macgyver

80 ve 90'lı yıllarda yayımlanan, bir gizli ajanın maceralarını anlatan amerikan dizisi. başrolde richard dean anderson vardı.

her şeyden her şeyi yapabilmesi ile ünlüydü: şekerden patlayıcı, ayakkabıdan roket, musluktan kedi... abartıyorum tabi ama çok da yalan sayılmaz. izledikçe hayran olur "ben de şundan bunu yapabilir miyim acaba?" diye düşünürdük çocuk aklımızla.

herif her şeyi o kadar kolay, o kadar mümkünmüş gibi yapıyordu ki çocuk aklımla evdeki kapıları ataşla, bıçakla falan açmaya çalışıyordum.

bir gün nasıl becerdiysem, annem babam pazara gittiğinde kurcalarken odamın kapısını bozup içerde baya bi kilitli kaldım. çok sonra bizimkiler geldi, babam uğraştı evdeki macgyver'i kurtardı. "salak mısın oğlum sen?" dedi.

ama üzerinde durmadığı bir şey vardı; bu gibi hayal dünyaları çocukları geleceğe hazırlardı. adam benim o gruptan olmadığımı biliyormuş tabi bi bok olamadım ahahha.

ajan macgyver kesinlikle ateşli silahlar kullanmaz, öyle sağda solda bulduğu antin kuntin malzemelerle (ve tabii ki vazgeçilmez isviçre çakısıyla) kendisini içine düştüğü olaylardan kurtarmayı becerirdi.

kendisine verilen alengirli görevleri layıkıyla yerine getiren macgayver, 80'li yıllarda trt'de yayımlanırken yerli izleyiciyi mest ederek, ülkemizde isviçre çakısı satışlarını patlatmıştır.
artık büyükten küçüğe hepimiz bir macgyver'dık ve türlü sorunlardan kurtulabilmek için çakımız her zaman çantamızdaydı..

silahlarla ilgili kötü bir olay yaşadığı için silah kullanmayan bir karakterdir. çocukluğumda severek izlediğim hatta rol model olarak benimsediğim bir karakterdi. temel bilimlere, özellikle fizik ve kimyaya ilgim onun sayesinde olmuştur. çalışkan bir öğrenci değildim ve sayısal seçmedim ama eğer mühendislik okuyacak olsaydım bunun sebebi kendisi olurdu.

yakın zamanda yeniden çevrimi yapıldı. hatta şu an yalan olmasın 4.sezonunda falan ama yeni versiyonu izlemedim.

doksanların yapımlarında farklı bir ruh vardır. bugun bile 30 yıl öncesinin filmlerini keyif alarak izleyebilirim ama bazı marvel filmlerine sinemada bile tahammül edemiyorum. filmi güzel yapan senaryosu yani hikâyesinin iyi olması. bu dönemde yapılan işlerin önemli bir çoğunluğu z kuşağına hitap ediyor.

ne kadar çok aksiyon ne kadar yeşil ekran görüntüsü olursa film o kadar iyi olacak sanılıyor. john wick neden bu kadar sevildi çünkü eski tip bir aksiyon filmi.

holywood tarzı amerikan rüyasıdır.
beyaz, uzun, yakışıklı, zeki ve becerikli amerikalı sembolüdür.
diğer deyişle % 35 i geçen obezite oranına inat dayatılan sanal gerçeklik.
örn: karaşimşek, mcgaywer,

bir ara sapıkça izlediğim bir amerikan dizisi.
zeki ve yakışıklı bir erkeğimiz var ve zekanın kıyılarında dolaşıyor. her bölümde günü kurtarıyor abidik gubidik icatlarıyla. önceden bunları hafızaya atmaya çalışırdım belki bir gün işime yarar diye. sonra düşündüm salak mısın yarasa nitrojen bombası neden lazım olsun?

bir öğretmen edasıyla yaptığı işleri anlatması bir çoklarının ona özenmesine neden olmuştur. anlatımlar belki gerçeğe uygun değildi bunu bilmiyorum ama marketten alınabilecek temizlik ürünlerini karıştırıp sis bombası falan yapmasıyla insanı cezbediyordu.

çocukken çok ilgimi çekerdi ama büyüyünce anladım ki her şey döneminde güzel.