memur çocuğu ile esnaf çocuğu kıyası

ikisini de yaşam içinde tecrübe ettim ve şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki ikisinde de başarılı olmak tamamen kişiliğe bağlı. ne şekilde yetiştirilirseniz yetiştirilin, her şey kişilik.

babam memurdu sonra esnaf oldu.

bu hayatta ne ogrendiysem babam esnaf olduktan sonra öğrendim..

esnaf çocuğuysanız eğer naneyi yersiniz, neredeyse yürümeye başladıktan itibaren iş hayatına çekilirsiniz, ömrünüz bok gibi geçer. ne çocukluk yaşarsınız ne gençlik.
memur çocuğu olmaktan şikayet eden varsa eğer aşağılayın geçin, böyle hayatta zorluk görmemiş prenseslere katlanamıyorum hiç.

akademisyen çocuğu ise ünivde yeri hazırdır. kısaca babanız bir yere kapağı attıysa okçuluk şampiyonu da olursunuz tarih profesörü de.

bu kıyas benim çocukluk dönemimde gerçek bir travmaydı.
benim babam esnaf diye mahalledeki bütün çocuklar benimle dalga geçerdi.
onların babaları anneleri memur diye sanki en klas tabaka onlardı.
o zamanlar bu kıyas çok acımasızdı.

babaları hırsızdır net. biri vatandaştan rüşvet alarak hırsızlık yapar, biri de her fırsatta vergi kaçırmaya ve zam zamanı en az 3 katı zam yapar.