kadın arkadaşımın dövülerek hastanelik edilmesi

herhangi bir kimsenin, başka bir kimseye dış görünüşüyle ilgili bir yargıda bulunması çok aşağılık bir harekettir. bu konuda kız arkadaşın haksız ve her ne kadar kötü biriyle birlikte olduğunu ona göstermeye çalışsanız bile o, o sırada onu fark edemeyecek kadar kötü kişiye duygu besliyor olabilir. bu da yine onun hatasıdır, başkalarının tepkilerini, beraberliğimizi kıskanıyorlar çatısı altında değerlendirmiş ya da ayrılınca bir sürü laf işiteceğim diyerek egosu bozulmasın diye devam etmiş olma ihtimali yüksek. evet şimdi başlığı açanın hataları, başkasının başına kötü bir şey geldiğinde hak ettiğini buldun demek çok yanlış bir davranış, şayet hayatına, özgürlüğüne büyük bir darbe vurmadıysa. önemli olan böyle içinde kin nefret besleyerek, beddua etmek ve sonucundan tatmin olmak değil, gerektiği yerde gerektiği cevabı vermektir. yani yüzüne karşı sen de onun boyunu aşağılayabilirdin belki de. eğer tatmin olacaksan. umrunda olmasaydı ne ala, seni niye takayım der muhabbeti keserdin.

(bkz: kısa boylu erkek siniri)

hikayeye konu olan kız arkadaş farklı bir ortamdan sevgili yapıyor ve dayak yiyince yazar kahramanımızı arayıp özür diliyor.
özür dileme sebebi yazarımızın 170 olması.
170 olduğun için özür dilerim kardeşim.

sende erkek diye geziyorsun kısa boylu ve zayıfsın demesi ayıp, darp edildiği halde o adamla ilişkisine devam etmesi kendisine yaptığı ayıptır. umarım 'beni evire çevire dövdü eerrrrkekk gibi errrkek.' demiyordur.

ahahha ulan ya… kusura bakma ama cidden çok güldüm arkadaşının başına gelenlere. karma dedikleri olay tam olarak budur işte.

bu arada seni eleştirip “yaptığı yanlış tercih sonucu zarar gören” kadın arkadaşını “sözde” haklı çıkarmaya çalışan yazarlara da aldırma. “kendi düşen ağlamaz” derler boş ver konunun seninle bir alakası yok.

not: kadına şiddete ben de karşıyım ancak şu sözlükte duyar kasacağız diye girdiğiniz şekillere bir bakın, hiç mi utanmıyorsunuz ulan?

edit: bu arada 1.70 boy utanılacak ya da üzülecek bir şey değil ancak senin öncelikle imla ve yazım kurallarına bir müsait zamanda göz atman gerektiğini düşünüyorum. üzüleceksen buna üzül. söylemeden edemedim kusura bakma. saygılar.

34 yaşındayım. 19 yaşında geçirdiğim hastalık yüzünden karın kısmımda devasa bir yaram var. saçlarım aldığım ilaçlar yüzünden döküldü. o yara yüzünden ve saçlarım nedeniyle defalarca dalga geçildi benimle. hatta 3 defa terk edildim. azıcık kendiniz ile barışık olun. aslanlar gibi fink atıyorum hala sokaklarda. şu başlık tam bir kronik karakter yetmezliği sorunu. kendine çeki düzen vermelisin

hayatımda bu kadar saçma bir anı duymadım. üzgünüm ama ne senin için ne kız için üzülebildim. içindeki o kötülükle nasıl baş edersin bilmiyorum ama umarım karşına iyi insanlar çıkar da örnek alacağın kişiler çoğalır ve bu şekilde o kötülüğü bir nebze de olsa bastırabilmeyi başarırsın. çünkü fiziki özelliklere söylenen hakaretlere kimse böyle çıkışmaz. toy bir hareket bu. boyunda gayet normal, evet, ama övünülecek veya kötümsenecek şeyler değil bunlar. övünülecek şeyler kişinin yaptığı davranışlar, beslediği duygular ve karekteridir. ki bu konuda da pek başarılı görünmüyorsun.

arkadaşın adına da üzüldüm malesef. akılsızlık başta olunca her türlü şeyi yaşıyorsun işte. aşağılamayı seven, kendini yüksekte gören biri anladığım kadarıyla. ve yine malesef ki insan yüksekten düştüğünde sert çarpıyor. o da bunu yaşamış.

özür konusuna gelirsek, buraya bunları yazdığın ve kızı karaladığın, ayrıca kıza beddua edip başına kötü şeyler gelmesini istediğin ve ilaveten kötü şeyler başına geldiğinde bir gram üzülmediğin için ondan özür dilemelisin. çünkü anlaşılan o ki, o kız yaptığını anlayıp büyüklük edip senden özür dilemiş ama sen burda kendine yan çıkacak birini arıyorsun. bunu yaparak vicdanını törpülüyorsun. ne yapalım işte karakter meselesi her şey.

(bkz: bir cücenin hezeyanları).