köylü sözlüğün efendisidir

ünlü bir yoldaş benjamin franklin sözüdür.
emine pir zola , armysuzy gibi köylü yazarları yönetime getirerek sözünün arkasında durdu.

köylü ahlakın tezek sinmiş kokusu ince ince geliyor hem sözlükten hem yönetimden. hem başlıklardan hem cezalardan.

olasılık dahilinde olan önerme.

köylüler hep aynı bir yerlerin efendisi olduklarını sanıyorlar lakin gerek cehaletleri, gerek müge anlı ya ne hikmetse şehirli değil köylülerin çıkması, gerek eğitimsizlikleri olsun 100 metre uzaktan belli ediyorlar kendilerini.

köylüler ne milletin ne de sözlüğün efendisi olamaz arkadaşlar.

atatürk' ün bahsettiği köylü ile şimdikiler aynı köylü değil. (bkz: köy enstitüleri) arada dağlar kadar eğitim ve sınıf farkı var atatürk' ün bahsettiği köylülerle şimdikiler arasında.

şükrü erbaş aslanlar gibi yazmış okuyun çocuğunza da okutturun ki köylülere acıyarak yada sempati duyarak büyümesinler;

(bkz: köylüleri niçin öldürmeliyiz)

olayı bilmiyorum. benim dalış alanım "sahtekar osbirci özel sinsisi" olarak adlandırdığımız, koftiden poz kesen saman kafa erkekler ve sözlüğün bitmesine takık mızıldak kültürsüzler. köylülük alanında henüz bir dalışım yok. o departmana bakmıyorum.

sadece, konu açıldığı için kendi fikrimi belirteceğim. bu konu ile alakası yok fikrimin. "köylü" tasviri yaparken bakış açınızı geliştireceğini umduğum bir şey. köylülük bir zihniyettir bana göre. bir yerde bir insana köylü diyorsak, bunu "köyde yaşayan kişi" olarak algılayıp alınmak ise, ekşicilik dediğimiz zeka geriliği halidir. ironisiz ot kuşak bunu karıştırıyor.

kafamdaki "köylü" algısını başka bir boyuta çeken, oğuz atay'ın inanılmaz süper eseri tehlikeli oyunlar'ındaki iki adet alıntıyı da serpiyorum şuraya.

"fakat, ülkemizde en çok yetişen, köylüdür. köylü, bütün iklimlerde yetişir. köylünün yetişmesi için, çok emek vermeğe ihtiyaç yoktur. köylü bozkırda yetişir, yaylada yetişir, ormanda yetişir, dağda yetişir, kurak iklimde yetişir, ovada yetişir, sulak iklimde yetişir. çabuk büyür, erken meyva verir. kendi kendine yetişir, kendi kendine meyva verir. biz köylüleri çok severiz. şehre gelirlerse onlardan kapıcı ve amele yaparız."

ülkemizde tarım ürünleri yetişir. onları güneş olan yerlerde kurutarak kuru yemiş yetiştiririz. ingiltere'ye göndeririz, onlar da bize gerçek gönderirler. biz, o gerçeklerden, kendimize göre gerçekler yetiştirmeğe çalışırız. son yıllarda kuru üzüm ve incirin yanısıra, köylü de göndermeğe başlamışızdır. bu köylüleri, önce şehirlerde biraz yetiştiririz; tam olgunlaşmadan (yolda bozulmasınlar diye) başka ülkelere göndeririz. onlar da bize döviz gönderirler. halk müziği göndeririz; şoför plağı gönderirler, aranjman gönderirler. azgelişmişülke göndeririz; yardım gönderirler. asker göndeririz; teşekkür gönderirler. binzorluklayetiştirdiğimizdeğerler göndeririz; dışülkelerdeçalışanyabancılaristatistiği gönderirler. gerçekinsanlarımızı göndeririz; bizeordanmektup gönderirler.
-------
velhasıl sarkazm candır, hayat kurtarır. köylü tartışmalarında "kılık kıyafet" ya da "ay pis kokuyolla" şeklinde tespitler yapanlar da mevcut. çok zeki bir nesil yetişti kemal sunal filmlerinde sansür olduğu için. kemal sunal küfür etmedi artık ve tosunlarımız çok aşırı zeki oldu bu nedenle. ondan oldu hep bunlar.

neyse ki kütük bilgilerini istemiyorlar sözlüğe kayıt olurken...
bir de oradan zorbalanirdik. "bakkaliniz bile yok, sen hangi cüretle süpermarket elestiriyorsun köpek!" derlerdi.
iyi ki demediler.

bir de 'ekonovich' var

o da bu başlıkta anılmalıdır

hepimiz köylüyüz zaten, hepimiz bir yerlerin efendisi olmak istedik ama cidden köylüyü hiçbir yerin efendisi yapmayın.

şimdi de köylü, köysüz olarak ayrılmaya başladık çok şükür. olsun en azından ayak konuşmuyoruz ben buna tamamım.

orada bir köy var uzakta... nerede acaba?
lay lay lay lay lay...

yav açmayın şöyle başlıklar, insanlar havaya giriyor şeklinde yanıtladığım başlıktır.

yoldaş zaten benjamin franklin abi, başka ne olabilirdi? *
hemen de havalara girilmiş, oladabilir diye.

efendinin, ağanın, yöneticinin, liderin kökünün nerelerde olduğu hiç önemli değil çünkü bunlar bir noktada bilgiyle, görgüyle, eğitimle alakalı olmaktan çıkıyor. bunlar bi noktada kişilik ile alakalı bir hâl alıyor. sanılıyor mu ki entelektüel şehirli despot yoktur? vardır vardır. niyet ve tutum diyorum. ne köylü olmak bir artı yoksa, ne de şehirli. hep tatbik ediyoruz bu küçük örneklemimizde.*

ben ne yaptım ya, el öpmeye gitmiştim. şeker yedim masum çocuk gibi. reziller.