mark knopfler

gitara, jimi hendrix'in öldüğünü duyunca başladığını duymuştum. şu klasik terimin tersine "müziğe çok küçük yaşlarda başladım"... lan erken başlasan anamızı belleyecekmişsin.

muhteşem soloların kadife sesli ilahıdır. tanrıya inanmıyorum. ama bir mark knopfler var.

money for nothing chicks for free
dire straits çok severim.

istek aldım sanki...

2. dünya savaşı sırasında 32 alman savaş uçağını düşüren kahraman amerikalı savaş pilotu.

alaman biralarında kimyasal neyin yokmuş. bak valla; mark emmi dedi ben değil.

dire straits grubu kurucu üyesi, vokali ve gitaristi. aklıma kafa bandı diyince bir bu adam bir de rafael nadal gelir. 70'lerin sonu ve 80'lerde kasıp kavurmuştur. lead çalarken söylemesi beni hep şaşırtmıştır. zannımca epey zor bir olay.

dire straits'in kurucusu ve parmak stili (bkz: finger style) denilen gitar çalma tekniğini geliştiren gitarist.
grubun telegraph road şarkısını her dinlediğimde, onları pink floyd ile kıyaslama gafletine düşürdükleri (haşa) ve bu da yetmezmiş gibi bundan dolayı pişmanlık duyup, günah çıkarmak zorunda bıraktıkları için buradan kendilerine teşekkür ediyorum.

blues babası.

her ne kadar iyi tanısam da seni keşke daha bir yakınım olsaydın. bana gitarı öğreten sen olsaydın. o uzun uzun her bir notası anlam içeren soloları nasıl yazdığını anlatsaydın. böyle uzun uzun sohbetler etseydik. ah be mark ağabey keşke yüz yüze tanışabilseydim seninle, anlatacak çok şeyim var...

sevgiyle, neşeyle ve aynı anda onlarla karışık kuvvetli bir hüzünle dolu olduğuna inandığım çok büyük müzisyen.

bu eserler boş bir kalpten, faydacı ve çıkarcı gözlerden, romantizmden yoksun bir ruhtan çıkamaz. dünyanın gördüğü en iyi müzisyenleri arka arkaya fabrikada üretircesine hayatımıza sokmuş olan memleketi ingiltere ve daha sonra uzun yıllar bulunduğu abd'deki yaşanmışlıkları, gördüğü kasabalar, uzun yollar, aşık olduğu kadınlar, sosyal problemler üzerine şarkılar yazmıştır. gitarından çıkan bir sesi, ağzından çıkan bir kelimenin tınısını duyduğunuz anda onu tanırsınız. müziği büyülü bir karakteristiğe sahiptir.

terk edilmiş olmaktan başka bir özelliği olmayan bir maden kasabasını yanık yanık betimleyen, kumarhanelerin yayılmasından doğan yüksek suç oranının kurbanı olan bir maden işçisi için gitarını eline alan, mcdonalds'ın mcdonald kardeşlerin elinden çalınma hikayesini anlatan, daha bir ergenken çok sevdiği tyne nehrinin kenarında öpmüş olduğu kız arkadaşı için şarkı söyleyen, üstüne üstlük bunları çok ustaca yapan bir adamı kolay kolay bulamazsınız.

onu muhtemelen kanlı canlı göremeyecek olmak büyük bir uktedir içimde.

etme...

hem les paul hem stratocaster kullanan ender müzisyenlerdendir.

your latest trick, 80'lerde eti negro'nun reklamında kullanılmıştı.

müzik tarihinden bir figür olma hakkını bana tanısalar, olmayı isteyeceğim kişi kendisidir. johann sebastian bach hayranıyım ama o tanrı'dır ve kimse tanrı olamaz. sadece telegraph road'u bestelemiş olsaydı bile şu anki değerinden daha eksik bir müzisyen olmazdı. artık eski yaratıcı gücü ve performansından çok uzakta olsa da aktif sanat hayatına devam ediyor. uzak olmayan bir zamanda aramızdan ayrıldığında bırakacağı eserler, sonsuza kadar yaşayacak.

-baba
-efendim serçem
-dire straits diye bir grup var
-eeeee
-solistleri, hem de gitaristleri bir adam var
-eeeee
-çok iyi ya
-seni ısırırımmmmmm
-en çok hangisini beğeniyorsun?

bu adamın o kadar kaygısız ve lakayt görünen gitar çalma ve vokal yapmasına hayranım. çok rahat, çok profesyonel.

saygı...oturduğu yerden...çok ağır bir adam çok... beni gitarla tanıştıran...
bu soloyu kimse atamaaaaaazzz

eminim ismail türüt başlığına daha çok tanım girilmiştir...celal hoca türk milleti maldır deyince hülooo diyorlar birde...neyse...

gecemin ruhu...