kimsenin sizinle ilgilenmemesi

yalnız kalmaya sebep olan durum.

farkedilmemek bazen iyidir.çok takmayin kafaya.bosverin.

mecbur değiller galiba. ama şöyle de bir şey var ben ilgileniyor muyum? daha önemlisi ne biliyor musun çoğu kişi kendisinin değil başkasının vicdanıyla ilgileniyor daha doğrusu oynuyor. ben kendimi yargılarım da, ya siz diyesim geliyor ama işte ne anlamı var değil mi?

bu işin sonu acil serviste biter benden demesi.
gidin bakın hastanelere, müdavim olan birsürü insan var. oğlundan, kızından, eşinden, ailesinden göremediği ilgiyi bizde ararlar. gençler, garip intihar girişimleriyle aslında ölmek istemediğini, sevmek sevilmek istediğini dolaylı yoldan anlatır. yaşlılar/orta yaşlılar, olur olmadık abuk şikayetleriyle her gün üşenmez gelirler.
şahsen kimseden sevginizi, ilginizi, muhabbetinizi esirgemezseniz bu illete tutulmazsınız, tedavisi budur.

herkesin sahip olamadığı bir şey, ilgi görmek, sevilmek. ben ne yazık ki sahip değilim, bazı günlerim sessiz geçiyor, bazı günlerim birkaç sohbet olursa biraz olsun iyileşiyor. ama yetmiyor, her daim içimde bir yalnızlık. ulan diyorum bende mi sorun var, hani diyorum tamam ben de sürekli birilerinin halini hatrını sormuyorum, sürekli birileriyle tanışmaya çalışmıyorum bu benim hatam belki ama sorundan kastım; birileri arkadaş oluyor sevgili oluyor, seviliyor. hani birileri adım atmalı ya, birileri konuşma başlatmalı, tanışmalı. ben yapmasam bile dışarıda binler yüzbinler var, arkadaş o kadar mı görünmezim..

ben de kimseyle ilgilenmedigim icin garipsemedigim durum. cunku ilgilenilmeyi hak eden cok az insan var ve ilgilenilmeyi hak etmeyenle ilgilendiginizde gelip tepenize ziciyorlar.

ilgi, alâka samimiyetle olur. hepimiz kendimize soralım. ilgi gösterirken takındığımız tavırlar ne kadar samimi?

ben zaten hayatım boyunca bunun için uğraştım.

insanlar ile ilgilenmez isen insanlar da seninle ilgilenmez. ilgilenen varsa da kısa süre içerisinde ilgiyi keser. ben üzülmüyorum. kızmıyorum da. çünkü ben istediğim için böyle. belki de sizler içinde siz istediğiniz için öyle. hiç fark ettiniz mi? sanmıyorum.

dünya kimsenin etrafında dönmüyor. bunun farkında olanlar için çok da sorun olmayan durumdur.

ilgi her zaman olur ama ilginin de kalitelisi, laf ola beri gelesi var.
yok hükmünde ilgiler size kendinizi değersiz hissettirmemeli. ilginin kaynağı sizde zaten var.

ilgilenilen size ilgi göstermiyorsa sizin ilginiz de zamanla biter. buna kendi çocuklarınız hariç sizin onlarda ilgi beklemeniz yaşlanınca olur.
mesela; bebekler ile ilgilenirken size bir şekilde tepki verir ve ilgilenmediğiniz zaman bile size ilgi gösterir.

bazı insanlar ise böyle değildir. ''rabbena hep bana hep bana'' der. bunlara ilgi manyağı denir.

kimi zaman rahat bir nefes aldırıp oh dedirten, psikolojin iyi değilse intihara sürükleyebilecek bir durum. bir haber hatırlıyorum lise öğrencisi bir genç kız numarasının gizli olduğunu unutup tüm arkadaşlarına çağrı atıp haliye gizli numaraya kimse geri dönmeyince intihar etmişti.
sözün özü yaş yaşanmışlık psikoloji hepsi etkiler verilecek tepkiyi...

sonunda bileklere zeval verebilecek türden açılmış art niyetli başlık.

nefes alamıyorum diyorum, kendine ne ilaç yazdın diyor.

mevzu bu değil altan, iyi değilim diyorum.

sizin de kimseyle ilgilenmemenizden kaynaklanıyor olabilir. bu işler biraz da (bkz: al gülüm ver gülüm) hesabıdır.*

bizim de kimseyle ilgilenmememizin temelidir.

(bkz: mezarımdan taş çalmasın da, fatihası onun olsun.)

senin de o kimseleri bırakıp sadece kendinle ve hak edenlerle ilgilenmen gerektiğine işaret