lima sendromu

stockholm sendromunun tam tersi. kaçıran, kaçırdığı kişiye ilgi duymaya başlar.

lima sendromu, adını 1996 yılında peru’nun lima kentinde, japon büyükelçiliği’ndeki bir kaçırma olayından almıştır. bir grup militan, yüzlerce insanı elçilikteki bir kutlama sırasında rehin almıştır. birkaç saat içinde ise kaçıranlar, rehinelerin çoğunu onlara duydukları sempati sebebiyle serbest bırakmışlardır.

lima sendromunda tutsak alan kişi/kişiler, rehineye karşı olumlu duygular besler.

(bkz: hırsızlarında merhameti vardır)*

ilk kez duyduğum sendrom tipidir.
fakat hırsızların merhameti olduğunu sanmıyorum. adam birilerinin hayatını, malını çalıyor, hoşlanabildi diye merhametli olacağını sanmıyorum

peru'nun lima kentinde yaşanan bir olaydan adını alan psikolojik rahatsızlık.

kaçırdığı kadına âşık olan adamdan sonra ismi duyulmuş ve rahatsızlığın görülme sıklığı arttıkça namı yayılmıştır. anlaşılacağı üzere kendisi stockholm sendromu'nun tam tersi bir seyir gösteriyor. bilen bilir; stockholm sendromu'nda kaçırılan kişi, onu kaçıran kişiye aşık olur. bunda ise durum tersi şekildedir. rehin aldığı kişiye sempati duyan bir birey vardır. bunun en muhtemelen sebebi; vicdanen duyulan rahatsızlık veya suçluluk duygusu.

suçlu, suçunun farkına vardıkça vicdani olarak rahatsız oluyor ve bu rahatsızlık zamanla suçuna karşı bir sempati duymasına sebep oluyor. sonra da ver elini aşk. *

millette ne dertler var dedirten sendromlardan biri daha. biz de anca zamlara takılıp kalıyoruz. evet yine bir şeyler yüzde bilmem kaç zam yedi.