köyünden başka yer görmeden ölen insan

eskiden çokca böyle insanlar vardı. şimdi pek azaldılar. şehirleri, ışıkları ve kiri pası görmeden sessiz sedasız gidenler

mutlu olmuştur , mutlu ölmüştür.

doğdukları yerde ölenler:

iyi midir kötü müdür bilebilmemiz için, köyünden ötesini ne kadar bildiği belirler.

bir yaşam var gidemediği, ise kötüdür. zaten köy hududundan öteyi bilmiyor düşünmüyorsa hayatı aynı sarmalda yaşayıp tükettiği bir sitcom olarak kalmıştır bu da iyidir sanırım.

(bkz: ünzile)

en son işimde, şirkette, sivastan gelip (ankara) sincan'a yerleşmiş bir adamın çalışıyordu. iş yerimiz de sincan'a girişte bir sanayi bölgesindeydi. adam evden çıkıyor, tek dolmuşla işe geliyor, tek dolmuşla da dönüyordu. bir gün neredeyse on beş yıldır ankara'da yaşayan bu adamın otogar dışında bizim iş yerinden on metre doğuya bile gitmediğini, batıkent, ulus, kızılay gibi yerleri hiç görmediğini hayretle öğrendim.
eskiden ulaşım yokken/zorken köy dışını görmek zor olabilir ama bu tür insanlar halen var.