kalıplaşmış baba cümleleri

emin misin? ben senin yaşındayken...
haha.. üzüldün mü ? geçer kızım ben senin yaşındayken....
emin misin? hadi bakalım.. ben senin yaşındayken...
yaa sahi mi ? ben de senin yaşındayken...

telefonu açmayınca babam :
kızım seni çok özledim her ne istersen arkandayım, eminsen tamam.
ben öyle düşünmemiştim ama anladım sen de haklısın kızım seni çok seviyorum.

egonuz bizi göremeyinceye kadar o yüzden boş yapmayın, uzatmayın babalar.
sizi babalara getirmeden önce haddinizi bilin, sevecekseniz doğru sevin, destek olacaksanız olun yalvartmayın ya da hayatımızdan defolup gidin biz zaten alışırız. hayatta her şeye alışılıyor bol keseden atmayın bize ne yapalım yani şu yaştan sonra z kuşağı gibi telefon mu çıkartacaksınız bize? benim zamanım da benim zamanım al zamanını gözüne sok çok önemliydi sanki yaşadıkların, ölüp gidince hatrından başka ne kalır senden geriye ?
önemli olmak istiyorsan kendi "ürünlerine" saygı duymayı öğren önce.
elime kalırsan bakmam haberin olsun. pes doğrusu!

bana kızdığı zaman

hazel* hanım! der ve şöyle bir gözlerini belertir.

paran yoksa cebimden al.

oğlum çok kötü alışmışsın, bilgisayarın başından hiç kalkmıyorsun

babam hiç cebimden al demedi. benimde yok dedi.
(bkz: bakarız)