kafein toleransı

günlük alınan kafeinin deneyimlenen etkilerinin zamanla azalmasıdır. hepimiz gün içerisinde kafeini bilerek yada bilmeyerek vücudumuza alırız. genellikle uyanık kalmak, zihinsel uyanıklık, odaklanabilmek için aldığımız kafeinin etkilerinin bir süre sonra azaldığını görürüz. vücuda uyumayı telkin eden adenozin molekülüdür. bu moleküller beyinde belli sayıdaki adenozin reseptörlerine bağlanır. bu bağlanma vücutta uyanıklığı sağlayan dopaminin salınımını baskılar. bu şekilde uykumuz gelir.
peki tolerans nasıl gelişir. insan vücudunun tüm koşullara uyum sağlama içgüdüsü vardır. bu bir korunma mekanizmasıdır. reseptörlere bağlanamayan adenozinlerin birikmesi vücudumuz tarafından yeni reseptörler üretme gerektiği yönünde algılanır. üretilen reseptörler adenozini tutar ve tolerans sağlanır. bir kupa kahve ile sağlanan uyanıklık bir süre sonra aynı şiddette deneyimlenemez.
edit: tematik eklendi.

kahve içer misin sorusuna verdiğim olumlu yanıttır

fayda sağladığı aksiyonlar vücut tarafından reddedilmeye başlamıştır, damak tadı olarak işaretlenir sadece.

bu noktada bünyeyi bir iki hafta dinlendirmekte fayda var; tabi kafeini spor yahut kendime geleyim maksadı ile alıyorsanız.

yoksa sabah kalkmışsın, çıkmışsın terasa, bir elinde kahve bir elinde sigara; kim karışır, heç.

vücudun tepki verdiği, duyarlı olduğu belli kafein değerleri vardır. insandan insana değişir. uzun bir süre o eşik değere yakın veya fazla kafein alımı olursa vücut duyarsızlaşmaya başlayacaktır. çoğu şey için de geçerlidir bu olay. miktarı arttırmanız gerekecektir ama belli bi süre ara verirseniz eski haline dönmeye başlayacaktır.