1.
dina sanichar isimli kişi.
sanichar, hindistan'da bir mağarada avcılar tarafından bulunduğunda yaklaşık 6 yaşlarındaydı. daha sonra rudyard kipling'in the jungle book adlı romanına konu olacak bir hayat yaşamıştı.
avcılar onu bir yetimhaneye götürdüler ve orada ona, bir insanın bildiği şeyleri öğretmeye çalıştılar. ismini de yetimhaneye bir cumartesi günü gelmesi nedeniyle, hint dilinde cumartesi anlamına gelen sanichar koydular. ilginçtir ki bu yetimhanede o sıralarda sanichar'dan başka çocuklar da vardı, kurtlar ya da sokak köpekleri tarafından yetiştirilip bir şekilde oraya getirilmiş olan.
ancak sanichar, dört ayak üstünde yürüyen, çiğ et yiyen ve dişlerini keskinleştirmek için kemik çiğneyen bir çocuktu. konuşmayı bilmediği için derdini anlatmak adına ulumayı seçiyordu. üstelik kurtların eşyaları parmakla göstererek anlatmak gibi bir adetleri olmadığından, sanichar ile işaretleşme yoluyla anlaşmak da mümkün değildi.
tüm zorluklara rağmen "kurt çocuk" insanlar gibi giyinmeyi ve yürümeyi biraz olsun öğrenebildi. ancak dil konusunda hiçbir zaman değişim gösteremedi.
35 yaşında veremden ölen sanichar'ın hayat hikâyesi detaylı şekilde bilinmiyor.
ilk bulunduğu zamanlarda ve yetimhanede çekilen 2 fotoğrafı aşağıda:
görselin kaynağı
görselin kaynağı
sanichar, hindistan'da bir mağarada avcılar tarafından bulunduğunda yaklaşık 6 yaşlarındaydı. daha sonra rudyard kipling'in the jungle book adlı romanına konu olacak bir hayat yaşamıştı.
avcılar onu bir yetimhaneye götürdüler ve orada ona, bir insanın bildiği şeyleri öğretmeye çalıştılar. ismini de yetimhaneye bir cumartesi günü gelmesi nedeniyle, hint dilinde cumartesi anlamına gelen sanichar koydular. ilginçtir ki bu yetimhanede o sıralarda sanichar'dan başka çocuklar da vardı, kurtlar ya da sokak köpekleri tarafından yetiştirilip bir şekilde oraya getirilmiş olan.
ancak sanichar, dört ayak üstünde yürüyen, çiğ et yiyen ve dişlerini keskinleştirmek için kemik çiğneyen bir çocuktu. konuşmayı bilmediği için derdini anlatmak adına ulumayı seçiyordu. üstelik kurtların eşyaları parmakla göstererek anlatmak gibi bir adetleri olmadığından, sanichar ile işaretleşme yoluyla anlaşmak da mümkün değildi.
tüm zorluklara rağmen "kurt çocuk" insanlar gibi giyinmeyi ve yürümeyi biraz olsun öğrenebildi. ancak dil konusunda hiçbir zaman değişim gösteremedi.
35 yaşında veremden ölen sanichar'ın hayat hikâyesi detaylı şekilde bilinmiyor.
ilk bulunduğu zamanlarda ve yetimhanede çekilen 2 fotoğrafı aşağıda:
görselin kaynağı
görselin kaynağı
devamını gör...
2.
hikayenin doğruluna göre; bir anda taş devrinde kaşık tutmayı bilmeyen ilkel insanlardan bakır telleri kullanmayı, ticaret yapmayı, konuşmayı nasıl akıl ettik, bunun tesadüfi olduğuna inanmak mümkün değil.
devamını gör...
3.
altarın oğlu tarkan.
devamını gör...