kadınları yoran şeyler

dağılanları toplama arzusudur.

yine kadınlardır.
(bkz: kaynana) (bkz: görümce)

şaka bir yana sayfalarca yazabilirim bu başlık için. fakat yorulurum

güçlü olmak için hep bir şeyler yapmak zorunda olmamız, kendimizi kanıtlamak için erkeklerden bin kat daha fazla çalışmak zorunda olmamız. erkek değil çok yorulmuyor denilip daha az maaş almamız, istediğimizi giymek için uygun bir kıtada yaşamıyor oluşumuz, istediklerimizi değil toplumun istediklerini yapmamız ve giymemiz. her şeyin hesabını saçlarımızı keserek çıkarmamız. '' adam '' yerine bile konmayışımız. az kilo alsak fil , yemek yemesek bu da zayıflıktan ölüyor denilmemiz. varlığımız daha doğduĝumuz saniye sessizliğe gark ediyorsa yakınlarımızı, ailemizi, istediğimiz kadar sesimizi yükseltelim. o sesi bastırırlar!
her şey yorar bizi. her şey.
oje sürmekten bile korkmak... sırf öldürülürse arkasından o da sürmeseymiş!?? adam tahrik olmuş ! denmemesi için ömründe oje bile sürememek. ki bu tavşanın suyunun suyu. bakkala giderken bile hırka giymek .... göğüslerini saklamak uğruna yaz kış kat kat giymek.
daha sayayım mı.? yoruldum az dinleneyim.
ojem kurusun.!!!!m

bir şeyler olmak ve kapasitesinin üzerinde bir şeyler yapmak zorunda olmak. hayat tabi ki zor ve mücadele mecbur ancak bu ülkede kadınlardan insanüstü bir çaba bekleniyor gerçekten.

yanlış, genellenmiş, önyargılara sebep olan stereotiplerdir. kadın hakkında dar bir çerçeve çizer ve kadına yönelik davranışı olumsuz yönlendirir.

insanların sen yapamazsın sen başaramazsın sen kadınsın gibi ithamları. ama buna rağmen başarmak. kadınsan her şey daha yorucu ama kadınlar pes etmez, etmemeli.

yüzde yüz eminim ki, saçları ..
sadece kadınları değil, bir o kadar da kuaförleri deli ediyor

fiziksel olarak büyük göğüs manevi olarak ise güvensizliktir.

erkekler.

kendileri.

kadınlar.

sürekli "ay sen çok naifsin şunu yapma bunu yapma" sözlerine maruz kalmak. benim gibi naim süleymanoğlu'nu andıran omuzları olan biri bile "aman naifsin yapamazsın" sözlerini bu kadar çok işitiyorsa sırf kadın olmakla ilgilidir bu önyargılar.

toplum tarafından yüklenen sonsuz annelik görevi. küçükken senden küçük kardeşlerinle ilgilenme onlara bakım verme, evlenince evinle, eşine yapman gereken hizmetlerle uğraşma, kayınvalidenin görümcenin şunun bunun gönlünü hoş tutma, çoluk çocuğa karışınca zaten resmi olarak annesin... kız çocuğuna küçük yaşında bir toparlama, bir şeyleri yoluna koyma, bakım verme, birilerinin gönlünü hoş tutma yani sonsuz bir annelik misyonu yükleniyor. toplumun büyük kısmında bu böyle maalesef.

kadınları şeyler, yine kadınlar (kendileri).

algılar ve doğru sanılan yanlışlar.

kendileri..
durduk yere polemik çıkarıp buna inanmaları ve kendilerine ve çevrelerine eziyet etmeleri.

eril dil, yamşak erkekler. bunlar var ya insanı hayattan bezdiriyor..

herkes yine kadin demis ama erkekler bu isin bas mimarlari. hemde ne istedigini bilmeyen, bi oyle bi boyle davranan belirsiz erkekler yormakla da kalmiyo hayatin icine ediyor

birine sürekli "şöyle yapma, böyle olmaz, ayıp olur!" gibi sözler söylemek zorunda kalmak...

toplumun dayattığı herşey, kim ne der baskısı.