mafya dizileri

ülkenin dört bir yanını sarmış pacozluk ve kalite kıtlığından nasibini almış yapımlardır. nerede deli yürek, vadi ve ezeldeki ağırlık ve klas; nerede çukur, sıfır bir ve üç kuruştaki sokak süprüntüleri.. her şey varoşlar için, varoşlara göre.

sıfır bir'i ayrı tutarak son zamanlarda ki bütün mafya veya çete konulu dizilerin hepsi leş. kurtlar vadisi 1-97 sezon ile aynı sıralamaya bile koyamazsın.

en çok yap-işlet-devret modelini sevdiğim dizlerdir.

toplumu kötü yollara iter. 5 yaşındaki çocuk bu dizileri seyreder eline silah alır birisini vurur.

genelde şablonları hep aynıdır. bence ikiye ayrılırlar: bir, lokal ve küresel çapta faaliyet gösteren mafyaların hayatlarını anlatan diziler. iki, kenar mahalle düzeyinde küçük mafya çatışmalarını anlatan ve varoş evrenini onaylayıp yücelten diziler.

ilk türe gelirsek bir tane yenilmez mafya babası (genelde oktay kaynarca oynar) olur. bunun etrafında birkaç tane yoldaş, yancı ve fedai vardır. süper lüks bir hayat, villalar, çiftlik evleri, ofisler, plazalar, sayısız araba, sınırsız para içinde yüzmeler vardır.. dizideki mafya babasının aynı anda iki eşi (!) falan olur ve kadınlar gayet bunu kabullenmiş görünürler. her bölümde çatışma olur, en az 50 adam ölür. bu sırada mafya babası ve fedaileri insan öldürürken makara falan yaparlar: sen üç dane mi vurdun laa, hehehe yok aağbii ben dürt tane vurdum ahahaha, seviye buralardadır. sonra bu mafya babasının kendisinden güçsüz, senaryonun bir yerinde kesinlikle buna yenileceği belli karizması düşük bir düşmanı olur.

işin sonunda bir de bu düşmanların sonu hep feci olur. işkenceli bir ölüm olur illa.. hani ps1'deki mortal kombat fatality'si gibi. kimini buzdolabına koyup buz kestirirler, kimisini 100 parçaya ayırırlar. kimisini gazoz kapağı yaparlar..

daima ama daima taşra kültürü hakimdir bu dizilere. her bölümde 50 tane adam öldüren adamlar gönül köprülerinden, kasaba felsefelerinden bahsederler, hak, hukuk, adalet, insanlık ve şefkat üzerine uzun nutuklar atarlar. tuvalete gidip işemeleri bile bir vecizedir: ''su akar yolunu bulur, topraktan toprağa gidiyoruz yiğeen'' gibi sürekli kafiyeli replikler olur. karşimler, yiğenler, dayılar, emmiler vs'ler havada uçuşurlar.

bir de daha mahalle özelinde dar alana sıkışmış, çetemsi mafya dizileri olur. bunlarda da illa bir aile olur. bu adamların girmediği pis iş, uğursuzluk, tehdit, adam öldürme vs suç kalmamıştır. ama mahalledeki herkes bunları çok sever ve adaleti de bunlar dağıtırlar. aile içinde çekişmeler olur, aynı kıza/erkeğe aşık olunma olayı sık görülür. mahalle kültürü övülür, orta ve lüks yerlerde yaşayanların korkak ve salak oldukları dayatılır. mahallede birbirini yiyen çetelerden biri yenilince muhakkak bunların bir üstü olan bir ağababa mafya diziye girer. sonra bizim mafya zamanla bu ağababayı da ham yapar ve olur mu bütün istanbul'a ''sefir''?

unutmadan bir de ''konsey'', ''masa'', ''birlik'' gibi isimlerle birkaç düşmanın oluşturduğu koalisyonlar da olmazsa olmazlardandır iki tür içinde. karanlık odalarda, karanlık masalarda karanlık adamlar kötücül planlar falan yaparlar.