maske takmanın olumlu yönleri

mesela öğle arası balık yemeye gitmişsin ya da kebap, rahat rahat soğan yiyebilirsin.

kulaklıkla müzik dinlerken şarkılara eşlik etmek. evet, kopuyorum şu an. mimiklerime hakim olmak zor ama olsun. *

toplu taşımada ayılar gibi esnemek, kendi kendine gülmek. ağzın leş gibi kokması ama sorun olmaması.

soğuk kış günlerinde bi nevi atkı vazifesi görmesi

pandemi süreci içinde olduğumuzu her an hatırlatması, eğer maske olmasa büyük ihtimal yakın temaslar daha fazla olacaktı. işe ciddiyet katıyor.

yazıldıysa affola,
yüzümü gizliyor.

an itibariyle; maske takmanın olumlu yönleri başlığında 8 tanım varken, maske takmanın olumsuz yönlerinde 195 tanım var. buradan çıkarabileceğimiz iki sonuç var:
1- ya maske çok güzel bir şey, pandemi bitince de takalım.
2-ya da hepimiz ponçik birer pollyannayız.
(bkz: ikisini de dene tarafını seç)

sakal kesmek zorunda olmamak.

kendi kendinize konuşurken ya da şarkı söylerken kimse manyak olduğunuzu düşünmüyor.

kimseyi tanıyıp gereksiz diyaloglara girmiyoruz işte ne güzel

kendi kendine konuştuğunu kimse görmüyor.

saçma şeylerde bile gülümseme problemi olanların pişmiş kelle gibi görünmemesi.

kendi kendinle konuşurken çok daha rahat olmak.

sokranmalarımız duyulmuyor.

yolda istediğiniz gibi şarkı söyleyebiliyorsunuz ve kimse bunu fark etmiyor. özellikle tarkan dinlerken çok işe yarıyor.

maske takmanın olumlu yönleri sayacak olursak,
-sizi virüsten koruduğu iddia edilir
-resmi bir yerde gülmemeniz gerekirken, siz o maske altında gülüşünüzü saklamaya yardımcı olur
-sinirlendiğiniz birine fark ettirmeden küfür etmenizi sağlar
-mutsuzsanız mutlu gibi görünmek zorunda kalmazsınız
-dışardan sizin kim olduğunuzu tanımazlar
-çok üşengeç biriyseniz hasta olduğunuzu sanıp iş yaptırmazlar.

artık her şeye zorla gülmekten yanaklarıma kramplar girmiyor.
gözleri hafif kısınca yeterli oluyor.

kulaklık takılıyken ağzımı oynatarak şarkıya eşlik edebilmek, umarım yalnız değilimdir :)

farkında değil kimse ama sonbahar kış dönemi gribi ekarte ettik bu bile yeter.

şimdi efendim, geçen haftalarda "12 mart istiklal marşı'nın kabulünü kutlama ve mehmet akif' i anma töreni"nde sunuculuk yapıyorum. karşımda kaymakam, belediye başkanı ve diğer protokol üyeleri. haliyle ciddi olmak lazım, yüz ifadesini de şık bir şekle bürüyüp program bitene dek korumak lazım. sunuma başlıyorum. pandemi sebebiyle hemen hemen tüm program videolardan oluşmuş bir şekilde. program bitiminde de ödül töreni var. başlıyorum ödül alacakları ve ödülleri verecekleri davet etmeye. birden dilim sürçüyor. sert sesle biten bir kelimeyi ekle yumuşatarak okumam gerekirken, kağıtta olduğu gibi okuyorum. (bkz: ünsüz yumuşaması)
..... başak'ı sahneye davet ediyorum şeklinde.
böyle bir gafı nasıl yaptığımı düşünürken de gülmeye başlıyorum. normalde olsa amirden güldüğüm için bir ton eleştiri alacakken canım maske sayesinde kamufle oluyorum.