kimsenin hayatı çözememiş olduğu gerçeği

kaybedecek bir canı yaşlanmaya maruz kalmasını engelleyemediği bir bedeni, azalan gücü ve tükenen bir ömrü olan hiç kimsenin hayatın gizemini çözememiş olduğu gerçeğidir, istediğin kadar felsefi konuşmalar yap, aforizmalar uydur, mysteri man havasına gir günün birinde hareketsiz bir şekilde uzanmış yatan tepkisiz bir ceset haline geliyorsan kusura bakma ama sen bu hayatın gizemini çözememişsin demektir, ve kendinde olduğunu sandığın müthiş bilgi, egon, tüm havan ve inşa etmeye çalıştığın tüm karizmaya rağmen bu hayatta sahip olabildiğin bütün her şeyi geride bırakıp ölüp sonsuza kadar hareket edemez bir cesede dönüşüyorsun yaratıcının karşısında aciz bir kul olduğunun en büyük ispatı da bence budur

deneyimleyin, sevin, sevdiğiniz şeylere anlam verin.

"çözmek", "hayatın gizemi" gibi muğlak kavramlarla arayışa girerseniz, elbette başarısız olursunuz. "hangi hayvan matematiktir" gibi değerlendirme imkanı olmayan bir sorunun elbette cevabı olmaz.

hayatı çözmek ne demek ki ? neyini çözeceğiz yani ? insanın kendi kendine yarattığı sorunsal.

çözdüğün bir hayatı yaşıyorsun belki de.

geçen senelerde okuduğum bir bilimsel araştırmanın sonucuna göre %51 ihtimalle bir simülasyonun içinde yaşadığımız açıklanmıştı.

bir simülasyonda yaşıyorsak, çözülebilecek bir sistem olabilir demek olur bu.

ama çöz-e-mediği şeysi... ben şahsen problem çözmeyi de sevmezdim. matematik derslerim dil bölümüne geçince bitti ve bir daha da problem çözmekle ilgilenmedim. eğer hayat problemler getirirse mecburen çözmeye çalışırım elbette de durduk yere problem çözmektense problemlerden kaçınmayı yeğlerim.

kaldı ki, hayatı bir problem olarak da görmem.

sırrı çözmek olarak alırsak ise.. hayat gizemleriyle güzel. beynim bazı gizemleri fark ediyor ister istemez. ama bunları çözmek, büyük resmi görmek için kasmak gibi uğraşlarım yok.