kendini sevmenin yolları

kendine saygı duymak, vakit geçirmek ve geliştirmeye-degistirmeye çalışmak olarak yorumladığım başlık.

insanın kendinden soğuduğu zamanlar ya sevdiği insanlar tarafından yalnız bırakıldığı zamanlar ya da dış görünüşünü begenmedigi zamanlardır. bu yüzden kendini sevmenin yolu sevilmekten geçiyor en başta. sonrasında yeni kıyafetler yeni cilt bakım ürünleri ve makyaj eşyalarından. bunlarla birlikte alınan yeni kararlar. kendimi hiçbir şey için üzmeyeceğim. öz güvenli olacağım gibi gibi. bir ileri seviye olarak da estetik.

vpn

kendine bakmakla baslar.
okumak,kendini gelistirmek,egitmekle baslar.

yaşadığın şeyleri, verdiğin kararları ve söylediğin sözleri kabul etmek, içselleştirmek lazım. iradeni ortaya koyarak yaptığın her seçim senin izini taşıyor. hayatın boyunca kimlerin sende iz bırakacağına da sen karar veriyorsun. bu yüzden izleri kabullen ve onları oraya koyanın sen olduğunu unutma. eylemlerini kabullenirsen kendini sevebilir ve saygı duyabilirsin.

başarınla, başarısızlığınla, güzelliğinle, çirkinliğinle, aptallığınla, şanssızlıklarınla kısacası tüm zenginliğin ve sefaletinle kendini kabullenmektir. mükemmellik diye bir şey yok ve bireyin kendisinden daha değerli başka hiçbir şeyi de yok. benim keyfimin kahyası yok keyfim efendim, efendim keyfim.* narsizm değil hayır, sadece kabulleniş. coğrafya, aile, din hepsi şans eseri de olsa her şeye rağmen yaşayacaksam kendimi kabullenmeliyim. kendime bayılmak değil bir şekilde bu dünyaya bu benlikte geldim yani kendime mecbur edildim. bu yaşamı kabulleneceksem tüm benliğimle kabullenmeliyim. kendini sevmek kabullenmekten geçer.

bana en kolay gelen yerden örnek verecek olursam: notalar mesela, sabittir. herkes o notaları öğrenip, çalabilir ama çıkan ses, yansıtılan duygu asla aynı olmayacaktır. çünkü hepimizden birer tane var. en küçük eylemimizde bile birbirimize ne kadar benzer ama bir o kadar da eşsiz olduğumuzu anladığımızda, bu değer bizlere kendimizi sevmenin kapılarını sonuna kadar açacaktır. zaten o(sen) kapıda hazır sadece tıklamanı bekliyor.

once sevmemeyi ogrenmek. sevmemenin nelere sebep olacagini ogrenmek. her seyin kotusu basimiza gelince kiymetini bildigimiz icin bence kendimiz icinde oyle oluyo. bi nokta var kendimizi degersiz gorup baskalarininda oyle davranmasina musade ettigimizi ve aslinda kendimize kotuluk ettigimizi fark ettigimiz ehhh yeter be noktasi. bence insani her seyin en iyisini hak ediyorum esigine getiren ve kendini sevmeyi ogreten yol bu. yani sevmiyosaniz kendinizi bi an once bisey yapmaliyimda sevmeliyim tarzi dusunmek yerine o dibi gorup ordan yuksek motivasyonla cikmak daha saglam bana gore

pek yok sanırım ...

tüm insanlıktan bu saçma isteğim için özür dilerim ama sadece sevilmek istedim. kendim sevemedim çünkü. belki geçmişten geliyor belki gelecekten malum oluyor bilmiyorum.
ama sevemedim. sevmeye çalıştım.youtube'da on adımda kendni sevmenin yolları diye kaç tane video izledim. oho.
sevemedim.
ulen dedim bu kadar insan sevmediyse bir doğruyu sen mi biliyorsun demek ki bir şey var ki sevmiyorlar.
ah şimdi bana desinler ki, "sen kendini sevmezsen, değer vermezsen kimse sevmez".
desenize ulan.
yüksek müsaadenizle geçmişime taa çocukluğuma iniyorum. sevdim mi kendimi. sevdim. ama anneannemi kuzenimi daha çok sevdim.
sonra bir şey oldu ikisi de gitti.
bir gün tek başıma odada oturuyordum. zincir koptu dedim. biz üçümüz çok güzeldik.tek ben kaldım.
ben niye kaldım.
kaldıramadım.beş ay filan namaz kıldım.beş ay daha kıldım.
sonra yine hep olduğu gibi yıllar geçti.
he kendimi sevmemeyi onlara mı bağlıyorum. bilmem.
önemli mi?
sevmiyorum arkadaş. güçsüz olmak mı bu? öz güvensizlik mi?bir anda soğudun mu?
soğu buz gibi ol. sadece en son ne zaman kendimi sevdiğimi hatırlamaya çalışıyorum. ve "evet ya ben şu vakitler kendimi severdim" diyemiyorum.
insanlar beni sever(miş) biliyor musun? neden biliyor musun?
biliyorsan anlat. ben de bileyim.

insanlardan nefret etmek.