köpek sahibi olmak

her kafasına esenin yapabileceği bir şey değildir. girişmeden önce 10 kere düşünmek gerekir. "ben ömrü boyunca hiç büyümeyecek hep bebek kalacak bir bebeğe bakabilir miyim?" sorusuna cevabı evet olmalıdır bu kişinin.

köpek sahibi olmayı düşünen kişi, olmazdan evvel şunları bilmelidir
- onun sadece canı sıkıldığında oynayabileceği sevebileceği tatlı bir tüy yumağı olmadığını
- günde en az 2 kez yürüyüşe tuvalete çıkartması gerektiği
- şu ana kadar belki kendi için harcamadığı doktor parasını köpeğin veterinerine aşısına vermesi gerektiğini
- başkasının evinde kalma, eve geç gelme gibi her planda köpeğin kendisine bir engel olacağını (evde ona bakacak başkası yoksa)
- şayet o kadar uzun bakmayı becerebilirse ve köpek eceliyle ya da kazara öldüğünde ailesinden bir bireyi kaybetmiş kadar canının yanacağını

evinde kaplumbağa, papağanlar, pirana ve çeşitli balıklar, kediler beslemiş biri olarak köpek beslemek bunların hiçbirisi ile kıyaslanamaz.tek yaşamanın da verdiği bir hevesle evime ben bir arkadaş alıyım kafasıyla barınaktan kurtardığım bir alman kurdu ile aynı evi paylaşıyorum. hayvan bakımı konusunda bu kadar tecrübeli olmama rağmen ben bile zorlanıyorum, sabah işe gitmeden önce 20 dakika gezdir, akşam işten döndükten sonra 20-25 dakika yürüyüş yap gibi.
herkesin girebileceği bir sorumluluk değil, inanın değil.

köpek eğitip büyüten insan vasfıdır insana tecrübe kazandırır köpeklerin beyinlerinin hormonlar karşısında nasıl allak bullak olduğunu gözlemleme şansı verir paylaşımcı olmayı gerektirir

ciddi bir olay. sorumluluk ister eminim. yapmak isterim ama şuan olmayacak iş.

ilk ve son köpeğim melis.. ciddi bir sorumluluk ister fakat sonsuz bir dostluk sunar bize bu sorumluluk. 15 sene yoldaşlık eden sevgili melis ışıklar içinde uyu...

benim gibi ruhu miskin kişilere uygun değildir. kedi alonız efenim. koltukta beraber film izlersiniz. sıcak suyu torbası niyetine kullanırsınız. ninni söyler.

kopek beslemesi, bakımı zordur ama imkansiz değildir. bir çocuk yetiştirir gibi yetiştirmeniz hatta ve hatta daha da üstüne düşmeniz gerekir. 2 kopek sahibi biri olaraktan edindiğim engin tecrubelerimi sizinle paylaşmak istiyorum. olur da köpek sahibi olmak isteyen ya da köpeklere az da olsa ilgisi olanlara bi katkım dokunursa ne mutlu bana. öncelikle ben de bir akbaş bir de kangal kırması cinsinde 2 köpeğim var. yavru iken bakımların çoğunu anne kendi yaptı. anne sütten kesene kadar biz yavrulara herhangi bir ek gıda vermedik. arada anneyi beslediğimiz kemik suyu ve proteinli besinlere saldırsalar da genel olarak anne sütü aldılar. sütten kesildikten sonra köpeklere süt vs.vermedik. tamamıyle sindirim sistemlerini bozuyor. yavrular belirli bir aya gelene kadar yavru kopekler için olan konserve mamalardan ve kuru mamalardan yediler. kopekler mama konusunda seçicidir. hep ayni mamayi veya hep aynı tek düze besin vermek kopeklerin gelişimi yararlı değildir. gelişim aşamasında köpeğin beslenimi çok önemlidir. sebzeli hazırlanmış ve kemikleri için protein ve vitaminli besinler tercih edilmelidir. akbaş cinsi köpeğimin karin kısmında fıtık vardı. 6 aylık olana kadar geçmesini bekledik ama geçmedi. annenin göbek bağını yanlış kesmesi sonucu göbeğinde fıtık oluştuğunu öğrendik ve ameliyat oldu. erkek akbaş cinsi kopekler de sadece aile bireylerine benimser ve genelde sahibine çok düşkün olurlar.sahiplenici özellikleri sayesinde bulunduğu alanı korurlar. bir nevi çoban köpeği de denilebilir. koku alma yetenekleri çok kuvvetlidir. kangal kırması dişi köpeğimiz de son derece uysal ve son derece hızlı koşan bir köpektir. refleksleri özellikle çok iyidir. iki köpeğimi de kısırlaştırdım. ocak ayında yaşlarına girecekler.
gelelim kopek sahibi olmaya

ilk olarak yeri geliyor kendinizden çok onları düşünüyorsunuz. bir canlı, bir kopek,bir evlat diye görüyorsunuz çünkü onları. canınız sıkkın olduğunda, üzgün olduğunuz da sizi neselendirmeye sizinle oyun oynamaya can atıyorlar. ilginiz başka bir yere kaysın hemen gelip başlarını okşatıyorlar, dikkat çekmek için binbir çeşit yaramazlık yapıyorlar. birini sevsen öbürü küsüyor, küseni sevsen sevdiğin küsüyor. bir kap mama ve suyu yiyip içtikten sonra teşekkür edercesine gözlerini gözlerinize kitleyip baktıkları zaman içimde oluşan o huzuru tarif edemem. üstelik bunları sizden herhangi bir karşılık beklemeden yapıyorlar. eğitim verirseniz oturup-kalkmayi pati vermeyi,siz olmadan bir yere gitmemeyi, mama verirken kavga etmemeyi öğreniyorlar. tehlikeli anını ve tehlike oluşturacak unsurları havlayarak size uyarı veriyorlar. kendilerini sevdirmek için yapamayacakları şebeklik yok. böylesine özel ve güzel evlatlara sahip olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum ve şükrediyorum. iyi ki biz onlara, onlar da bize sahip diye.

ılerde em çok istediğim şeylerden biri . adını da yunan mitolojisinden seçeceğim

köpeklerle bir yaşamı paylaşmak dünyanın en güzel şeyidir. köpek bakımı ve eğitimi çaba gerektirir ancak bu çabalar boşa gitmez. sizi gördüğü anda sallanan mutlu kuyruğu ve gülüşü, istediği bir şey olduğunda ıslak burnuyla dokunup size ama lütfen bakışı atması dünyaya bedeldir.
köpek sahiplenmeye hem kendi yaşam koşullarınızı, hemde bir köpeğin ihtiyaçlarını düşünerek karar vermek gerekir. sahiplenmeye karar verdiğinizde yine kendi yaşam tarzınıza uygun köpeği seçmelisiniz. bunun için en iyi yöntem ise aslında geçici yuva olmak. hem köpek sahibi olmaya hazır olup olmadığınızı anlarsanız, hemde kendinize en uygun köpeği bulma şansınız artar. bir gün bir köpek kalbinizi çalar ve işte bu dersiniz, başkasına vermekten vazgeçersiniz. bana göre foster failure aslında mükemmel köpeğin tanımlamasıdır. ondan sonrası onun mükemmel insanı olmaya çalışmaktır.
köpek sahibi olursanız lütfen onu pozitif eğitimle eğitin. köpek eğitiminde şiddete, zorlamaya gerek yoktur.

sokağa pislediğinde o yumuşak ve sıcak çıktıyı alıp poşete koymak.

çok zor, ama bir o kadarda dünyanın en iyi dostuna sahip olmaktır.. sahiplendiğiniz köpeği sizin onu köpeğiniz değil de siz onun insanısınız gibi görürseniz aile bireylerinizden hiçbir farkı kalmaz.. tüyleri kadar ömürleri olsun bu can dostların..

dünyanın en güzel şeyidir.
çünkü gerçek bir kardeşin yerini tutabilen tek şey bir köpektir.
insana güven verir, karşılıksız sevginin iyileştirici gücünü keşfedersiniz.

sabah akşam işe gidip geldikten sonra dışarı çıkarmak demek. anne olmak zor ama gülüşü yeter gibi bir kıvama getiriyo insanı

ileride bunu gerçekleştirmeye ciddi ciddi niyetim var. hatta araştırma da yapıyorum sahiplenebilirsek ne mutlu bize

köpek sahibi olunmaz, olunmamalı. köpek sahiplenmeli.

antidepresan gibi bir durum. benim oğlum tam bir soytarı resmen hayatta kalmak ve biraz şımartılmak için yaşıyor.bana da sonsuz huzur ve mutluluk veriyor. hayvanlar muhteşem canlılar eğer alerjiniz ya da bakmaya engel bir durumunuz yoksa kesinlikle onların dostluğunu tatmanız lazım hastalıklara bile mental destek ile yardımcı olacağını düşünüyorum. ha bu arada lütfen satın almayın barınaklar yuva bekleyen güzellikler ile dolu.

minik bir köpeğim vardı, kulaklarındaki tüyleri kıvır kıvırdı, bir gün komşu onun bahçesine bakan ağacımızı kesmemizi isteyerek kapıya dayandı, ve bağırmaya başladı, o minik haliyle yavrum beni korumaya çalışmıştı, insanları çok severdi, ilk kez birine böyle kızdığını görmüştüm.

köpek sahibi olmak bambaşka bir şey, size aşkla bakan bir canlı var, sizi koşulsuz seven, dünyanın en masum varlığı.

sevgili yazarlar, hayatımdaki en çok istediğim şeylerden biri köpek sahibi olmak, arkadaşı olmak. ailem son derece hayvanseverdir ancak evde köpek beslenmez algısını atamıyorum üzerlerinden. önümüzdeki bir 5-6 yıl daha ailemin yanında kalacağım gibi gözüküyor. yaşadığımız yer site : bahçesi var, yürüme alanları ve yeşillikler var. ailemi nasıl ikna edeceğim konusunda deneyimi olan yazarlar mesaj atarsa çok sevinirim. kesinlikle satın almak istemiyorum. küçük köpekler tercihim olsa da sahiplenmeyi bekleyen, barınaklardaki köpeklerden de istiyorum. benim isteğim cins köpek alıp, sosyal medyada paylaşmak değil. ona bir ömür arkadaşlık yapıp, güzel bir yaşam sunmak. fakat dediğim gibi.. ailemi ikna edemiyorum arkadaşlar, yardımları, önerileri bekliyorum.

şimdilerde ciddi ciddi düşündüğüm durumdur. orta büyüklükte, arabayla seyahat edebilecek, soğuğa dayanıklı, ev ve bahçede bulunabilecek akıllı bir yavru arıyorum.

hayatım boyunca aldığım en anlamlı, en güzel ve doğru karardı. bırakıp gidenlerin ardından, umarım bir gün, hayatımı tekrar paylaşabileceğim bir can’ım olur.