurtların sitelerini inceledim. ulaşımın kolaylığı ve birçok üniversiteye yakın olması nedeniyle şişli, kağıthane bölgesi’nde arayışa başladım. ancak 1000 tl’ye merkezi hiçbir yerde ev bulamadığım için bütçemi 1500 tl’ye yükselterek emlakçılara gittim. çoğunda kiralık daire yoktu, vitrinleri bomboştu. hepsine telefonumu verdim ama 3 gün geçmesine rağmen emlakçıların hiçbiri dönüş yapmadı. belirlediğim ücretin üstüne çıkmak zorunda kalarak ve uzun uğraşlar sonucunda birkaç emlakçıda kiralık daire bulabildim. ancak bulduklarım, 1+0, 1+1 gibi çok küçük daireler. üstelik girişin birkaç kat altında, kot 2-3 olarak adlandırılan ve güneş almayan yerler. emlakçılar biraz daha iyi bir evde oturmam için 2500 tl’yi gözden çıkarmam gerektiğini söylediler.
yurt ücretleri yıllık 50 bin tl’ye kadar çıkıyor
ev arayışım hüsranla sonuçlanınca rotayı yurtlara çevirdim. istanbul’da her isteğe göre bir yurt bulmak mümkün. 3 öğün yemek, servis, spor salonu, çamaşır hizmetleri gibi otel konforunda hizmet verenlerin ücretleri yıllık 50 bin tl’ye kadar çıkıyor. ortalama bir yurtta kalmak için ise en az 20-25 bin tl’yi gözden çıkarmak gerekiyor. bu da aylık 2000-2500 tl demek. üstelik bu parayı vermeyi kabul etsem de birçok yurt, yer olmadığını söyleyerek beni merkezden uzaktaki şubelerine yönlendirdiler. bazısı ise sadece tek kişilik odalarında yer olduğunu, bu odaların da daha pahalı olduğunu belirttiler.
"penceresi bile yok!"
bütçemi aştığı için daha ucuz yurt arayışına girdim. bunun sonucunda ‘apart, pansiyon, öğrenci ve bekar evi’ adıyla farklı yerler buldum. ilk aradıklarım tüm yataklarının dolu olduğunu bir ay sonra tekrar aramamı istediler. bir tanesinde ise tek kişilik odalarında yer olduğunu öğrendim ve yola koyuldum. çağlayan’da bulunan pansiyonun tek kişilik odasında pencere ve havalandırma yoktu. yatak ve bir dolap zor sığdırılmış. bu odanın fiyatı 850 tl.
görevli eğer cam ve tv istiyorsam da ücretin 1150 tl’ye çıkacağını belirtti. aynı pansiyonda 12 kişiliğe kadar odalar da var fakat hepsi dolu. kalan kişiler ise öğrenciler, çalışanlar, bir kısmı ise yabancı uyruklu. banyo ve tuvalet ortak kullanım fakat banyonun sıvaları dökülmüş ve çok pisti. bir elektrik panosunun üzerinde ‘öğrenciye, bekara kalacak yer’ ilanıyla bulduğum ikinci apart ise ulaşım açısından çok ters bir yerdeydi. apartmanın girişinde bir tekstil atölyesi ve çay ocağı bulunuyordu. giren, çıkanı kontrol etmek mümkün değildi ve hiç temiz gözükmüyordu.
mezar gibi oda 900 tl
çağlayan’da bir başka aparta gittim. tek kişilik odasında sadece bir yatak ve dolap bulunuyordu. havalandırması var denilen oda çok küçük bir pencereye sahip ve yan binanın duvarına sadece 10 santim uzaklıkta. bu nedenle hava akışı olmuyor. aynı apartta 2, 4, 6 kişilik seçenekler de var. ranzalı sistemde yapılan odalarda öğrencilerin yanı sıra çalışanlar da kalıyor. üçüncü yurttaki tek kişilik odaya ise koridora açılan bir menfezden hava akışı sağlanıyordu. bu apartlarda ücretli bir şekilde çamaşır, ütü, ortak mutfak gibi imkânlar da bulunuyor. tüm bu olumsuzluklara rağmen aylık 900 lira olan odaların çoğu dolu. yer bulmak istiyorsam acele etmem gerektiği konusunda uyarıldım.
buradan
devamını gör...
2.
veis ateş’in oğlunun odasında da pencere bulunmuyordu.
bir televizyon programında, yediği rüşvetlerin önüne geçecek dram dolu konuşması geldi aklıma…
bir televizyon programında, yediği rüşvetlerin önüne geçecek dram dolu konuşması geldi aklıma…
devamını gör...
3.
krizi egemeneler çıkartır sonuca emekçi sınıfı katlanır. tarihin her döneminde şaşmaz bir gerçektir bu. bu yaşanan durumda bunun göstergesi. krizin faturası öğrencilere kesilmek isteniyor. barınma giderlerini karşılamaktan bile aciz bir öğrenci topluluğundan yarının dünyasını inşa etmesini isteyemezsiniz. barınma haktır engellenemez. insanlık onuruna yakışır bir yaşam sürmek öğrenciler için lüks değil haktır. krizin faturası egemenlere kesilmeli garibana değil.
devamını gör...
4.
utanç kaynağıdır.
devamını gör...
5.
türklerin genel özeti,corona olur maske fiyatları artar,yangın olur yangın tüpü zamlanır,okullar açılır,servis ve kira ücretleri artar, türk milletinin dayanışması.
devamını gör...
6.
odayı kiraya veren mal sahibi her gün twitter'da eğitim, kızlar okusun, aydınlık bir gelecek paylaşımları yapıyordur eminim ama ispatlayamam.
gençler için devletin yeterince yurt sağlaması lazım elbette öncelikle. ama bu fırsatçılar da kolpadan gençler için üzüldüğünü belirtip boş boş konuşmayı bilir anca.
gençler için devletin yeterince yurt sağlaması lazım elbette öncelikle. ama bu fırsatçılar da kolpadan gençler için üzüldüğünü belirtip boş boş konuşmayı bilir anca.
devamını gör...
7.
raskolnikov'un odası >
devamını gör...
8.
hapishane odasından daha kötü odadır. bu odada kalacağımda mapushanede kalırım.
dönemin rusya’sında mı yaşıyoruz bu nasıl oda ulan. dostoyevski bu odayı görse yeni roman yazardı.
dönemin rusya’sında mı yaşıyoruz bu nasıl oda ulan. dostoyevski bu odayı görse yeni roman yazardı.
devamını gör...
9.
bir ülkede sistem ve regülasyon yok ise neresinden tutarsan tut elinde kalır.
devamını gör...
10.
"istanbul'da neden yaşanmaz" sorusuna bir cevap niteliğinde bu tablo. maalesef istanbul kaldırabileceğinden çok daha fazla nüfusa sahip. böyle olunca tüm iş ve okul imkanları bu şehirde toplandı ve sonuç bu. şimdilik okulların açılması dolayısıyla böyle bir fırsatçılık var ama normalde de kiralar uygun değil maalesef.
devamını gör...