pisipisi yazar profili

birinci sınıfta okulda hiç konuşmuyorum diye ailemi arayıp bir engelim mi var diye sorması. canım benim.

ettim. iyi mi ettim? kendim için evet, borçlarım için hayır. bundan sonraki planım mı ne? var planlar. aslında şunu biliyorum: daha kötü ya da daha iyi olabilir ama asla aynı şeyler olmayacak. bu beni rahatlatıyor. akıl karı olmayan bir tarafı da var ama aynı duruma düşenler anlayacaktır.

bazen işin doğası sandığımız şeyler aslında gece uyuyamama ya da çalışmadığımız saatlerde bile kendine hiçbir şeyi layık görememedir. bazen iskolik olduğunu zannedersin aslında mobbingin farkında değilsindir. o iş bitmeden çıkmak istemiyorum dersin, kendinden beklentin bu değildir oysa. sen öylesine bir yerde bir akşamüstü birası ya da bir sade soda içmek istiyorsundur. öyle istediğini zannedersin. hayat.

bu içerik bölgenizde kullanılmamaktadır minvalindeki uyarılarından sebep beni hüzünlere gark etmiştir.

videocular sever. fotoğrafta da üzmez. fiyat performans arayanlar fujiye yöneliyor genellikle. canoncular da yine fotoğraf ekibi. çok param olsa nikon alırdım dhdhd her gün et döner yerdim. komuniti mantığı güzel, alpha ailesi bayağı hoşuma gidiyor. küçük bir çekim kolu yapmışlar 7kcik, bir gimbal değil ama güzel aparat.

"insanın anlam arayışı"

sonunda bir karar verebilmek ya da öteki ve berikiyle bocalayıp durmak. iyy. sıkıldım gerçekten. kendimden de sıkıldım.

iktisat yahu. sınırsız ihtiyaçlara sınırlı kaynakları yetirmeye çalışmak iyi hoş ama bazen zorluyor.

kulaklıkla yürümeyi çok severim, bugün hiç takmadım. dışarı çıkacaksam yanımda mutlaka şarj aletim olur, bugün almadım. tarifemde ineternet kotamı aştım, ek paket almadım. amsterdam alıp da icmemisimdir, gittim amsterdam aldım. insan bazen hiç olmadığı birine dönüşmek ister. acılarından da mutluluklarından da uzaklaşmak ister. bazen insan, yaşamak ister.

5 tane içince anca sarhoş olurum, henüz ilk sisieyi yarilamadim. gerçekten üzgün olunca ben. herkes gulumsesiiin.

son zamanlarda bunu deniyorum. özellikle arka arkaya 5000 sekme açma sendromum olduğunu fark ettiğimden beri. kabulleniyorum. önemli olan başlamak değil, sonunu getirmek. insan her şeye başlayabilir. çok yönlü olmak demek her şeyin ucundan tutup elinde kalması demek değil ki. enerji sonu olan bir şey, doğru şeylere yönlendirmek lazım. bu aralar bunu öğrendim sadelilkle.

sadelikte zarafet var aslında, ferahlık var. insanın zihin odaları harabeye dönüyor bazen, çöplerle dolu bir metruğa dönüşüyor. kalabalık olmak demek, çoğalmak demek değilmiş. daha iyi olmak değilmiş.

artık yasak denilerek mahrum bırakıldığım lezzet. hayır yasak değil biliyorum. bir topkek bir üçü bir arada içip gidicez, çok mu?

bana yıllar önce bir çocuk olarak bir başıma yaptığım yolculukları hatırlatır, bu yüzden severim. büyüdüm, artık daha az yolculuk ediyor ve daha az otobüse biniyorum. yine de bir yarım bardak kahveyi sallana sallana içme romantizmi yaşıyorum.

çubuklara marshmellow takıp ateşte pişirmek gelenek haline gelmiş. ateş çıkan alana ulaştığınızda orada satıyorlar.

tepeye çıkan yol güzelce temizlenmiş, eskisi kadar zorlu değil. yaz günü gündüz gitmek mantıklı değil. akşama doğru gidip güneşi orada batırıp, ateşe karşı biraz sohbet edip dönüşte geçmek daha mantıklı.

mutlaka yanınızda fener olmalı. gündüz gidip görmek isterseniz güneş kremi gerekli. ayrıca alışkın değilseniz küçük bir su ve bir tane bar olması iyi gelecektir.

ben keçi olduğum için plaj terliği ile yürüdüm ama kavrayışı daha iyi bir ayakkabı veya sandalet tercih edilebilir.

tam ateşleri görmeye baslariginiz noktada yolun aşağısına doğru bakınca buluntular göreceksiniz. orayı da incelemek isterseniz gün batarken gitmeniz daha mantıklı olacaktır. akşam çıkmak da güzel ancak hem taşlar kaygan hem de o alanı incelemek pek mümkün olmaz.

valla reklam değil. takip eden tanıdıklarımı görünce şöyle bir bakayım deyip ürünlerine de üretim prensiplerine de hayran kaldığım bir e ticaret oluşumu.

ekolojik, sürdürülebilir, güzel kumaşlarla özenli üretimler yapıyorlar.

sandalyeden kupaya, çantadan tişörte kadar çeşitli ürünler var. genellikle minimalist tasarımlar öne çıkıyor. kamp, doğa, seyahat ruhu hoşuna gidenler için daha uygun görünüyor. ürünlerin hoslandıgım bir niteliği de dayanıklılık iddiası. malum, sağlıklı şekilde kullanılabilen sayılı ürün var. hediye etmek için sepetime ekleyiverdim. ilk alisveristen sonra deneyimle güncellerim, yorumlar olumlu görünüyor.

ben zannediyordum ki hepimizin idealleri var, ilim irfan yuvasına gidiyorum. hep birlikte kuramsal tartışmalar yapacak ve birbirimizi sürekli farklı kaynaklara yönlendireceğiz. masum. ah minik pisi. hala bununla ilgili hayıflanıp dururum.

d ve b harfini birbirine karıştıranlar için geceye bir öneri bırak. saat 23.00'da açık kırtasiye olmaması rezaleti?! yapıştırıcı ve fon kartonu sorduğum annemin beni gece gece ağlatarak dövmesi sorunsalı.

tanımları da bir sonraki sefere.

yakaları hiçbir zaman utulenmeden büyüyen bir çocuğa göre mi bilmiyorum. ütüsüz kıyafet giymeyi kendine yakistiramayan birine dönüşmeyi hesap etmiyordum.

yakanın rengi fark etmiyor, insan bazen neye hizmet ettiğini unutuyor. ah, evet raporlar hazır. oyna devam.

her sabah bir hışım ilk filtre kahve içiyorum. sonra da elbette maillerimi kontrol ediyorum. hayat biraz böyledir. uzun zamandır kullanmadığın valizinde bekleyen nepal şalvarın varken kendini her sabah başka bir gömleği utulerken bulabilirsin.

bilenlerden dönüş beklediğim alan.

şimdi diyelim ki parça parça küçük arazilerimiz var, bu arazileri geleneksel yöntemlerle değerlendirmemiz zor. alan hem düz değil hem de eğim çok fazla.

kültür turizmi olarak değerlendirme isteği var ama bölgenin bunun için daha çok yatırım alması ve belli bir olgunluğa sahip olması gerekiyor.

ne yapmalı? dikey tarım çok mantıklı bir seçenek gibi geliyor.

bizim için ismi karlama olan, yaylaya gidilip dağlardan toplanan karla olan versiyonunun yapılması makbul serinleme aracı.

bir dönem içinde sadece çiçek yok diyerek farklı ürünler de sattığını anlatmaya çalışan marka. sadece çiçek satmanın da zararı yok bence. işe yaradı mı acaba o reklam?

dümdüz baskı, matbaa kokusu. özellikle hafif ücra bir köşede beklediyse küf ve rutubet kokar. kurtarmıyor. hatta arasından yaprak biti falan gelip geçiyor bile olabilir.

eskiden ablaların çok sevdiği menekşe kokulu, papatya kokulu kitap serileri falan oluyordu bak onları hariç tutuyorum. onların kokusuna methiye düzülebilir.

sanırım asla yapamayacağım şey. bunu yapan yeme bozukluğu sahibi bir arkadaşım vardı. hunharca kaşıklar, ardından da kusardı.

abdurrahman tatlıcı tadibu olsa direkt kavanozdan yerim bu arada, kaşık bile kullanmam.

умри, если меня не любишь şakacıktan yani.