kadınları yoran şeyler

akşama ne pişirsem kabusu.
onu yemezler, bunu sevmezler, şu sağlıksız, bu çok pahalı derken 7/24 yemek telaşıyla yaşamak bir kadını en çok yoran şeydir.

çevresinde kafasına göre ya da olgun insanların olmaması.
yani biriyle uğraşmak ve bakmak istesem çocuk yaparım. herkes kendini iyileştirsin.

ne pişireceğini bilememek.

alfa erkek ararken kullanılmaları ehehehe.

sonunda bir tane silikle evlenirler yada kedi beslerler.

bir üst entarideki gibiler.

evlilik
eş
ev
çoluk
çömbelek
sorumluluklar

ev içi ve dışında sözde 'kadın' görevleridir.
kadın olduğun için;
odandan çağırılıp baba kişisinin dibinde olup çekmediği perdeyi çekersin,
masa üstündeki kaldırmayı beceremediği bardağı kaldırırsın,
kendi evinde hizmet ettiğin gibi başkasının evinde de hizmet edersin,
erkek kişisi içeride misafirler ile paşa paşa otururken hunharca hizmet edersin,
o keyif çatarken çocukların tüm sorumluluğunu yerine getirirsin,
ev içinde yoğun işe tutulmuş hangisine yetişeceğim derken tv izleyip totosunu kaldırmayan adama içinden söversin,
söz meclisten dışarı meğerse yoran görevler değil eşine iyi bir hayat arkadaşı olamayıp birde hayat arkadaşı kelimesinin gerçek anlamını bilmeyen, işe gidip geldiği için yorulup bebek gibi davranılmak istenip sanki kadın ev içinde hiç yorulmuyormuş gibi davranan,çocuğuna iyi bir baba olamayan,sözde iyi babaliğin eve sadece para getirip evi geçindirmekten ibaret olduğunu sanan,ben babayım/ben böyle gördüm/ben böyle bir insanım sözlerinin arkasına sığınan kendisini yetiştirememiş aciz erkeklermiş.

toplamak. kafayı, ortalığı, saçı, kıyafetleri, çantayı, odayı, mutfağı... herşeyi toplamaya çalışıyoruz ve bu bana göre gerçekten yorucu bir şey.