1.
kayıp şeylerin bakım kılavuzu (orijinal adı: the fundamentals of caring), jonathan evison'un 2012 tarihli romanı the revised fundamentals of caregiving'e dayanan, rob burnett tarafından yazılan ve yönetilen 2016 tarihli amerikan yol komedi-drama filmidir. başrollerini paul rudd, craig roberts ve selena gomez'in paylaştığı film, dünya prömiyerini 29 ocak 2016'da sundance film festivali'nde yaptı ve 24 haziran 2016'da netflix'te yayınlandı.*
yıllar önce hülya avşar şeffaf oda programında "her insana anne baba olma izni verilmemeli" dediğinde (ben dahil) pek çok kişi kızmıştı. şimdi geldiğimiz noktada pek çok kişiden aynı sözü duyuyorum.
işte bu film de,ebeveyn ve evlat olmanın zorlukları ve acmazlarini gösteriyor.
3500 erkekte 1 görülen genetik bir rahatsızlık yüzünden felçli olan trevor'ın bakıcısı ben ile olan ilişkisi üzerinden engellilik, muhtaclik, özgürlük, ebeveynlik, evlatlık, erkeklik,hayallerin peşinden gitme, cesaret gibi kavramlara yer verilmiş.
3500 sayısı, erkeklerin ayakta işemesi nüansları sonunda çok güzel bir yere bağlanmış.
klişe konulara klişe cevaplar verilmiş gibi görünse de gereksiz duygusala bağlamadan, espriler ve yerinde aksiyon ile kotarilmis, nasihat verilmeden tamamlanmış
bir film. çok büyük bir beklenti içine girilmeden izlendiğinde eğlenceli.
ımdb puani 7.3/10
film sonunda kafamdan geçen düşünceler;
ebeveyn olmak ve evlat olmak pek çok noktada kesişen ve birbirinden uzaklaşan iki doğru parçası gibi. ebeveyn olmak kişinin kendi isteği ile aldığı bir karar olsa da, beklediğiniz evlat ile gerçekte olan evlat arasında dağlar kadar fark var. bu noktada isteginizle aldığınız sonuç arasındaki fark için evladı cezalandırmak gerçekten büyük haksızlık.
evlat olmak ise kendi isteginizle verdiğiniz bir karar değil ancak yine istediğiniz ebeveyn ile karşınızda buldugunuz ebeveyn arasında dağlar kadar fark var. bunun için de ebeveyni suçlamak hiç yapmadiginiz bir iş için akıl vermeye çalışmak ki bu da bu da büyük bir haksizlik.
ebeveynlik güdüsü her insanda aynı oranda değil ve bu oranı artırmak ya da azaltmak ise kişinin fıtratı ve kendisini egitmesi ile ilgili olarak değişiyor. iyi bir ebeveyn olmanın ilk şartı ise (bkz: koşulsuz sevmek.)
evlatlık muessesi de aynı şekilde ilerliyor ancak pek çok evlat ebeveyninin "değerini ancak onu kaybedince" anladığını söylüyor. iyi bir evlat olmanın ilk şartı ise; (bkz: ebeveyne dışardan bir gözle bakıp onun da hata yapma hakkı olduğunu kabullenmek.)
hem bir evlat hem bir ebeveyn olarak şundan eminim ki; iyi bir ebeveyn olmak hiç bitmeyen vicdan azabı ve yetersizlik duygusunu beraberinde getiriyor.
evlat olmak ise iplerle kontrol edilmeye çalışılan bir kuklanın özgürlük mücadelesi çoğu zaman.
fragman;
filmde ismi sık sık geçen kat perry şarkısı
yıllar önce hülya avşar şeffaf oda programında "her insana anne baba olma izni verilmemeli" dediğinde (ben dahil) pek çok kişi kızmıştı. şimdi geldiğimiz noktada pek çok kişiden aynı sözü duyuyorum.
işte bu film de,ebeveyn ve evlat olmanın zorlukları ve acmazlarini gösteriyor.
3500 erkekte 1 görülen genetik bir rahatsızlık yüzünden felçli olan trevor'ın bakıcısı ben ile olan ilişkisi üzerinden engellilik, muhtaclik, özgürlük, ebeveynlik, evlatlık, erkeklik,hayallerin peşinden gitme, cesaret gibi kavramlara yer verilmiş.
3500 sayısı, erkeklerin ayakta işemesi nüansları sonunda çok güzel bir yere bağlanmış.
klişe konulara klişe cevaplar verilmiş gibi görünse de gereksiz duygusala bağlamadan, espriler ve yerinde aksiyon ile kotarilmis, nasihat verilmeden tamamlanmış
bir film. çok büyük bir beklenti içine girilmeden izlendiğinde eğlenceli.
ımdb puani 7.3/10
film sonunda kafamdan geçen düşünceler;
ebeveyn olmak ve evlat olmak pek çok noktada kesişen ve birbirinden uzaklaşan iki doğru parçası gibi. ebeveyn olmak kişinin kendi isteği ile aldığı bir karar olsa da, beklediğiniz evlat ile gerçekte olan evlat arasında dağlar kadar fark var. bu noktada isteginizle aldığınız sonuç arasındaki fark için evladı cezalandırmak gerçekten büyük haksızlık.
evlat olmak ise kendi isteginizle verdiğiniz bir karar değil ancak yine istediğiniz ebeveyn ile karşınızda buldugunuz ebeveyn arasında dağlar kadar fark var. bunun için de ebeveyni suçlamak hiç yapmadiginiz bir iş için akıl vermeye çalışmak ki bu da bu da büyük bir haksizlik.
ebeveynlik güdüsü her insanda aynı oranda değil ve bu oranı artırmak ya da azaltmak ise kişinin fıtratı ve kendisini egitmesi ile ilgili olarak değişiyor. iyi bir ebeveyn olmanın ilk şartı ise (bkz: koşulsuz sevmek.)
evlatlık muessesi de aynı şekilde ilerliyor ancak pek çok evlat ebeveyninin "değerini ancak onu kaybedince" anladığını söylüyor. iyi bir evlat olmanın ilk şartı ise; (bkz: ebeveyne dışardan bir gözle bakıp onun da hata yapma hakkı olduğunu kabullenmek.)
hem bir evlat hem bir ebeveyn olarak şundan eminim ki; iyi bir ebeveyn olmak hiç bitmeyen vicdan azabı ve yetersizlik duygusunu beraberinde getiriyor.
evlat olmak ise iplerle kontrol edilmeye çalışılan bir kuklanın özgürlük mücadelesi çoğu zaman.
fragman;
filmde ismi sık sık geçen kat perry şarkısı
devamını gör...
2.
me before you filmini izleyip beğenenler için alternatif oluşturabilecek 2016 yapımı dram filmi.
emekli bir yazarın çocuğunun kaybından sonra bakıcılık işine girişmesi ile birlikte dmd hastası olan trevor'la olan ilişkisi anlatılıyor. aşırı üzgünken güldüğüm sahneleri oldu. duygusallaşmak isteyenler için gayet uygun bir film.
imdb 7.3.
trevor; yakışıklı ve klas bir adamdı. dünyanın en derin çukuruna ayakta işemesiyle bitmesi beklenmedikti. babası olacak bob isimli şahısın film içindeki varlığı bile irrite etti, suratsız bir seçim, başarılı yani aslında.
başrolün çocuğunu kaybetme şekli gerçekten çok acı vericiydi, çok daha dramatik yansıtabilirlerdi.
normalde izlerken pek mantık aramam ama o çukurda bebeği doğurttun. ortada sıfır kan var. bebeğin göbek bağı nerede, kim ne zaman kesti. bebek o pozisyonda nasıl kafa üstü çakılmadı. anne nasıl bu kadar mutlu kalabildi. çok gereksizdi.
kitaptan alıntıymış belki çok dışına çıkamazlardı ama işte kameraya alındıkları son sahneden günler sonra ünlü olmalarını, işte topluca tv'ye çıkmalarını bekledim. çocuğun devamlı tv'de gördüğü kadınla karşılaşmasını bekledim. öyle bekledim ama olmadı.
neyse istediğim oldu. üzüldüm yeterince biri için daha.
emekli bir yazarın çocuğunun kaybından sonra bakıcılık işine girişmesi ile birlikte dmd hastası olan trevor'la olan ilişkisi anlatılıyor. aşırı üzgünken güldüğüm sahneleri oldu. duygusallaşmak isteyenler için gayet uygun bir film.
imdb 7.3.
trevor; yakışıklı ve klas bir adamdı. dünyanın en derin çukuruna ayakta işemesiyle bitmesi beklenmedikti. babası olacak bob isimli şahısın film içindeki varlığı bile irrite etti, suratsız bir seçim, başarılı yani aslında.
başrolün çocuğunu kaybetme şekli gerçekten çok acı vericiydi, çok daha dramatik yansıtabilirlerdi.
normalde izlerken pek mantık aramam ama o çukurda bebeği doğurttun. ortada sıfır kan var. bebeğin göbek bağı nerede, kim ne zaman kesti. bebek o pozisyonda nasıl kafa üstü çakılmadı. anne nasıl bu kadar mutlu kalabildi. çok gereksizdi.
kitaptan alıntıymış belki çok dışına çıkamazlardı ama işte kameraya alındıkları son sahneden günler sonra ünlü olmalarını, işte topluca tv'ye çıkmalarını bekledim. çocuğun devamlı tv'de gördüğü kadınla karşılaşmasını bekledim. öyle bekledim ama olmadı.
neyse istediğim oldu. üzüldüm yeterince biri için daha.
devamını gör...
3.
oyuncu listesinde paul rudd, craig roberts, selena gomez, megan ferguson, jennifer ehle, fred weller, samantha huskey, julia denton, alex huff, alan boell, robert walker branchaud, ashley white, james donadio ve bill murphey gibi oyuncuların olduğu 2016 yapımı dram türündeki bu filmin yönetmenliğini ise rob burnett yapmıştır.
filmimiz bir adamın bakıcılık sertifikası alıp bir gelen ilk işinde gittiği evde annenin tecrübeli birini istemiştim demesine rağmen trevor'ın gelip onunla bir şaka yapmasından sonra ve ona sorduğu iğrenç soruya aldığı cevaptan sonra bakıcımızı bulduk demesi ve annenin ben'in yapması gerekenleri anlatmasından sonra başlıyor. trevor kötü şakalar yapan bir çocuk içinde bulunduğu duruma rağmen yaptığı şakalar aşırıdır. ben buna alışır tabii ki ama yine de bazı kötü şakalarını ona bile yedirebiliyor. ben işe alıştıktan sonra trevor'ı bir geziye çıkarmak ister sürekli evinde televizyon izleyip birazda parkta takılan bir çocuk için bu çok büyük bir şey olur ama yine de ben anneyi buna ikna eder ve yola çıkarlar. bu yolculukta ben ve trevor bir kaç arkadaş edinir, bir genç kız ve bir de hamile bir kadın arabalarında onlara eşlik eder. tabii ki genç kızdan hoşlanan trevor yolculuğun sonunda kızdan bir öpücükte alır. hamile kadın ise o yolculuğun sonunda doğum yapar tabii ki ebe ben olur. yolculuğun amacı babasına uğramak olmasa da babasının kendisine yazdığı mektupları okumayan trevor babasına uğramak ister ama babaya uğradıklarında aslında hiç mektup yazmadığını öğrenirler. babası bunu annesinin yaptığını söylediğinde trevor yıkılsa da yolculuk arkadaşları sayesinde yolculuğun asıl amacına ulaşırlar. yolculuk bitip eve döndüklerinde ise daha önce yazar olduğunu söyleyen ben trevor'un hikayesini yazar. işi bırakır ama trevor'a arkadaş olur.
güzel bir film izlemenizi tavsiye ederek iyi seyirler diliyorum.
filmimiz bir adamın bakıcılık sertifikası alıp bir gelen ilk işinde gittiği evde annenin tecrübeli birini istemiştim demesine rağmen trevor'ın gelip onunla bir şaka yapmasından sonra ve ona sorduğu iğrenç soruya aldığı cevaptan sonra bakıcımızı bulduk demesi ve annenin ben'in yapması gerekenleri anlatmasından sonra başlıyor. trevor kötü şakalar yapan bir çocuk içinde bulunduğu duruma rağmen yaptığı şakalar aşırıdır. ben buna alışır tabii ki ama yine de bazı kötü şakalarını ona bile yedirebiliyor. ben işe alıştıktan sonra trevor'ı bir geziye çıkarmak ister sürekli evinde televizyon izleyip birazda parkta takılan bir çocuk için bu çok büyük bir şey olur ama yine de ben anneyi buna ikna eder ve yola çıkarlar. bu yolculukta ben ve trevor bir kaç arkadaş edinir, bir genç kız ve bir de hamile bir kadın arabalarında onlara eşlik eder. tabii ki genç kızdan hoşlanan trevor yolculuğun sonunda kızdan bir öpücükte alır. hamile kadın ise o yolculuğun sonunda doğum yapar tabii ki ebe ben olur. yolculuğun amacı babasına uğramak olmasa da babasının kendisine yazdığı mektupları okumayan trevor babasına uğramak ister ama babaya uğradıklarında aslında hiç mektup yazmadığını öğrenirler. babası bunu annesinin yaptığını söylediğinde trevor yıkılsa da yolculuk arkadaşları sayesinde yolculuğun asıl amacına ulaşırlar. yolculuk bitip eve döndüklerinde ise daha önce yazar olduğunu söyleyen ben trevor'un hikayesini yazar. işi bırakır ama trevor'a arkadaş olur.
güzel bir film izlemenizi tavsiye ederek iyi seyirler diliyorum.
devamını gör...
4.
dümdüz bir film. kötü desen kötü de değil ama iyi demeye de gönlüm yok. hiçbir şey hissettirmedi bana. oyunculuklar ortalama hikaye ortalama işleniş ortalama. imdb'de nasıl 7'yi geçmiş şaşırdım.
devamını gör...
5.
ben sevdim çünkü filmdeki pek çok öge oldukça insani. bir çocuğun kendi durumundan duyduğu öfke, ergenlik dönemi kırıklıkları, kendini farklı gösterme çabası ve belki de ilk kez ona acımayan birinin bakıcılık etmesini kabul etmesi. bu gerçek nereye dayanıyor? hasta bir insanın en doğal ihtiyacının belki de poposunun çok iyi temizlenmesi gerektiğinin bilinmesine. yıllarca pek çok yerle ilgili hevesler biriktirip konu bir gün yola cikmak olduğunda mümkün olan her şekilde bahaneler üretmek fazlasıyla tanıdık değil mi? peki kendimiz için en kötü halimizi yaşarken birinin bizi beğendiğine inanmak ne kadar mümkün?
elbette bunlar dünyanın en derin en felsefi soruları değil ancak genel olarak temanın işleniş biçimi hoştu.
elbette bunlar dünyanın en derin en felsefi soruları değil ancak genel olarak temanın işleniş biçimi hoştu.
devamını gör...