kibir ve ego arasındaki fark

ego bendir. beni merkeze koyar. öncülüğü kendisidir. doymak nedir bilmez. yutabildiği kadar yutar. şişene kadar patlayana kadar ama yine doymaz. doyumsuzdur.
kibir egonun iki adım ilerisindedir. benle birlikte senide işin içine katar. benliği arş üzerine çıkarırken seni taht-es seraya indirir. yükselmesi için başkalarına ihtiyacı vardır. tıpkı tahterevalli gibi.
ikiside insanda çok hoş durmaz. ego kimseye yakışmaz yakışan diyenlerdede bir parça ego vardır. bu tür insanlar yükseldiği hızda yere çakılırlar ve bunu göze almışlardır esasen. sözlerime son verirken ego dolu ve kibir sıfatlı insanların aslında başka insanlarca nefret edildiğini tahammül edilemediklerini, ellerinden gelse uzay boşluğuna fırlatmak istediklerini tüm evrenden silinip gitmelerini arzuladıklarını hatırlatmak isterim.
kişisel olarak egolu ve kibirli insanlar sizin ben nefes borunuzdan başlayıp kılcar damarlarınıza varana kadar alyuvar akyuvarlarınızı seveyim.

ego, kendinle çok dolu olmaktır. egoist insanlar başkalarını küçük görmek zorunda değildirler. egoist biri kibirli olabilir de olmayabilir de. kibirli bir insan ise hem egoisttir hem de başkalarını hakir görür. egoist insanları sevebilirim ama kibirli insanları sevmem. bir insanın egoist olması onun kendi tercihi veya eğilimidir. yani elbette dış etkiler de etkili olabilir bunda ama yine de başkaları tarafından üstün görülen ve üstün olduğu hissettirilen bir insan egoist olmamayı da tercih edebilir. egoist insan genelde kendisini bilir/tanır. kibir bu hususta daha karmaşıktır. bomboş insanlar da kibirli olabilir. kimsenin takdir etmediği biri de kibirli olabilir. bence kibirlilik aptalca bir algı ve/ya tutumdur. egoizm tek başına aptallık/aymazlık içermez. egoist bir insan zeki de aptal da olabilir. bana göre egoizm ve zeka arasında bir korelasyon yoktur. kibir ve zeka arasında ise negatif bir korelasyon vardır. en azından benim fikrim böyle.

dünyanın en egoist insanlarından biri olarak, kendimi zerre kibirli görmüyorum.

çünkü benim yarışım hiçbir zaman diğer insanlardan daha iyi olmak, kendimi diğerlerine kanıtlayıp onlardan daha iyi olduğumu göstermek değildi. benim yarışım zaman her zaman kendi içimde ve kendime yönelik. diğer insanların benden daha iyi veya kötü olmasıyla çok ilgilenmiyorum. takdiri hak edeni de övmekten imtina etmem o ayrı.

ama tabii ego da her zaman dozunda iyidir. benim gibi olmayı tavsiye etmiyorum kimseye. çünkü ulaşmak istediğiniz her türlü hedefte kendinizi hak sahibi görüyorsunuz, olmayınca da bunu kabullenemeyip deliriyorsunuz. biz egoistlerin başlıca sorunu: yetinememek.

egonun muhatabı ben'dir. kibrin muhatabı diğer insanlar.

ego herkeste vardır kibirin aksine. ego hayata karşı durmak için gereken kendine güveni verir. kibir ise her zaman haklı bir kaynağa dayanmaz.

dünyanın en başarılı insanı çıkıp derse ki :"ben tüm dünyanın en başarılı insanıyım ve hepinizden üstünüm. " bence alçakgönüllü bir davranış olmasa da dayandığı temel sağlamsa görmezden gelinebilir ama kaynağı yoksa ben saksı değilim diye masaya vurmakla olmaz.

biri melis kar, diğeri mustafa sandal şarkısıdır.

kibir bilmediğin bir işi ben yaparım demektir,
ego ise haksız bile olsan trip atacak yüzsüzlüğünün olmasıdır.

ego tabancadir, kibir mermi.