kızmak ile kırılmak arasındaki farklar

kızınca esip gürler, öfkeni kusarsın. kırılınca içine atıp kenara çekilirsin. kızınca 5 dakika bile sürmeyebilir kızgınlığın belki de, kırılınca içindeki ile yaşamaya başlarsın. kızınca bir özür yeter kızgınlığın yatışmasına, kırılınca gönlün alınmadan düzelmez hiç birşey. kızınca karşıdakine zarar verirsin, kırılınca ise kendin zarar görürsün.

kızmak öfkedir,
kırılmak ise hüzün...

herkese kızarsın ama değer verdiğine kirilirsin. o yüzden hiç deneyimlemedigim bir duygu kırgınlık.

aradaki farkın en net aşağıdaki cümle ile anlatılmasıdır.
"kızgınlık gürültülüdür, kırgınlık sessiz."
necip fazıl kısakürek

kızdığınızda ses vardır. bağırırsınız.
kırıldığınızda çıt çıkmaz. sessizdir artık her yer. kızmak gelir geçer. kırılmak deler geçer.

kızgınlık geçer ama kırgınlık geçmiyor.

yoo ben kırılınca da esip gürleyebilir, kızınca sinirden tek kelime edemeyebilirim. mizacınıza göre reaksiyonlarınız şekillenir. aralarında belirgin bir fark yoktur.

kızmak ofkelenmek incitir. kırılmak incinmektir. tarafını seç. inciten misin incinen misin.

kızınca tepkiniz karşı tarafa yönelir; kırılınca ise kendinize.

kırılan bir şâirin;
''sana ey cânımın cânı efendim !
kırıldım, küstüm, incindim, gücendim !'' sözleriyle;
kızan bir şâirin ise ;
''kahve narhın arttıran kahve gibi çeksin azâb
hem yanıp hem rû-siyâh hem hurd ola hem gark-ı âb !'' yâni, ''kahvenin fiyatını yükselten, inşallah kahve gibi azap çekerek yanar, hem yüzü kapkara olur, hem un-ufak parçalanıp döğülür ve hatta hem de suya batar !'' şeklinde ortaya koydukları duygularından anlaşılan farktır.