1.
nobel edebiyat ödüllü herta müller’den, faşizmin gölgesinde yaşayan ve yaşananlara dair sarsıcı bir roman: keşke bugün kendimle karşılaşmasaydım. müller, sorguya çağrılı adsız kahramanıyla birlikte okurunu uzun bir tramvay yolculuğuna çıkarıyor ve camın dışında akan manzara, bütün bir yaşamın dökümü halinde sayfalara yansıyor. tramvay hattın üzerinde dümdüz ilerlese de dünya yavaş yavaş rayından çıkıyor ve bir kadınla bir erkeğin arasındaki en kısa mesafe, sonsuzluğa uzanıyor.
keşke bugün kendimle karşılaşmasaydım, sürekli yeni çehrelere bürünen ve adına hayat da denen aldanışın, hayal kırıklıklarıyla hayatını inşa etmeye çabalayan bir kadının öyküsü. herta müller’in kahramanının yolculuğu, yaşamın yükünü, geçmişin acılarını, ilişkilerin imkânsızlığını kapsıyor; sevgi işkenceye, işkence bağlılığa, bağlılık yalnızlığa dönüşüyor. ihbarcılar her daim kapı önlerinde dolanıyor, herkes birbirini gözetliyor, sorgular bitmek bilmiyor. bizi yere çalmaya yeminli bu dünyanın üzerinde, dilenecek tek şey var belki de:
delirmeyelim.
(tanıtım bülteninden)
devamını gör...
2.
bir herta müller kitabıdır.
2009 yılında nobel edebiyat ödülünü hak kazanan herta müller'in benim için neden bu ödülü hak ettiğini en iyi gösteren kitaplarından biridir. okuyan insanı bu kadar huzursuz eden bir kitabın aynı zamanda bu kadar akıcı olması gerçekten çok etkileyici.
kitabın kahramanının bir ismi yok. aslında faşizmin kendini çok derinden hissettirdiği toplumlarda ve zamanlarda insanların bir isme de ihtiyacı yok. onlar artık sistemin mağdurları olarak yek vücut olup acı çeken insanlar.
bu isimsiz kahraman bir tramvay yolculuğu yapmakta. ancak bu yolculuk öyle keyifli bir yolculuk değil. sorguya çağrılmış olan kahramanımız bu tramvay yolculuğu boyunca aynı zamanda zihinsel bir seyahat de yapıyor.
faşizm insanların üzerine bir heyula gibi çökerken bir kadın hayatını yeniden inşa etmek için çaba harcıyor ve bu esnada kendi kendine de bir hesaplaşma yolculuğuna çıkıyor.
benim için okunması kolay olsa da insanı çok zorlayan bir kitaptı. öyle kör göze parmak bir acı yoktu ama yine de okumak çok can yakıyor bu kitabı.
2009 yılında nobel edebiyat ödülünü hak kazanan herta müller'in benim için neden bu ödülü hak ettiğini en iyi gösteren kitaplarından biridir. okuyan insanı bu kadar huzursuz eden bir kitabın aynı zamanda bu kadar akıcı olması gerçekten çok etkileyici.
kitabın kahramanının bir ismi yok. aslında faşizmin kendini çok derinden hissettirdiği toplumlarda ve zamanlarda insanların bir isme de ihtiyacı yok. onlar artık sistemin mağdurları olarak yek vücut olup acı çeken insanlar.
bu isimsiz kahraman bir tramvay yolculuğu yapmakta. ancak bu yolculuk öyle keyifli bir yolculuk değil. sorguya çağrılmış olan kahramanımız bu tramvay yolculuğu boyunca aynı zamanda zihinsel bir seyahat de yapıyor.
faşizm insanların üzerine bir heyula gibi çökerken bir kadın hayatını yeniden inşa etmek için çaba harcıyor ve bu esnada kendi kendine de bir hesaplaşma yolculuğuna çıkıyor.
benim için okunması kolay olsa da insanı çok zorlayan bir kitaptı. öyle kör göze parmak bir acı yoktu ama yine de okumak çok can yakıyor bu kitabı.
devamını gör...
3.
faşist nazi askerinin barış yanlısı kızıdır yazar.
hatta bu nedenle babasıyla görüşmediğini anımsıyorum. hatalıysam düzeltin.
ayrıca, kendi ülkesindeki nazi karşıtlığı nedeniyle birçok suçlamaya maruz kalmıştır.
daha önce sadece röportajlarını izlemiştim. önüme düşünce bir okuma isteği geldi.
not: ya durun ben bu yazarın kitabını okumuşum. ben de diyorum neden bu kadar tanıdık geldi.
bir ara başlığını açarım. belki de açmam.
(bkz: tek bacaklı yolcu)
hatta bu nedenle babasıyla görüşmediğini anımsıyorum. hatalıysam düzeltin.
ayrıca, kendi ülkesindeki nazi karşıtlığı nedeniyle birçok suçlamaya maruz kalmıştır.
daha önce sadece röportajlarını izlemiştim. önüme düşünce bir okuma isteği geldi.
not: ya durun ben bu yazarın kitabını okumuşum. ben de diyorum neden bu kadar tanıdık geldi.
bir ara başlığını açarım. belki de açmam.
(bkz: tek bacaklı yolcu)
devamını gör...