pisipisi yazar profili

şimdi bunun platenin evrensel olduğunu düşünüyor insan. sonra eskaza eline başka bir plate geçiyor, bakıyor ki oturmuyor.

tripodu sağlıklı bir şekilde kullanabilmek için her kullanımda sonuna kadar zorlamamak gerek. parça yeterince sıkıştıysa tamam, yoksa aletin ömründen çalıyor. ek olarak video çekimlerinde tripod ayaklarını kemerine yaslamak suretiyle çekim yapanları da gördüm, zihnimde yeni bir kapı açıldı. gimbal niye var yav? ne gerek varmış.

ıspanağı dondurulmuş beybi ıspanak olarak alınca tadı çok fazla vurmuyor ve yemyeşil bir rengi oluyor. ben gaza gelip kocaman kocaman yaptım ama daha küçük olması daha tatlı olurmuş. çünkü içine labneyi öyle öyle bir doldurmuşum ki yerken labneye dönüşüyor insan. küçük porsiyonlar daha tatlı olabilirdi. bir de güzel yapıştırmayınca sağdan soldan fırtlıyor. lezzeti güzel ama sunumsal açıdan sakıncalı.

ibret alınması gereken bir olay var aslında burada. marka bakıyor ki kullanıcısı ona trend yol diyor, yok canım yanlış biliyorsun biz trendy ol diyoruz ona demiyor. kullanıcıya göre şekilleniyor. bir yerlerde ders olarak okutuluyor olabilir. ben hiç sevmiyorum öyle azarlar gibi müşterisini, hedef kitlesini düzelten iletişimleri. bak mesela yıllar sonra fanta geldi sarı kola reklamı yaptı. ne güzel dimi? yok biz sarı kola değiliz, biz cool bir ürünüz ve adımız fanta deseydi ne olurdu? ya antipatik ya da kullanıcısını bile otekilestiren bir dil kullanmış olacaktı. yapmadı. iyi oldu.

en son ilandan baktığı aracı almaya giden arkadaşımın benim memleketimde dolandırılmaya çalışılmasıyla dahil olduğum eylemdi. arkadaşım, "arkadaşım buralı, avukat arkadaşlarını yolluyor şimdi" diyerek parasını geri almış. neyse ki ismimi vermemiş, çok şükür.

9 yıldır düzenli olarak cherokee baktığım, bir dokuz yıl daha bakarsam cıngar çıkaracağım eylem ayrıca. sürekli de model yükseltiyorum. iyi kafa.

bu aralar monet'nin nilüferler'i.

ekstra iş aldığım dönemlerde, almasa mıydın acaba? off ya şimdi cumartesi akşamı kim bilgisayar başına geçecek de şunları yapacak dedirtmek suretiyle başıma gelen sonra da paşa paşa işime gücüme baktığım olay. bazen motive olmak zor evet, insanı ayakta tutan motivasyon değil de disiplin o yüzden. en azından beni. bazen ise baslamak lazım, motivasyon ardından geliyor.

yollarımı ayirmaktan cok memnun olup, youtube premium ile yeni bir hikayeye yelken açtığım uygulama. bir yere kadar her şey çok büyüleyiciydi ama buraya kadarmış. ben seni anlamadım, sen beni hiç anlamadın.

asla inanmıyordum ama bazı ortamlarda bu telefon bir kartvizit. şimdi diyorsun ki e hepimiz insanız yani, benim ne dediğim ne yaptığım daha önemli. hayır, bazen ne dediğini dinlemeleri için telefonunun markası daha önemliymiş. 4 yıldır markalaşma, imaj yönetimi okuyorum yine de bu gerçekle karşılaşınca şaşırmadım değil.

önceden kronotrop, julius meinl falan alır, özenle demler ve katiyen çözünebilir kahve içmezdim. an itibariyle kendime bir kupa nescafe gold yaptım içiyorum. aynen öyle moruk, hayat biraz böyledir.

çok orijinal biri olacağını, kimseye benzemediğini falan zannederek büyüyüp bu soruya sigara cevabını verecek o kişi. chapman cherry. diğerlerini bırakmak çok kolay ama insan bunu arıyor. insan dediğim ben yani. bir de djarium black. kış geldi mi çıtırtısıyla terasta oturmak. ayda yılda bir de içsem hiç olmasalar ne iyi diyorum.

bir de ekran. mavi ışık filtreleri, düşük parlaklıklar, stres meditasyonları kurtarmıyor. ekran ve online yaşam artık çevrimdışı olma hakkımı elimden almış gibi hissettiğim zamanlar oluyor.

öf.

voksel tabanlı oyunlar deyince daha anlaşılır hale gelen terim. senin elinde küpler var o küpleri istediğin gibi manipüle et, yerleştir al sana oyun (yalan). sonucu da tabii ki küp yapılardan dolayı piksel piksel görünebilir, klasik bir oyun var bu tarz. sonra bunu istersen yıkarsın, istersen yaparsın, istersen inşaa etmeye devam edersin. duruma göre değişse de bazı durumlarda tasarımsal olarak da avantaj yaratabilir. tabi yapabilirsen.

hiç peşinden koşmuyor gibi cool bir insanı oynasam da ex işimin yapacağı ödemeyi bekliyorum. devir zor, yan cebime koy falan yapamıyor insan. hadi abi ya, siz bana odeyinceye kadar param pul oldu valla. şimdi odeseniz bir türlü odemeseniz bir türlü. o parayı faize koysam diye hesap bile yapmak istemiyorum, soğudum ben.

tcmb tarafından faaliyetleri geçici olarak durdurulmuş ödeme altyapısı. sadece sipay değil birkaç şirket daha var. hadi bakalım, hayrola. he ayrıca ikas gece yarısı konu ile ilgili public bir açıklama yaptığı için tebrik ediyorum.

hem çekip hem seçip üstüne editlediğim dönemleri seviyor muyum nefret mi ediyorum bilmiyorum. yalnız çekimi yapacak kişiyle editi yapacak kişi aynıysa çekerken ben bunu nasıl editlerim diye düşünmek gerekiyor. ilk çekimimde ben bunu neden çekmişim dediğim o kadar çok sahne vardı ki premiere pro bana ben de bomboş ekrana bakıyordum.

etkinlik editlerinde en sevdiğim işlerden biri bazı sesleri alıp video genelinde kullanmak. bir cümle, bir tepki, kalabalık sesi olabilir. gürültülü ama seviyorum. bir de olay etkinlikse video parlaklığını ne kadar artırabileceğimin haddi hesabı olmuyor. maalesef.

bazen bir şeyleri neden buraya yazdığımı sorguluyorum aslında. arada içimden geliyor, geçerli bir nedeni de olmak zorunda değil eni konu nedir ki yani deyip kapatıyorum konuyu.

oyun hamurundan hallice.

bazen insan bakışıyla şekillenen bir çevre olduğunu unutuyor. aynı gün, aynı hayat, aynı tabak, aynı yol ama bir gün her şey başka hatta bambaşka oluveriyor. bunu hatırlayabilmek ne iyi bazen.

çok sevdiğim bir arkadaşım der ki, benim bok gibi hayatımı görüyorsun; benim gibi olma. şaşkın, o hayatın bana ilham olduğunu yeri geldiğinde güç verdiğini bilmiyor hiç. söylesem inanmaz. aynı hayat işte. ve bazen her şey para.

insan hayatında bugün yeni bir şey denedim. seçeneklere açık olmayı unutuyor insan bazen. insan dediysek kendimden söz ediyorum, senden değil. son zamanlarda büyüdükçe büyüttüğüm bir derdim vardı. geceleri uyutmuyor, gündüzleri rahat ettirmiyor. sonunda attım o derdi. iyi mı kötü mü bilmiyorum ama artık benim derdim olmadığını biliyorum. neyse, aklıma başka şeyler geldi. daha da uzatmak istemiyorum.

birinci sınıfta okulda hiç konuşmuyorum diye ailemi arayıp bir engelim mi var diye sorması. canım benim.

ettim. iyi mi ettim? kendim için evet, borçlarım için hayır. bundan sonraki planım mı ne? var planlar. aslında şunu biliyorum: daha kötü ya da daha iyi olabilir ama asla aynı şeyler olmayacak. bu beni rahatlatıyor. akıl karı olmayan bir tarafı da var ama aynı duruma düşenler anlayacaktır.

bazen işin doğası sandığımız şeyler aslında gece uyuyamama ya da çalışmadığımız saatlerde bile kendine hiçbir şeyi layık görememedir. bazen iskolik olduğunu zannedersin aslında mobbingin farkında değilsindir. o iş bitmeden çıkmak istemiyorum dersin, kendinden beklentin bu değildir oysa. sen öylesine bir yerde bir akşamüstü birası ya da bir sade soda içmek istiyorsundur. öyle istediğini zannedersin. hayat.

bu içerik bölgenizde kullanılmamaktadır minvalindeki uyarılarından sebep beni hüzünlere gark etmiştir.

videocular sever. fotoğrafta da üzmez. fiyat performans arayanlar fujiye yöneliyor genellikle. canoncular da yine fotoğraf ekibi. çok param olsa nikon alırdım dhdhd her gün et döner yerdim. komuniti mantığı güzel, alpha ailesi bayağı hoşuma gidiyor. küçük bir çekim kolu yapmışlar 7kcik, bir gimbal değil ama güzel aparat.

"insanın anlam arayışı"

sonunda bir karar verebilmek ya da öteki ve berikiyle bocalayıp durmak. iyy. sıkıldım gerçekten. kendimden de sıkıldım.