kitap yazsak kim okur sorunsalı

2014 yılından beri yazıyorum bir türlü bastırmaya cesaret edemiyorum, o kadar beğeniyorum ki yazılarımı. neden kitap okunan zamana denk gelmedik ki?

2016-dan bu yana işlediğim fikirlerimin toplusu diye bir "kitap" ya da karalama defterim var da, siyasi bir şey olmasaydı büyük ihtimalle basardım. çocukluğumun sonundan, ergenliğimin sonuna kadar neredeyse her türlü fikirlerimi nota almıştım, 2021-de artık yazmayı bıraktım çünkü baymıştı hem de çocukça gelmeye başlamışdı lol. artık bazen ekmeğini yiyorum, 15 yaşındaki komşu napardı vs 19 yaşındaki komşu vs şimdi napardım gibi-gibi

kimse okumasın . eş dost okusa yeter.

elbet biri okur şeklinde cevaplanabilecek sorunsaldır.

anlaşılmak, birileri ile benzer fikirleri paylaştığını bilmek, beğeni ve takdir görmek çok doğal ve insani ihtiyaçlar. ancak sanat sepet işlerinde kişi belki de yalnız kendisini düşünerek yol almalı, sadece kendisi için yazmalı. yazıyorum ama kim okuyacak, bu devirde kitap okuyan mı kaldı diye kendine ket vurmak, eylemi daha başlamadan sonlandırmak, suya sabuna dokunmadan işin kolayına kaçmak gibi geliyor bana. ve şunu da sormak gerekiyor, yazmanın önündeki engel okunmayacağını düşünmek mi, yoksa okunmaya değer bir şey üretmeyeceğini düşünmek mi?

filmi/ dizisi yapılacak bir anda insanları coşturacak bir şey yazmadıysanız (bkz: harry potter) yazarak zengin olamayacaksınız zaten. bunu biliyoruz. çok süper bi' kaleminiz yoksa nobel almayacaksınız, prınız kuvvetli değilse, kendinizi iyi satamıyorsanız veya sizi iyi satamıyorlarsa nobeli de bırakın doğru dürüst bir okur kitlesi oluşturmanız da zor. bunları kabul edin. bu ön kabulle hareket edin. yazasınız varsa yazın, yoksa yazmayın.