kedi olmak

ye, iç, yat….

şahane olay.

hepimiz birer hayvana dönüşecek olsak %99 kediye dönüşürdüm. istediği zaman sokulan, istediği zaman kaçan, rahatına düşkün, kendi bildiğini okuyan tip. müthiş!

bir de huyum var; mesela koltukta bacakları falan toplayıp oturmuşum ya da yanlamasına uzanmışım yatağa. ayaklarımdan birini hafif hafif sallayıp kedi kuyruğu gibi pat pat vuruyorum bazen. kuyruğum bile hazır. sadece dönüşmeyi bekliyorum.

etobur 1 memeli olmaktir. ozunde insanla ayni kategoride olmaktir yani.

zor zanaat. gelen giden pisi pisi diyor falan böyle sevmeye çalışıyor. sürekli ilgi odağısın. yorucu.

gunun 23 saatinde uyumak, kalan 1 saatinde mama yemektir. evet.

kötü kedi şeraffettin geldi aklıma bi an kendimi öyle düşündüm başlığı görünce djekkdmfmf.

ev kedisi olmak güzeldir. sokak kedisi olmak istemezdim. araba çarpabilir, zehirlenebilirsin, caninin teki dövebilir. çok zor bir yaşam mücadelesi. ama ev kedisi öyle mi? yazın serin kışınsa sıcak bir çatı altındasın. yemeğin önünde suyun arkanda. sen mutlu ol diye oyuncaklar alınır. düzenli sağlık kontrolleri. canın isterse oradan bir ev üyesinin kucağına atla sevsinler. kafada şarteller mi attı, birine vur patiyi. hıncını alamadın bir de ısır. oh, stres de atıldı. daha ne olsun. ev kedisi olmak vardı.