judith holofernes’in başını keserken

baktıkça insanın nefesini kesen caravaggio eseri. tuvale konu olan olay, incil’in apokrif adı verilen ek kısmında geçmektedir. yahudilerin, asurlular tarafından işgal edildiği bir dönemde dul kalan judith, halkını bu işgalden kurtarabilmek için tehlikeli bir plan kurar. judith, yanına sadık hizmetçisi abra’yı da alarak, asurlular’ın kampına sızar ve doğru anın gelmesini bekler. asur generali olan holofernes’i halkına dair bilgiler verme vaadiyle kandırarak ona yakınlaşır. judith, holofernes’in sarhoş olduğu bir ziyafet gecesinin sonunda, onu çadırında gafil avlar ve oracıkta başını kesiverir. elinde generalin başının yer aldığı bir torbayla kamptan ayrılan judith, tüm asurlular’a korku salar ve böylelikle kaçıp gitmelerini sağlamış olur. bu olay, halkını işgalcilerin elinden kurtaran judith’in ve onun zaferinin sembolü olarak aktarılmaktadır. caravaggio, bu eylemin gerçekleştiği ana tanıklık ederek, olayın tüm ikilemlerinin bulunduğu o ince boşluktan sızmayı, bütün çıplaklığı ile bize yansıtmayı başarmıştır. yaşam ile ölüm, aydınlık ile karanlık onun eserinde vücut bulmuş, çarpışmıştır. gerek tekniği, gerek temasıyla ilgi çekici olan bu eser judith, holofernes ve abra’nın bir arada yer aldığı bir sahneyi sunmaktadır. sanatçımız yaşamı boyunca hep kavganın içinde yer almış hatta sonunda katil olmuş bir adam. yaşam ve ölüm arasındaki bu ince çizginin ne olduğunu iyi biliyor ve eserlerinde de sık sık bu temayı kullanıyor.
edit: görsel eklenmiştir.