konuşmama isteği

manik depresif bozukluk (bipolar bozukluk) hastalığının depresif dönemi belirtilerinden biridir. kişi tamamen içine kapanır ve hiç kimse ile konuşmak istemez.

herhangi bir hastalığı olmadan konuşmama isteği olan insanlarda vardır. evde aile, iş yerinde çalışma arkadaşları veya çevresindeki kişilerin kendini anlamadıklarını düşündüğü/bildiği için tecrubelerinin sonucunda artık kimseyle konuşma isteği duymaz. bir nevi boşa vakit harcamak istemezler. zamanla alışkanlık haline gelir ve az konuşan insan olurlar.

depresif kişinin konuşmama isteğinden farklıdır. hasta olmayan kişi için konuşmama isteği tercihtir. kendi için doğru olanı istediği için ruhsal durumu memnundur. özgüven eksikliği yaşamaz hatta kendini güvende hisseder. yalnız ve uyumsuz gibi görünseler de çok konuşmaya gerek kalmadan anlaşabildiği dostları az da olsa vardır. yalnız değildirler aksine muazzam saygın insanlardır.

depresif kişi ise konuşmama isteğinin yanında özgüven eksikliği, tamamen iç dünyaya kapanma, dışardan gelen iletişime tepki vermeme, az beslenme ve dış görünüşüne önem vermeme gibi belirtileri vardır. intihar eğilimlidirler.

her ikisi haricinde dönemsel olarak konuşmama isteği duyulabilir. depresif konuşmama isteği ile benzerdir fakat geçicidir. sosyal hayatı akışına devam eder. sadece kötü bir dönemin sonucunda kişi kendini dinlemek ister. konuşmak yorucu ve sıkıcı gelir. iletişim içinde olarak duyacakları ya gereksiz gelir ya da işine gelmez bu sebeple konuşmak istemez. hastalık, yorgunluk, stres, ayrılık, yalnızlık, "pandemi" gibi sebeplerden kaynaklı geçici depresif durum atlatılınca konuşma isteği geri gelir.
işte bu dönemde kişiden uzak durun, çok konuşma tehlikesi var.

(bkz: konuşmama kararı almak)