kabul edilmemek

her istenilen olsaydı ortam çok acayip olurdu bruce almighty filmi gibi. olur öyle pek de önemli değildir.

ret yemek de denilebilir. denemeye değer, bu yüzden sıkıntı etmemek gerek.

kabul edilmemek, kabul görmemek toplum hayatında bireylerin başına gelebilecek en kötü şeylerdendir.

ufak yaştan itibaren otoriteye bağlı yetiştiriliriz. toplum kurallarına itaat etmek ve kurallara uymak öğretilir.

yine ufak yaştan itibaren kendini kanıtlama çabası baş gösterir insanda. önce ailemizde, sonra sevdiklerimiz de daha sonra eğitim ve iş hayatımızda ve sen sonda sosyal hayatımızda kabul görmek isteriz.

ufak yaşta kabul görmeyen ve taktir edilmeyen bireyler büyüdüklerinde bu travmayı da beraberlerinde taşırlar. reddedilme isteği onlarda büyük bir endişe yaratır ve bu yüzden gittikçe daha az çabalarlar.

bu durum sonuç olarak kişileri izolasyona iter ve toplumsal yalnızlaşma denilen olguya dönüşür.

birey için her ne kadar kötü bir sonuç olsa da toplum için o kadar da kötü sayılmaz.

çile olmadan sanat da olmaz. dünyamızı şekillendiren fikirlerin babaları bu tarz insanların arasından türemiştir.

reddedilmek, işe alınmamak gibi olaylardır. bunlardan çoğu yurtdışı olaylarıdır.

-alo, giriş yapamadım ülkeye. eve geliyorum çay demleyin.

benim için tekrar deneyiniz yazısıyla karşılaşmak gibidir. bazen denemeye tenezzül etmem bazen de sonuna dek denerim

(bkz: kabullenilmemek)