1.
senaryosu kadir üregil tarafından yazılan; nehir özyurt ve efecan or tarafından yönetilen kısa film, birkaç gün önce yayınlanmıştır.
üniversite öğrencisi ve sınıf arkadaşı olan 3 genç kızın yetiştirmeleri gereken bir ödev için bir araya gelmeleri sonrası ışık odasında mahsur kalıp birbirlerine duydukları ön yargılarından sıyrılmalarını konu ediniyor.
genç kızlardan ikisi arkadaşları arasında daha çok sevilir iken diğeri ise kendini yalnız hissetmekte ve diğerlerinin hayatına fazla yaklaşamamaktadır.
ön yargılarından sıyrılmak için belki de üzerlerine bir kapının kapanması ve kilitli kalmaları gerekir, fiziksel olarak bir zarar görmezler ama kilitli kaldıkları ışık odasında birbirlerine karşı olumsuz düşüncelerini belirtir ve aslında hiçbirinin sandıkları kadar burnu havada olmadığını anlarlar.
artık daha yakın arkadaş olmaya karar verirler ve kilitli kaldıkları yerden kurtulmak çok da zor olmayacaktır.
kapı faktörü bence bir metafordu,
bir kapının kapanması başka bir kapıyı açıyordu, ön yargıyla yaklaşılan insanla aynı zorluğu yaşamak, aynı acıyı çekmek, farklı mizaçlardaki insanları bir araya getirebiliyordu, yalnızca onun ruhuna daha yakından bakmak gerekebiliyordu ön yargılardan sıyrılabilmek için.
kimsenin dış görünüşten ibâret olmadığını, insanın asıl vâroluşunun iç dünyasında gizli olduğunu hatırlatan bir kısa filmdi.
oyunculuk açısından sıradan bulsam da sıkılmadan izlediğim bir film oldu, insanların birbirlerinin iç dünyalarını zor zamanlarda görebileceğini düşündüren bir kısa filmdi.
üniversite öğrencisi ve sınıf arkadaşı olan 3 genç kızın yetiştirmeleri gereken bir ödev için bir araya gelmeleri sonrası ışık odasında mahsur kalıp birbirlerine duydukları ön yargılarından sıyrılmalarını konu ediniyor.
genç kızlardan ikisi arkadaşları arasında daha çok sevilir iken diğeri ise kendini yalnız hissetmekte ve diğerlerinin hayatına fazla yaklaşamamaktadır.
ön yargılarından sıyrılmak için belki de üzerlerine bir kapının kapanması ve kilitli kalmaları gerekir, fiziksel olarak bir zarar görmezler ama kilitli kaldıkları ışık odasında birbirlerine karşı olumsuz düşüncelerini belirtir ve aslında hiçbirinin sandıkları kadar burnu havada olmadığını anlarlar.
artık daha yakın arkadaş olmaya karar verirler ve kilitli kaldıkları yerden kurtulmak çok da zor olmayacaktır.
kapı faktörü bence bir metafordu,
bir kapının kapanması başka bir kapıyı açıyordu, ön yargıyla yaklaşılan insanla aynı zorluğu yaşamak, aynı acıyı çekmek, farklı mizaçlardaki insanları bir araya getirebiliyordu, yalnızca onun ruhuna daha yakından bakmak gerekebiliyordu ön yargılardan sıyrılabilmek için.
kimsenin dış görünüşten ibâret olmadığını, insanın asıl vâroluşunun iç dünyasında gizli olduğunu hatırlatan bir kısa filmdi.
oyunculuk açısından sıradan bulsam da sıkılmadan izlediğim bir film oldu, insanların birbirlerinin iç dünyalarını zor zamanlarda görebileceğini düşündüren bir kısa filmdi.
devamını gör...