kişisel tarihinizdeki en önemli zafer

üniversiteyi kazanıp köyün sınırları dışına çıkmak. çünkü kendimi keşfetmenin başka yolu yoktu.

kibrimi yenebildiğim her an benim kişisel zaferimdir.

sivas'ı fethedip ankara'ya bağlamam. (bkz: mount and blade warband)

tüm rakiplerimi eleyerek, sağlıklı bi şekilde doğmam

daha 17 yaşında gazeteye girip yaptığım haberlerin ulusal medyada yer bulmasıydı sanırım. üstünden 2 yıl geçti o seviyeden çok uzakta gazetecilik okuyorum...

tamı tamına 8 kere ölümün kıyısından döndüm, sanırım kediyim son hakkım kaldı.
hepsini burda sayardım, bazıları sözlüğe aykırı sert. ama gerçekler, ölümün kendisi kadar.

lisede üniversite sınavına hazırlanırken sen aptalsın barajı bile geçemezsin diyen sınıf arkadaşlarıma üniversite sınavında sınıf birincisi ve okul ikincisi olma şokunu yaşatmak. normalde böyle aptal rekabetlerden hoşlanmıyorum ve çok utanç verici buluyorum ama nedense o sınavda onlardan başarılı olmak son derece orgazm ediciydi.